Αν ρωτήσεις ανθρώπους διαφορετικής ηλικίας για το τι ψάχνουν πραγματικά σε μια σχέση, θα λάβεις ένα σωρό διαφορετικές απαντήσεις. Άλλοι θα σου πουν ότι αυτό που πραγματικά ζητούν είναι το καλό σεξ, άλλοι τη συντροφικότητα, άλλοι να έχουν απλώς έναν άνθρωπο να τους περιμένει το βράδυ που επιστρέφουν στο σπίτι κουρασμένοι από τη ρουτίνα της καθημερινότητας. Αν προχωρήσεις λίγο την ερώτηση κι εστιάσεις στο τι τους λείπει περισσότερο όταν δεν είναι σε σχέση, οι περισσότεροι θα σπεύσουν να σου πουν ότι έχουν αυτό το αίσθημα πως έχασαν έναν άνθρωπο με τον οποίο μπορούσαν να μιλήσουν ανοιχτά για όσα τους απασχολούν, το φιλαράκι τους, τον σύμμαχό τους.
Είτε είναι το fuck buddy σου είτε το άλλο σου μισό, όταν το χάνεις, νιώθεις σαν να λείπει ένα κομμάτι σου. Δεν είναι κακό να το παραδεχθείς. Άνθρωπος είσαι κι έχεις συναισθήματα που ενδεχομένως δεν είναι πάντοτε εύκολο να διαχειριστείς. Απογοήτευση στην απογοήτευση, πόνος στον πόνο, έρχεται εκείνη η στιγμή που κανένα ποτό δε σε κάνει να ξεχνάς την ανοιχτή σου πληγή, καμία παρηγοριά δεν είναι πλέον παρηγοριά κι οδηγείσαι στη συναισθηματική απάθεια. Κάπως δε σε συγκινεί η ιδέα να δοθείς, να ανοιχτείς στον έρωτα. Κάπως περιμένεις ότι θα πληγωθείς, είσαι καχύποπτος, κλειστός. Κι όλα τα κενά που αφήνει ο έρωτας μέσα σου, ή μάλλον η απουσία αυτού, έρχονται οι φίλοι και τα γεμίζουν.
Μπορείς να βγαίνεις κάθε βράδυ, να πίνεις, να χορεύεις, να γλεντάς, να πηγαίνεις ταξίδια με τους φίλους σου και να γνωρίσετε κάθε κοντινό και μακρινό τόπο του πλανήτη, να πηγαίνετε θέατρο, κινηματογράφο και να δοκιμάσετε ένα σωρό νέα πράγματα αποκτώντας πολλές εμπειρίες. Κι όλα αυτά δίχως ίχνος σπασμένης καρδιάς. Πώς να σπάσει η καρδιά σου αν δε την εμπιστεύεσαι από ‘δω κι εκεί;
Οι φίλοι μας είναι σταθερή αξία στη ζωή μας. Δεν είσαι μ’ όλους τους φίλους σου το ίδιο κοντά βέβαια. Με άλλους θα πας απλώς για έναν καφέ και θα γελάσεις, μ’ άλλους όπως θα μοιραστείς μια ζωή και θα είναι λαμπάδα αναμμένη δίπλα σου να φωτίζουν τα σκοτάδια σου. Είναι οι φίλοι αυτοί που παίρνεις τα ξημερώματα να τους πεις ότι έχεις κάνει μαλακία και θέλεις τη βοήθειά τους, αυτοί που θα σ’ ακούσουν να μιλάς για το ίδιο θέμα αμέτρητες ώρες και δε θα παραπονεθούν ότι βαρέθηκαν και δε σ’ αντέχουν άλλο. Είναι αυτοί που είναι εκεί να ακούν, να βοηθούν, να συγχωρούν και να μην κρίνουν ποτέ. Εκεί για τις ταινίες, τα πτυχία, τα ζόρια με τους γονείς. Εκεί στις μοναξιές, εκεί στη βαρεμάρα, εκεί και στις χαρές.
Αν, λοιπόν, μπορείς να τα έχεις όλα αυτά σε μια στενή φιλία και να συνδυάζεις την ανεξαρτησία σου με μια πολύ καλά προστατευμένη καρδιά, τι να τον κάνεις τον έρωτα στη ζωή σου; Ίσως αυτός να είναι κι ο λόγος που αρνούμαστε να πειραματιστούμε και να ρισκάρουμε στον έρωτα. Για να μπορέσεις να ζήσεις έναν μεγάλο -ή και μικρό αλλά τρελό- έρωτα, θέλει θάρρος και θράσος, θέλει να ρισκάρεις να χάσεις και να κερδίσεις τα πάντα, να μη σε νοιάζει αν θα πληγωθείς αλλά να θέλεις να πέσεις στη φωτιά από ευτυχία και τρέλα. Κι αν σου τελειώνει αυτή η δύναμη, αυτό το θάρρος τότε αποφασίζεις να κρατήσεις την πόρτα κλειστή, γιατί έτσι είναι σέιφ. Κι ας λείπει η επαφή- μικρό το τίμημα. Άλλωστε κανείς δεν είπε πως δε βρίσκεις σεξ αν δεν έχεις τον έρωτα.
Δεν είναι κακό να επιλέξεις μια στενή φιλία και την αναζήτηση του εφήμερου αντί να παλέψεις για έναν έρωτα και να ρισκάρεις να πληγωθείς. Κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει γι’ αυτό κι αν το κάνει χέστηκες. Απλώς να, σκέψου λιγάκι, πόσο καιρό πράγματι μπορείς να ζεις έτσι; Ο αποκλεισμός του έρωτα από τη ζωή μπορεί να είναι μόνο για λίγο και μέσα σου το ξέρεις καλά. Η καρδιά σου θα διψά να ζήσει, θα ουρλιάζει ότι δεν της αρκούν τα ξέγνοιαστα βράδια με φίλους, τα ταξίδια και τα κρεβάτια χωρίς συναισθήματα.
Θα θελήσει κάτι παραπάνω. Και φοβάσαι τη στιγμή που θα ζήσει το σκίρτημα στα πρώτα μηνύματα, την αγωνία του πρώτου ραντεβού, το ανατρίχιασμα στο πρώτο φιλί. Μα μη φοβάσαι. Οι φίλοι θα είναι εκεί. Να σε κρατούν καθώς θα πέφτεις για τον έρωτα. Γιατί μερικές πτώσεις αξίζει να τις κάνεις.
Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου