«Μένω στον ίδιο λάθος άνθρωπο για να ξεχνάω τα υπόλοιπά μου λάθη»

Πολλές είναι οι φορές στη ζωή μας που αναζητούμε τον έρωτα ως λύση˙ λύση για τα προβλήματα της καθημερινότητας, λύση για να ξεφύγουμε απ’ όσα μας βαραίνουν, λύση για να νιώσουμε καλά με τον εαυτό μας. Θεωρούμε -ή ίσως το πιστεύουμε ακράδαντα- ότι ένας έρωτας στη ζωή μας θα φέρει όλη εκείνη την ευτυχία και τη γαλήνη που χρόνια αναζητούμε και προσπαθούμε να δημιουργήσουμε. Να σου πω κάτι όμως; Λόγω αυτής της κατάστασης μάς προέκυψαν έρωτες που δεν ήταν έρωτες, καταστάσεις κι άνθρωποι που βαφτίσαμε έρωτες, προκειμένου να κρύψουμε ότι δε νιώθουμε καλά να παραδεχθούμε ότι είμαστε μαζί τους επειδή δεν έχουμε βρει κάτι περισσότερο κατάλληλο για εμάς, ή επειδή δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε τις δικές μας ανεπάρκειες μένοντας εκτός σχέσης κι ερχόμενοι αντιμέτωποι με τον εαυτό μας.

Δεν ντρέπομαι να το παραδεχθώ και κανείς δε θα έπρεπε. Ίσα-ίσα αν είσαι ειλικρινής, τόσο με σένα, όσο και με το ταίρι σου, όλα θα είναι καλύτερα. Καταλαβαίνω πότε θέλω, πότε γουστάρω κάποιον πραγματικά και πότε πρόκειται για ένα απλό κόλλημα ελλείψει άλλων ενδιαφερόντων ή ως αντιπερισπασμός για τα προβλήματα της καθημερινότητας και της δουλειάς. Το νιώθω μέσα μου και σίγουρα το νιώθεις κι εσύ.

Όταν θέλω όντως να είμαι μ’ ένα άτομο και νιώθω τον ενθουσιασμό και την τρέλα του έρωτα, θα χαμογελώ όταν το σκέφτομαι, θα χαίρομαι όταν με παίρνει τηλέφωνο ή μου στέλνει μήνυμα, θα ανατριχιάζω όταν με αγγίζει έστω και τυχαία, ενώ όταν είμαι μαζί του επειδή δεν έχω κάτι άλλο να κάνω, όλα είναι κάπως πιο μουντά, πιο αδιάφορα, κάπως βαρετά. Δε θα με ενοχλήσει ιδιαίτερα αν δε στείλει, δε θα γκρινιάξω ούτε θα ζηλέψω αν δω ότι φλερτάρει με άλλους ανθρώπους και κυρίως θα παραβλέπω λάθη που δε θέλω και να καταδείξω στον εαυτό μου. Ας είναι αυτός ο άνθρωπος το μόνο που μου επιτρέπω.

Δεν είναι λίγες οι φορές που κάποιοι από μας νιώθουν ασφάλεια να έχουν έναν άνθρωπο στη ζωή τους να μιλάνε, να μπορούν να του πουν να βγουν έξω, να κάνουν πράγματα μαζί και να διασκεδάσουν ερωτικά, όσο μέσα τους έχουν κι εκείνο το κενό, εκείνο το συναίσθημα ότι όλη αυτή η συμφωνία, η σύμβαση που έχουν κάνει δεν τους ικανοποιεί πλήρως και θα ήθελαν ιδανικά και κάτι παραπάνω, κάτι που να τους ταιριάζει περισσότερο, κάτι που να το νιώθουν σωστό για τους ίδιους. Σίγουρα κάποια στιγμή στην ερωτική σου ζωή θα το ένιωσες κι εσύ όπως κι εγώ, το να είσαι με έναν άνθρωπο και ν’ αναρωτιέσαι εκείνη τη στιγμή γιατί είσαι εκεί, αφού βλέπεις ότι δεν ταιριάζετε σχεδόν σε τίποτα.

Εγώ καταλήγω να είμαι κολλημένη για χρόνια με άτομα που απλώς δεν είναι για μένα. Αναγνωρίζω τα σημάδια, βλέπω εξαρχής ότι όλο αυτό δε θα καταλήξει όπως ενδεχομένως να ήθελα, κυματίζουν μπροστά στα μάτια μου όλα εκείνα τα red flags που θα έπρεπε να με κάνουν να τρέξω, αλλά εγώ μένω εκεί. Μένω εκεί γιατί δε θέλω εκείνη τη στιγμή να ψάξω κάτι άλλο, γιατί θέλω έναν άνθρωπο να νοιάζεται και να με αναζητά, γιατί θέλω έναν άνθρωπο που θα του αρέσω παραπάνω από ό,τι μου αρέσει, για να είμαι χαλαρή αλλά κυρίως επειδή έτσι, όταν αυτό τελειώσει, εγώ θα μπορώ να πω ότι πάλεψα και προσπάθησα, αλλά τελικά δεν ήταν γραφτό μας, απενοχοποιώντας τον εαυτό μου που από την αρχή δεν ψηνόταν τόσο.

Ήταν πολλές οι ερωτικές ιστορίες μου από τον παρελθόν που απλώς επέλεξα έναν δύσκολο ή ανεκπλήρωτο έρωτα -που φαινόταν εξαρχής ότι ήταν λάθος- για να αποδώσω εκεί το άγχος της καθημερινότητάς μου, τα νεύρα μου ή τις διακυμάνσεις της ψυχολογίας μου. Αυτό θα μου έδινε τη δυνατότητα να πω «έχω σκάσει από το άγχος μου γιατί δε μου απαντάει, γι’ αυτό δεν κοιμήθηκα το βράδυ» αντί να παραδεχθώ ότι δεν κοιμήθηκα επειδή με πνίγουν όσα έχω αναλάβει και δεν προλαβαίνω. Μου ήταν ευκολότερο να κατηγορήσω τον έρωτα˙ να αποδώσω την ευθύνη στον άνθρωπο που είτε δεν ήθελε να είναι μαζί μου, είτε εγώ έβλεπα την όλη κατάσταση χλιαρά και κάπως αδιάφορα.

Ένας νευρωτικός άνθρωπος βιώνει συνήθως τέτοιες καταστάσεις στον ερωτικό τομέα, αλλά σπανίως θα το παραδεχθεί. Δεν είναι ότι δε βλέπουμε το λάθος ή ότι δεν αντιλαμβανόμαστε πως με κάποιους ανθρώπους δεν ταιριάζουμε, το αναγνωρίζουμε μια χαρά. Απλώς μένουμε εκεί από επιλογή για να μη χρειαστεί να ψάξουμε κάτι που όντως θα πρέπει να προσπαθήσουμε περισσότερογι’ αυτό και να δεθούμε παραπάνω, γιατί δε θέλουμε ο σωστός άνθρωπος να μας κάνει να δούμε τα δικά μας λάθη. Από μένα που είμαι ακριβώς έτσι, στέλνω σε σένα που το διαβάζεις αγάπη και μια μεγάλη αγκαλιά, μαζί μ’ ένα «θα προσπαθήσουμε να το αλλάξουμε».