Ερωτευόμαστε ειδοποιήσεις

Κλικ! Έχετε μια κόκκινη ειδοποίηση στο Facebook και στο Instagram. Να το, το χαμόγελο. Όνομα; Έρωτας. Αντίδραση; Ενθουσιασμός. Τρικυμία εν καρδία. Χαζεύεις για ώρες το όνομα που μόλις εμφανίστηκε στο κινητό ή το laptop σου. Εκεί γεννιέται και πεθαίνει ο έρωτας πλέον. Όπου υπάρχει Internet.

Πάνε οι έρωτες της παλιάς εποχής. Εκείνοι οι έρωτες που έπρεπε να βγεις έξω για να δεις κάποιον, να του μιλήσεις από κοντά, να φλερτάρετε στο κλαμπ και να ψηθεί η κατάσταση μεταξύ σας με άμεση επαφή -face to face που λέμε.

Τώρα δεν έχει τέτοια, αν σ’ αρέσει κάποιος μπορείς απλώς να πας και να του πατήσεις like σε μια παλιά φωτογραφία στο Instagram ελπίζοντας ότι έτσι θα πάρει το μήνυμα και αργότερα θα λάβεις κι εσύ ένα απ’ τη μεριά του.

Έχουν βγει κι οι αντιδράσεις τώρα στο Facebook οπότε πατάς και «τέλειο» και «ουάου» και κακός χαμός στο φλερτ. Έτσι φλερτάρει ο κόσμος εν έτει 2018, μιλάμε με μηνύματα και ερωτευόμαστε με κόκκινες ειδοποιήσεις -αυτά είναι της μόδας.

Η σειρά είναι η εξής: Ειδοποίηση. Όνομα. Χαμόγελο. Έρωτας. Τόσος έρωτας κρυμμένος πίσω από οθόνες. Τον φυλακίζουμε τον έρωτα πίσω απ’ το Internet και ξεχνάμε να τον ζούμε από κοντά. Δε ζεις για τα likes –όπως ακούγεται από πολλούς– αλλά για το like, το ένα εκείνο το μοναδικό απ’ το άτομο που σε ενδιαφέρει και το παίρνεις και απ’ τη μεριά του ως ενδιαφέρον, ενώ μπορεί όντως να είναι ένα απλό like -έχεις βγάλει και screenshot κάποιο like απ’ το άτομο αυτό για να το χαζεύεις αργότερα με τις ώρες. Έρωτας είναι, θα βιαστούμε να σε δικαιολογήσουμε, δε φταις.

Προέκταση του χεριού μας έγινε και το κινητό και το laptop για ν’ ανανεώνουμε συνεχώς τη ροή μας, να δούμε το όνομα του ατόμου που μας ενδιαφέρει. Βλέπουμε εννοείται κάθε τρεις και λίγο πριν πόση ώρα ήταν ενεργός σ’ όλα τα social media.

Μας έχει καταστρέψει ο Ζούκεμπεργκ και μαζί μ’ εμάς έχει καταστρέψει και λίγο τον πραγματικό έρωτα. Τον έρωτα αυτόν που δεν άντεχες χωρίς να δεις το πρόσωπο που έχει κλέψει την καρδιά σου, που ήθελες να μιλάτε από κοντά κι όχι μέσω βιντεοκλήσης ή απλού μηνύματος, που ήθελες να του χαμογελάς πρόσωπο με πρόσωπο κι όχι να στέλνεις ένα απλό emoji, να πηγαίνετε βόλτες αντί μόνο να τις ονειρεύεστε.

Οι σιωπές πονάνε και κυρίως αυτές του κινητού σου. Δεν έχει βγει πιο μελωδικός ήχος από τον ήχο του  Messenger όταν σε ενημερώνει ότι άτομο ενδιαφέροντος έστειλε μήνυμα και φυσικά εσύ, και μόνο με την εμφάνιση αυτού του ονόματος νιώθεις ευτυχία. Δε χρειάζεται καν να σε απασχολήσει το περιεχόμενο του μηνύματος, αρκείσαι στα λίγα.

Αναρωτήθηκες όμως αν είναι όντως έρωτας όλο αυτό; Αν χαμογελάς περισσότερο στο κινητό σου και πετάς στα σύννεφα στη θέαση ενός ονόματος απ’ ό,τι στη θέαση του προσώπου που σε ενδιαφέρει; Είσαι όντως στα δίχτυα του έρωτα; Δε θα ήταν προτιμότερο να βγείτε οffline και να το ζήσετε λίγο από κοντά;

Στον πραγματικό κόσμο δε θα μπορέσεις να στείλεις χεράκι, να πατήσεις αντίδραση ή να διαλέξεις ένα αυτοκολλητάκι, αλλά θα πρέπει να του μιλήσεις και να τον κοιτάς στα μάτια αντί να βλέπεις τη φωτογραφία προφίλ του. Μήπως αυτό είναι το αληθινό και το άλλο που ζείτε μέσω διαδικτύου είναι μια ψευδαίσθηση; Υπάρχει το φτερωτό αγγελάκι πίσω από ένα πληκτρολόγιο; Κι αν χαθεί η σύνδεση; Ή ξεχάσουμε τον κωδικό; Χάνεται μαζί κι ο έρωτας;

Γι’ αυτό ξενυχτάμε όλοι δίπλα στην πρίζα, γιατί εκτός απ’ τον κίνδυνο να χαθεί η σύνδεση έχουμε την αγωνία μην τελειώσει κι η μπαταρία. Σαν πολύ περιορισμένους δε μας κρατά αυτός ο έρωτας με τις ειδοποιήσεις και τα μηνύματα; Μήπως καλύτερα να το ζήσουμε και λίγο από κοντά;

Έλα, πολύ το συζητήσαμε. Απενεργοποίησε το WiFi, βγες έξω και βρες τον αληθινό έρωτα.