Η ζωή μας είναι γεμάτη επιλογές. Σε κάποια συγκεκριμένη στιγμή της πορείας μας, όμως, καλούμαστε να διαλέξουμε ανάμεσα σε δύο δρόμους. Απ’ τη μία ένα όμορφο σπίτι, ένα ακριβό αυτοκίνητο, μια καλοπληρωμένη δουλειά, ανεξαρτησία, ελευθερία κινήσεων, χωρίς να δίνεις και να παίρνεις λογαριασμό από κανέναν. Απ’ την άλλη, τρέξιμο στο σούπερ μάρκετ –γιατί αλλά δημητριακά τρώει ο μικρός κι άλλα η μικρή– διαδρομές για να πας τα παιδιά στο φροντιστήριο, στο μπαλέτο, στο μπάσκετ, το deadline για τη δουλειά, δυο ζεστά πόδια να κολλάς τα δικά σου κρύα στο κρεβάτι κι επέτειος με το έτερον ήμισυ, 5 χρόνια γάμου είναι αυτά.

Επέλεξαν οικογένεια, επέλεξες καριέρα. Οι άνθρωποι κάνουν συνεχώς διαφορετικές επιλογές στη ζωή τους. Η ίδια η ζωή μας είναι μια διαρκής επιλογή, καθημερινή κι αδιάκοπη. Κανείς δεν μπορεί να σε κρίνει για το δρόμο που διαλέξεις να ακολουθήσεις. Ασφαλώς γνωρίζεις ότι μαζί με την επιλογή σου, έρχονται κι οι αντίστοιχες συνέπειες.

Όταν κανονίζετε να βγείτε και κάποιος απ’ την παρέα δεν μπορεί (ή δε θέλει) να έρθει, λέει απλώς «έχω τα παιδιά», εσύ λες πως «έχω δουλειά». Δε σε πειράζει, νιώθεις εντάξει με την επιλογή σου. Σου πήρε καιρό να αποφασίσεις ότι η καριέρα είναι σκοπός και πληρότητα για σένα. Αναρωτιέσαι, όμως, πού και πού αν μετανιώσεις κάποτε, στο μέλλον, που δεν έκανες οικογένεια. Αυτοί γυρνούν σπίτι μετά από ώρες στο γραφείο και τους περιμένει κάποιος, ένα παιδί, ένας σύντροφος, μια αγκαλιά, μια συζήτηση.

Εσύ επιστρέφεις και το σπίτι είναι άδειο, ήσυχο, ελεύθερο, όπως κι εσύ. Ζεστό φαγητό δύσκολα να βρεις, το πολύ-πολύ να σε περιμένουν τα φυλλάδια για delivery. Πού και πού νιώθεις κάποια μοναξιά, το σκέφτεσαι ξανά όμως και σε παρηγορεί η φωνή μέσα σου πως τουλάχιστον εσύ έκανες πράξη τα όνειρά σου, δεν τα θυσίασες για μια συμβιβασμένη οικογενειακή γαλήνη.

Κακά τα ψέματα, όλοι το ξέρουμε πως η επαγγελματική επιτυχία απαιτεί θυσίες. Πολύωρη εργασία, λιγοστός ελεύθερος χρόνος, πίεση κι απαιτήσεις (απ’ τους άλλους και τον εαυτό σου). Οι οικογενειακές υποχρεώσεις περιορίζουν την ευκολία για επαγγελματική άνοδο. Δε σε κατηγορεί κανείς, έφθασες ψηλά μέσα απ’ τη δουλειά σου, ένιωσες ικανοποίηση και περηφάνια για όσα πέτυχες. Ο συνδυασμός «καριέρα-οικογένεια» απαιτεί συμβιβασμούς και μετριοπάθεια. Άγνωστες λέξεις για σένα κι οι δυο.

Είχες κάνει, βέβαια, κι εσύ τους συμβιβασμούς σου κάποτε, ίσως γι’ αυτό και να κατέληξες σε αυτή την επιλογή. Δέθηκες πολύ με ανθρώπους που έφυγαν, όταν κατάλαβες ότι η καριέρα σου, όσες φορές και να σε στριμώξει, πάντα θα σου δίνει λόγους να χαίρεσαι και να νιώθεις καλά με τον εαυτό σου. Η επαγγελματική σου επιτυχία δε θα ξυπνήσει ένα πρωί και θα αποφασίσει να φύγει. Όσο την κρατάς εσύ, μένει -οι άνθρωποι όμως όχι.

Ίσως ήταν επιλογή ανάγκης κάποτε, ίσως υπερβολικές φιλοδοξίες, τώρα όμως είναι συνειδητή επιλογή. Σ’ αρέσει η ικανοποίηση που νιώθεις κάθε φορά που κάποιο νέο σου εγχείρημα εκπληρώνεται με επιτυχία.

Θα μετανιώσεις, άραγε, κάποτε που δεν έκανες ποτέ οικογένεια; Ποιος ξέρει; Ίσως να μετανιώνουν κι αυτοί που έκαναν, αντί να επιλέξουν τη θέση διευθυντή που την άξιζαν και τους προσφέρθηκε, μα είπαν «όχι». Ίσως μετανιώσεις κι εσύ όταν μετά από χρόνια θα ‘χεις ανάγκη μια ανθρώπινη παρουσία δίπλα σου, όταν θα ζηλεύεις όταν αποκαλούν άλλους «μαμά» και «μπαμπά», όταν αντί για μια οικογένεια θα έχεις έναν τοίχο γεμάτο πτυχία, διακρίσεις και βραβεύσεις. Όλα θα αφορούν τη δουλειά σου ενώ εσύ τότε θα ψάχνεις το συναίσθημα. Την αγάπη και τον έρωτα που τώρα δε σε πειράζει που λείπουν απ’ τη ζωή σου, γιατί τα ‘χεις αντικαταστήσει με την πληρότητα της επιτυχίας.

Αλλάζουν οι προτεραιότητες κι οι ανάγκες του ανθρώπου καθώς αυτός μεγαλώνει. Φρόντισε αυτά που αποφασίζεις τώρα να ‘ναι επιλογές απ’ αυτές που αν μπορούσες να γυρίσεις το χρόνο πίσω θα τις έκανες ξανά. Καριερίστας ή οικογενειάρχης, σημασία έχει αυτό που θα κάνεις να σε γεμίζει και να ‘σαι ευτυχισμένος.

Τίποτα κατακριτέο, προσωπική σου επιλογή και να την έχεις για καμάρι.

 

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη