Στην αρχή μιας σχέσης όλα μας φαίνονται ρόδινα, πλέουμε σε πελάγη ευτυχίας και νιώθουμε πως κάποιος μας χάρισε φτερά για να μπορέσουμε να κατακτήσουμε τον κόσμο ολόκληρο. Μετά όμως από κάποιο διάστημα, ο ένας από τους δύο μπορεί να νιώσει τα συναισθήματά του να ξεθωριάζουν, να πνίγεται από την αγάπη που μέχρι πρότινος τον γέμιζε και η μόνη σκέψη στο μυαλό του να είναι να το βάλει στα πόδια. Ήθελε να ξεκινήσει κάτι διαφορετικό, ήθελε να βρει αυτό που θα τον κάνει πάλι να ενθουσιαστεί και να ανυπομονεί για εκείνο το άγγιγμα, το βλέμμα ή το μήνυμα κι αφού δεν το έβρισκε στον άνθρωπο που είχε ακριβώς δίπλα του, το έψαξε αλλού.
Ίσως η πρώτη σκέψη που μας έρχεται στο μυαλό να συνοδεύεται από κατακραυγή, από μια εσωτερική φωνή που βιάζεται να τον καταδικάσει και να πει «Έλεος! Είχε έναν άνθρωπο που τον λάτρευε και του φέρθηκε μ’ αυτόν τον τρόπο». Όλοι θα βιαστούμε να κρίνουμε επειδή δεν είμαστε στη θέση του, επειδή δεν είμαστε εμείς που κάναμε την απιστία, δε νιώσαμε εμείς την ψύχρα μέσα μας, τη ρουτίνα αλλά και μια έξαψη, έναν ενθουσιασμό όταν γνωρίσαμε έναν άλλον άνθρωπο που είπε όλα αυτά που το ταίρι μας είχε πολύ καιρό να θυμηθεί ότι υπάρχουν, όταν μας διεκδίκησε και μόνη του σκέψη ήταν να μάς κάνει να περάσουμε καλά.
Κανείς δε στρέφεται στην απιστία επειδή «το ‘χει μέσα του» ακόμη και σ’ αυτή την περίπτωση φταίνε και τα δύο άτομα που απαρτίζουν τη σχέση. Σίγουρα όμως κι η απιστία -όπως όλα τα άλλα στη ζωή μας- μας αφήνει ένα μάθημα. Κάποιος μετά την απιστία του μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι το άτομο που τόσο καιρό είχε δίπλα του δεν του είναι αρκετό, χρειάζεται κάτι άλλο. Η καρδιά του λαχταρά μια νέα αρχή κι η ψυχή του λύτρωση από τη ρουτίνα και τη μιζέρια που την είχε υποβάλει μένοντας σε μια σχέση που δεν είχε το θάρρος να τελειώσει όταν συνειδητοποίησε ότι αισθάνεται περισσότερη μοναξιά απ’ ότι αγάπη.
Κάποιος άλλος όμως, μετά την απιστία συνειδητοποιεί πόσα πολλά νιώθει για τον άνθρωπο που έχει δίπλα του και πόσο άδικο ήταν αυτό που έγινε. Συνειδητοποιεί ότι δε θέλει να βρει κάτι άλλο γιατί έχει ήδη το απόλυτο, έχει ήδη αυτό που έψαχνε πάντα στη ζωή του κι απλώς πέρασαν μια φάση ρουτίνας. Είναι σίγουρα αρκετές οι φορές που το τρίτο άτομο σε μια σχέση βοηθά στη διάλυσή αυτής και στη συνειδητοποίηση του ανύπαρκτου ενθουσιασμού που υπήρχε ως τώρα αλλά είναι και κάποιες άλλες φορές που βοηθάει στο να εκτιμήσεις περισσότερο το ταίρι σου, βοηθάει στο να καταλάβεις τι νιώθεις και τι θέλεις να συμβεί στο μέλλον.
Με την απιστία, πολλοί καταλαβαίνουν πόσο πολύτιμος τους είναι ο άνθρωπός τους ακριβώς επειδή είναι «τους». Είδες τον εαυτό σου με κάποιον άλλον και κατάλαβες πόσο πολύ θέλεις να είσαι με το ταίρι που μέχρι πρότινος κοιτούσες με αδιαφορία και τότε είναι η στιγμή που ο ενθουσιασμός επανέρχεται και ξεκινάς να προσπαθείς περισσότερο για τη σχέση, ξεκινάς να παλεύεις για την προσοχή του ανθρώπου σου γιατί τώρα γνωρίζεις ότι σπανίζει.
Κατηγορούμε συχνά την απιστία, είτε την κάνουμε είτε μας την κάνουν, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε ότι μερικές φορές η απιστία λειτουργεί σαν καμπανάκι που μας φωνάζει «Πρόσεχε! Χάνεις τον έρωτά σου! Πάρ’ το από την αρχή.»
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου