Να είναι δικός σου ένας άνθρωπος και να τον νιώθεις έτσι. Να ξέρεις ότι είναι εκεί κι είσαι κι εσύ το ίδιο. Χωρίς πίεση, χωρίς άγχος και στρες για οικειότητα, χωρίς παιχνίδια που στόχο έχουν να γίνεις στον άλλον απαραίτητος για να μη φοβάσαι ότι θα τον χάσεις. Αυτό ναι, φαντάζει το όνειρο. Μια κατάσταση σχέσης που πάντα θα κυνηγάμε κι ενδεχομένως να μην μπορούμε πάντα να φτάσουμε.
Είναι πιο χαλαρός και πιο ελεύθερος ο άλλος όταν γνωρίζει ότι το ταίρι του βιώνει τα ίδια συναισθήματα μ’ εκείνο, ή τουλάχιστον είναι ανοιχτές και ξεκάθαρες οι προθέσεις και χαρακτηρίζονται από μια κάποια αμοιβαιότητα. Όσον αφορά την ίδια τη σχέση τώρα, ο καθένας την έχει ως κάτι διαφορετικό στο μυαλό του. Σταθεροί κανόνες δεν υπάρχουν, καθώς και να πεις ότι βάζεις δε σημαίνει ότι θα μπορούν να τηρηθούν χωρίς να αλλοιωθούν έστω και λίγο. Ωστόσο, υπάρχει ένα πράγμα που δεν μπορεί να παζαρευτεί σε μια σχέση. Κι αυτό είναι η εμπιστοσύνη.
Η εμπιστοσύνη είναι αυτή που κάνει το δέσιμο ειλικρινές και τη μεταξύ σας επικοινωνία ουσιαστική. Όταν εμπιστεύεσαι έναν άνθρωπο, μπορείς να βιώσεις όλα τα συναισθήματα εκείνα που θα κάνουν και τους δυο σας ν’ ανθίσετε μέσα στη σχέση και να προοδεύσετε. Αναπτύσσεις τον εαυτό σου χέρι-χέρι με το έτερον ήμισυ σ’ ένα περιβάλλον υγιές, που υπάρχει αγάπη. Στα πρακτικά τώρα, εμπιστοσύνη είναι να κοιμάσαι με τον άλλον χωρίς να φοβάσαι ότι θα σε πνίξει στον ύπνο σου ξέρω ‘γω. Να είσαι οκ με το να είναι σπίτι σου όταν δεν είσαι, να μη φοβάσαι ν’ αφήσεις το κινητό σου για να πας μια τουαλέτα. Να μιλάει με τους γονείς σου όταν δεν είσαι μπροστά και να ξέρεις ότι δε θα πει τίποτα που να σε εκθέσει. Να είναι φίλος με τους φίλους σου, να είσαι οκ με το να βγάζει βόλτα το σκυλί σου.
Υπάρχουν φορές όμως, που μέσα στη σχέση κλονίζεται αυτή την εμπιστοσύνη. Δημιουργείται τότε ένα άγχος για το αν είστε καλά που είστε μαζί, για το αν σε διεκδικεί αρκετά κι αν δίνεις κι εσύ την απαραίτητη προσοχή, το κινητό σιγά-σιγά κρύβεται κι ο έλεγχος ξεκινά- ή αντίστοιχα η απόσταση. Η περίπτωση αυτή δεν είναι άλλη από αυτή της ζήλιας.
Κι είναι η ζήλια που υπάρχει γιατί είμαστε άνθρωποι, είναι όμως κι εκείνη που καλλιεργείται με στρατηγική γιατί σε τρώει ο κώλος σου. Έτσι, τρως κι εσύ την εμπιστοσύνη που σου δείχνει ο άλλος, για να νιώσεις ότι σε ποθεί, να αισθανθείς ότι δε σε θεωρεί κάτι δεδομένο στη ζωή του αλλά θα συνεχίσει να σε διεκδικεί καθημερινά, να φοβάται ότι μπορεί να σε χάσει κι αυτό να τον κάνει να θέλει να δίνει συνεχώς περισσότερα. Κι όντως, αρχίζει και πιάνει κι όντως το έτερον ήμισυ αρχίζει ν’ ανησυχεί όταν σου μιλάνε, όταν βγαίνεις αργά, όταν κάποιο άλλο άτομο σε πλησιάζει. Κι επειδή δεν είναι κανένας μαλάκας κτητικός και νάρκισσος, σαφέστατα θα θεωρήσει πως έχεις αρχίσει να είσαι γι’ άλλες πορτοκαλιές.
Το χειρότερο όλων όμως είναι, πως όταν αρχίσεις να γίνεσαι καχύποπτος για κάτι, δεν αργεί η στιγμή που γίνεσαι για όλα. Σιγά-σιγά θα γίνει αυτό κι όχι από τη μια μέρα στην άλλη. Στην αρχή δε θα πιστέψει πού λες ότι πας. Μετά δε θα σου πει να έρθεις εκεί που πάει γιατί δε θα νιώθει άνετα. Σταδιακά θ’ αρχίσει να μη βασίζεται, να νιώθει ανασφάλεια, την οποία θα νιώθεις κι εσύ γιατί δε θα παίρνεις αυτό που επεδίωκες. Ανταγωνισμός, μισόλογα, απομάκρυνση, σιωπή. Εμπιστοσύνη; Χαμένη.
Κι αυτό είναι απλώς ένα παράδειγμα. Ένα ανόητο κόλπο να ταράξει κανείς τα θεμέλια της σχέσης για να νιώσει ποθητός, αντί να πιάσει τον άνθρωπό του και να του πει «μου λείπεις, θέλω να μου δείχνεις ότι με θέλεις περισσότερο». Κανείς δε θέλει να μένει κάπου που δεν μπορεί να εμπιστευτεί το άτομο που είναι μαζί του, που θα του έλεγε «πάω για καφέ με τα παιδιά» και θα τρέμει στην ιδέα ότι τα «παιδιά» είναι άλλος άνθρωπος. Πόσω μάλλον όταν αυτό δεν ισχύει καν! Και τέλος, κανείς δε θέλει να είναι σε μια σχέση που αντί για καθαρές εξηγήσεις θα παίζονται παιχνιδάκια που μόνο τίμια δεν τα λες.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
