Όταν αποφασίζεις να είσαι μ’ έναν άνθρωπο, κάνεις όνειρα μαζί του και θεωρείς ότι μπορείτε να βιώσετε την απόλυτη ευτυχία, τίποτα δεν μπορεί να πάει στραβά γιατί τίποτα δε θα αφήσετε να πάει στραβά. Τον κοιτάζεις να χαμογελά και νιώθεις λες και σου χαρίζουν τον κόσμο, σε φιλά κι είναι σαν να κατεβάζει το φεγγάρι. Εσείς είστε φτιαγμένοι ο ένας για τον άλλον και τίποτα δεν μπορεί να μπει ανάμεσά σας.
Έλα, όμως, που δεν είναι όλα τόσο ρόδινα στις ανθρώπινες σχέσεις. Υπάρχουν τσακωμοί, διαφωνίες, εγωισμοί, ανακρίβειες, ψέμματα κι ένα σωρό άλλα πράγματα που θα κληθείτε να αντιμετωπίσετε. «Εμείς θα τα καταφέρουμε, δεν είμαστε σαν τους άλλους» θα μου πεις και σε διαβεβαιώνω ότι αυτό είπαν κι αυτοί οι άλλοι που εν τέλει δεν τα κατάφεραν.
Πολλά μπορείς να προσπαθήσεις και τελικά να τα ξεπεράσεις στη σχέση σου και να βγείτε πιο δεμένοι και δυνατοί από ποτέ αλλά ας πούμε για την απιστία. Μετά το κέρατο τι; Συγχωρείς ή τη γλιτώνεις τόσο απλά; Ξέρω, στο άκουσμα και μόνο της λέξης είναι ένα σφίξιμο προκαλείται στο στομάχι, σαν να μην μπορείς να νιώσεις τίποτα τώρα και μόνο στην ιδέα ο δικός σου άνθρωπος θα κάνει κάτι τέτοιο ή ότι εσύ θα το κάνεις στο ταίρι σου.
Τόσο ο άνδρας όσο κι η γυναίκα μπορούν να απιστήσουν τον σύντροφό τους ανεξαρτήτως συνθηκών και καμία σχέση δεν έχει το φύλο με τα συναισθήματα. Υπάρχουν γυναίκες που επιλέγουν να το κάνουν με μεγάλη ευκολία όπως φυσικά κι άνδρες, αλλά υπάρχουν κι άνδρες που επιλέγουν να μην το κάνουν και να μείνουν πιστοί όπως φυσικά και γυναίκες. Στην πραγματικότητα, τα δύο φύλα μοιάζουν πολύ περισσότερο από όσο διαφέρουν.
Άλλο ένα μεγάλο ερώτημα που ταλανίζει αυτόν που έχει υποστεί την απιστία, είναι αν είναι κάτι που μπορεί να συγχωρέσει; Κι αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;
Πώς μπορείς να συγχωρέσεις έναν άνθρωπο που σου απέδειξε με πράξη ότι η αγάπη σου για εκείνον δεν ήταν αρκετή, δεν ικανοποιούσες εσύ όλες του τις ανάγκες αλλά έπρεπε να βρει και κάτι άλλο; Δε την ένιωθε την ευτυχία και τον έρωτα μαζί σου κι έψαξε αλλού, είτε το έκανε για ένα βράδυ είτε για περισσότερα. Η παγίδα εδώ είναι κι άλλη μία. Άντε και συγχωρείς. Συγχωρείς με την καρδιά σου; Ή ο άνθρωπος αυτός θα είναι από εδώ και πέρα αναγκασμένος να σου δείχνει αιώνια μεταμέλεια με εσένα ανά πάσα στιγμή να του χτυπάς το λάθος του;
Μαθαίνεις πολλά από την απιστία τόσο για σένα, πόσα μπορείς να δεχθείς όσα και για τον σύντροφό σου, πόσα μπορεί να κάνει. Η αλήθεια είναι ότι δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε μια λίστα με προϋποθέσεις και να πούμε ότι αν έχει 3/5 όλα καλά, συγχωρούμε. Αν εσύ νιώθεις ότι μπορείς να συγχωρέσεις τον άνθρωπό σου και να το ξεπεράσετε τότε κάν’ το και προσπαθήστε από την αρχή. Αν δεν μπορείς γιατί πιστεύεις ότι πάντα θα έχεις αμφιβολίες ή θα το ξανακάνει, τότε μην τον τιμωρείς και φύγε. Ό, τι και ν’ αποφασίσεις, φρόντισε να είναι αποκλειστικά δική σου επιλογή και συνειδητή. Τίποτα δεν είναι κατακριτέο.
Μια φίλη μου μου είχε πει «να ξεσκονίζεις κάποιες φορές τις γραμμές για να φαίνονται καλύτερα τα όριά σου», αυτό να κάνεις κι εσύ. Είτε είσαι άπιστος είτε ο απατημένος, να κάνεις φανερά τα όριά σου για να ξέρει κι ο σύντροφός σου τι δέχεσαι και τι όχι. Η ευτυχία σου δεν μπαίνει σε στερεότυπα και προϋποθέσεις. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου