«Εμπιστεύσου την καρδιά σου», λένε, που έχει κάνει χίλια λάθη χαλαρά

Τοκ τοκ! Στάσου, μη βιαστείς να ανοίξεις! Αν ανοίξεις σ’αυτόν τον επισκέπτη θα σε βρουν μπελάδες πάλι! Περίμενε σου λέω, πρέπει να το συζητήσει καρδιά και λογική και μετά ν’ αποφασίσεις!

Δεν ακούς, όμως! Άνοιξες και τώρα θα έχεις ν’ αναμετρηθείς πάλι με ευτυχία, έντονες στιγμές, τσακωμούς, συγκινήσεις κι ένα σωρό άλλα συναισθήματα. Δύσκολος και δύστροπος επισκέπτης ο έρωτας, αφού το ήξερες, τι την ανοίγεις τη ριμάδα την πόρτα; Άντε τώρα να ξαναπιάσεις το θέμα με την εμπιστοσύνη που τόσο πολύ σε είχε ταλανίσει τις τελευταίες φορές. Αυτό δεν είναι και το πιο δύσκολο κομμάτι του έρωτα; Η εμπιστοσύνη ανάμεσα σε δύο μέχρι πρότινος άγνωστα άτομα;

Τώρα που την έκανες τη βλακεία και τον άφησες να μπει, άρχισαν τα καλά της επίσκεψής του. Τρεμοπαίζει η καρδιά σου κάθε φορά που βλέπεις το έτερον ήμισυ, σκας χαμόγελα σε άκυρες στιγμές αφήνοντας όλους να πιστεύουν ότι έχεις πάρει κάτι, ανυπομονείς να το δεις, να το ακούσεις, να το αγκαλιάσεις κι άλλα τέτοια γλυκανάλατα. Όλο αυτό το υπέροχο στάδιο γνωριμίας που κρύβει πολλές εκπλήξεις και για τους δύο σας ενέχει και πολλά άλλα επακόλουθα που δε συζητιούνται αλλά αποκτώνται!

Όταν αφήσεις τον επισκέπτη σου να πιει και τον καφέ του κι αποφασίσεις ότι θέλεις να περάσεις μ’αυτό το άτομο σ’ ένα άλλο στάδιο, από αυτό της γνωριμίας στο στάδιο της σχέσης, τότε είναι που θα πρέπει να αναμετρηθείς με το δύσκολο κομμάτι της εμπιστοσύνης. Έχεις αναρωτηθεί ποτέ, πότε ακριβώς εμπιστεύεσαι τον άνθρωπο με τον οποίο είστε σε σχέση; Τον εμπιστεύτηκες από την αρχή, από την πρώτη στιγμή που τον είδες ή όλο αυτό χτίστηκε σταδιακά και πήρε τον χρόνο του;

Θέμα επιλογής είναι και το πώς θα δείξεις εμπιστοσύνη σ’έναν άνθρωπο, ακόμη κι αν αυτόν τον άνθρωπο έχεις ήδη παραδεχθεί ότι τον έχεις ερωτευτεί το ερώτημα παραμένει. Τον εμπιστεύεσαι στα τυφλά μέχρι αποδείξεως του εναντίου ή βάσει των πράξεών του;

Κάποιες φορές δεν είναι πολύ δύσκολο να συγκρατήσεις τον εαυτό σου από το να εμπιστευτεί άνευ όρων κάποιον άλλον, να κρατήσει μικρό καλάθι που λέμε. Για λίγο θυμάσαι πόσες φορές την έχεις φάει και ηρεμείς. Άλλες πάλι η καρδιά δεν ακούει τίποτα. Αφήνεσαι σαν παιδάκι, πηγάζει όλο αυτό από την ανάγκη σου να ερωτευτείς, θέλεις τόσο πολύ να ζήσεις το καινούριο, να είναι αυτός ο άνθρωπος το άλλο σου μισό κι αφήνεις τα θέλω σου ελεύθερα να παρασυρθούν από το συναρπαστικό τώρα, αδιαφορώντας για την όποια λογική σύσταση μπορεί να ακουστεί από τον περίγυρό σου. Τον εμπιστεύεσαι τυφλά χωρίς να κρίνεις με τη λογική λόγω της εσωτερικής σου ανάγκης για αγάπη.

Υπάρχει, βέβαια και η άλλη περίπτωση, αυτή στην οποία συγκρίνεις συμπεριφορές που είχε σε προηγούμενες σχέσεις και με βάση αυτές διαμορφώνεις τόσο τη συμπεριφορά σου απέναντί του όσο και το τι να περιμένεις από εκείνον. «Αν πρόδωσε την τόση εμπιστοσύνη που του έδειξε η προηγούμενη σχέση του, γιατί να διαφέρει σ’ αυτή; Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν.» σκέφτεσαι και δεν μπορεί κανείς να σου πει ότι η σκέψη σου αυτή είναι τελείως λανθασμένη· Σίγουρα οι άνθρωποι δεν αλλάζουν εύκολα αλλά κάθε σχέση είναι διαφορετική και κάθε άνθρωπος αποκαλύπτει μια πλευρά του εαυτού μας που ίσως και οι ίδιοι δε γνωρίζαμε. Δεν μπορείς να τον κρίνεις για τα λάθη του παρελθόντος του, δε ζει πια σ’αυτό.

Όπως και να έρθει η εμπιστοσύνη στη σχέση σας το θέμα είναι με τον έναν ή τον άλλον να διατηρηθεί κι αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Ταράζονται εύκολα τα νερά και την κλονίζουν σε κάθε παραστράτημα δικό μας ή του συντρόφου μας. Πότε είναι η μεγάλη ρήξη που την καταστρέφει για πάντα; Κανείς δεν ξέρει να σου απαντήσει με ακρίβεια αφού μπορεί αυτή η ρήξη, αυτή η σταγόνα που υπερχειλίζει το ποτήρι να είναι συνδυασμός πολλών μικρών πραγμάτων και συμπεριφορών. Ασφαλώς δεν είναι κάτι που συμβαίνει εν μία νυκτί.

Δύσκολος επισκέπτης ο έρωτας, στο είπα από την αρχή αλλά πιο δύσκολη η παρέα που φέρνει μαζί του και η εμπιστοσύνη που πρέπει να παλέψεις για να φτιάξεις. Τώρα, αφού του άνοιξες και γνωριστήκατε, προσπάθησε να απολαύσεις το ταξίδι και ό, τι είναι να έρθει, θα έρθει!