Μπορείς να έχεις απαιτήσεις από το situationship σου;

Πολλά έχουν αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων στις ανθρώπινες σχέσεις. Ένα απ’ αυτά είναι η δέσμευση εντός της σχέσης.  Ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι στην εποχή μας που επιλέγουν να βάλουν την πολυσυζητημένη ταμπέλα και να δηλώσουν ανοιχτά ότι βρίσκονται μ’ έναν άλλον άνθρωπο -για τον οποίο τρέφουν συναισθήματα- σε σχέση. Και μιλάμε για κανονική σχέση, από εκείνες που βγαίνετε ραντεβού, μιλάτε στο τηλέφωνο, πάει ο ένας στο σπίτι του άλλου, πηγαίνετε εκδρομές, μοιράζεστε πράγματα μεταξύ σας και σέβεστε ο ένας τον άλλον.

Τι σου θύμισα τώρα; Παλιές δοξασμένες εποχές κατά τις οποίες ο άνθρωπος πίστευε ακόμη σε έννοιες όπως η αγάπη, ο σεβασμός, ο έρωτας κι επέλεγε συνειδητά να τα βιώσει μ’ έναν άλλον άνθρωπο.

Στη σύγχρονη εποχή που διανύουμε, οι περισσότεροι άνθρωποι επιλέγουν -κάποιοι συνειδητά και κάποιοι συμβιβαστικά- να δημιουργούν situationships ώστε να έχουν όλα τα οφέλη που παρέχει μια σχέση αλλά να κρατούν ταυτόχρονα την πόρτα τους ανοιχτή μη τυχόν βρεθεί στο δρόμο τους κάτι καλύτερο απ’ αυτό που έχουν τώρα και θελήσουν να το δοκιμάσουν.

Η αλήθεια γι’ αυτού του είδους σχέσης -ελεύθερη την έλεγαν παλαιότερα αλλά τώρα της έδωσαν ένα καλύτερο όνομα για να μη νιώθουν άβολα οι άνθρωποι που τη βιώνουν- είναι ότι αυτός που την επιθυμεί είναι τις περισσότερες φορές αυτός που φοβάται ν’ αφεθεί και να βιώσει όσα αισθάνεται για τον άλλον άνθρωπο. Ουσιαστικά δειλιάζει ν’ αφοσιωθεί σ’ ένα μόνο άτομο και να επιδιώξει να δημιουργήσει κοινές εμπειρίες μαζί του γιατί μπορεί αυτό να το φέρει αντιμέτωπο με τη συναισθηματική ανωριμότητα που προσπαθεί να κρύψει.

Εσύ όμως που επιλέγεις να είσαι σ’αυτήν τη συνθήκη επειδή πραγματικά σ’ενδιαφέρει αυτό το άτομο, πόσες απαιτήσεις μπορείς να έχεις αν αναλογιστείς ότι δεν είστε ζευγάρι αλλά δεν είστε και φίλοι;

Σ’ αυτήν την περίπτωση υπάρχει μια πολύ λεπτή γραμμή που πρώτα απ’ όλα πρέπει να διαχωρίσεις εσύ στο μυαλό σου, κρατώντας τις ισορροπίες μέσα σου για να μην τρελαθείς. Οφείλεις στον εαυτό σου αλλά και στο άλλο άτομο να γνωρίζεις πολύ καλά μέσα σου όσα νιώθεις, ώστε να μπορέσεις να τα διαχειριστείς. Δεν μπορείς να περιμένεις ότι το άτομο αυτό θα είναι δίπλα σου όταν εσύ έχεις μια δύσκολη μέρα ούτε ότι θα έρχεται να σε παίρνει μια αγκαλιά για να αισθανθείς καλύτερα και θα φεύγει.

Σαφέστατα και μπορείς να συζητάς οτιδήποτε σ’ απασχολεί, αφού σκοπός και των δύο σας είναι το ευχάριστο κλίμα μεταξύ σας και να  περνάτε ευχάριστα την ώρα σας, αλλά δεν μπορείς να περιμένεις ότι το απασχολεί το τι κάνεις όλη μέρα, πώς πέρασες στη δουλειά σου, αν σε προβληματίζει κάτι με την παρέα σου κι όλα τα συναφή. Ούτε βέβαια θεωρείται δεδομένη κι αναμενόμενη η καθημερινή σας επικοινωνία αφού το άλλο άτομο μπορεί να επιθυμεί να επικοινωνήσετε μόνο όταν θέλει να βρεθείτε ερωτικά ή θέλει κάτι να μοιραστεί μαζί σου.

Δεν μπορείς να έχεις την απαίτηση για τρυφερότητα, όμορφα μηνύματα, αγκαλιές κι ευγενικές χειρονομίες. Χρειάζεται ν’ αρκεστείς σ’ αυτά που μπορεί να προσφέρει το άλλο άτομο και να συμβιβαστείς με το τρόπο κατά το οποίον είναι συναισθηματικά διαθέσιμο. Η ελεύθερη σχέση -ή το situationship- έχει όρια αλλά συνήθως ένας απ’ τους δύο θέλει να ξεπεραστούν, αφού βασική του επιδίωξη είναι το κάτι παραπάνω και θεωρεί ότι το έτερον ήμισυ απλώς χρειάζεται παρισσότερο χρόνο για να νιώσει άνετα, ν’ αφεθεί, να καταλάβει ότι τελικά κι αυτό θέλει να φορέσει την ταμπέλα της σχέσης.

Ο έρωτας δεν πρέπει να μπαίνει σε καλούπια και να υπακούει σε κανόνες κι όρια. Πρέπει να ζει άγριος κι ελεύθερος, να τον χαίρεσαι και να τον απολαμβάνεις. Σκέψου λίγο, νιώθεις ελευθερία στη σχέση σου ή τελικά σε αιχμαλωτίζεις για να έχεις έστω και με αυτόν τον τρόπο το άτομο που σε καίει;