Ο έρωτας αποτελεί αναμφίβολα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας ακόμα κι αν τον αποφεύγουμε, ακόμα κι αν έχουμε καιρό να τον νιώσουμε ή τον νιώθουμε συχνά. Είναι πάντα εκεί. Ένα ατέρμονο παιχνίδι κατάκτησης.«Στον έρωτα και τον πόλεμο όλα επιτρέπονται», έτσι δεν λένε;
Έχουν και κάτι άλλο κοινό αυτά τα δύο όμως· τεχνικές! Πολλές συζητήσεις έχουν γίνει σχετικά με το αν υπάρχουν τεχνικές στο παιχνίδι του έρωτα που μπορείς να ακολουθήσεις ώστε να έχεις το επιθυμητό αποτέλεσμα, μια καρδιά να χτυπάει μόνο για σένα. Άλλοι διαφωνούν λέγοντας ότι στον έρωτα πρέπει να δρας με το συναίσθημα και η τεχνική είναι κάτι που απαιτεί τη χρήση της λογικής. Άλλοι υποστηρίζουν ότι, όπως σε όλα στη ζωή, για να πετύχεις κάτι χρειάζεσαι κι ένα σχέδιο κατάκτησης. Γιατί, επομένως, ο έρωτας να διαφεύγει;
Κάποιες από τις τακτικές που συχνά χρησιμοποιείς για να εντυπωσιάσεις και να κατακτήσεις το άτομο που έκανε την καρδιά σου να σκιρτήσει αυτή τη φορά απαιτούν κι ένα μεγάλο ποσοστό -και καλά- αδιαφορίας. Μία από τις πιο γνωστές τεχνικές είναι να μην απαντάς αμέσως στα μηνύματά του. Άσε να περάσουν και λίγες ώρες, έτσι λίγο να αναρωτηθεί πού είσαι και τι κάνεις. Μη τυχόν του δώσεις ιδιαίτερη σημασία και θεωρήσει το ενδιαφέρον σου δεδομένο. Τα δεδομένα τα εκτιμά κάποιος μόνο όταν τα χάνει και το ξέρεις καλά.
Εννοείται ότι δεν ανταποκρίνεσαι θετικά σε όλες τις προσκλήσεις για να βγείτε, δεν προλαβαίνεις. Είχες ζωή και πριν γνωριστείτε, δε θα μπεις στη διαδικασία να αλλάξεις το πρόγραμμά σου επειδή ξαφνικά η καρδιά σου θυμήθηκε να ερωτευτεί. Ναι ναι, παιδιά, έτσι ανθίζει ο έρωτας στις ζωές μας. Με την αδιαφορία!
Για κάθισε λίγο να σε ρωτήσω κάτι, αν ακολουθείς τεχνικές στον έρωτα, αν απαντάς στο έτερον ήμισυ μετά από ώρες για να «κολλήσει», αν δεν του δίνεις ιδιαίτερη σημασία, αν δε βγαίνεις συχνά μαζί του, αν δεν λέτε τα νέα σας, είσαι όντως ερωτευμένος; Σε ενδιαφέρει πράγματι αυτό το άτομο; Κι αν ναι, την παλεύεις με τόση πίεση που σου ασκείς;
Μήπως στην προσπάθειά σου να κάνεις το άτομο αυτό να σε θέλει, έκανες εσένα να μη θέλεις; Κάθε άνθρωπος μπορεί να πείσει τον εαυτό του να κάνει διάφορα, μια μηχανή είναι ο εγκέφαλος που υπακούει. Αν λες συνεχώς στον εαυτό σου ότι δε σε νοιάζει τόσο, δεν καίγεσαι κιόλας να βρεθείτε, δεν έγινε και κάτι αν δε μιλήσετε μια εβδομάδα ή αν βρεθείτε δε δίνεις και πολύ θάρρος- μη σε περάσει και για κανέναν προσιτό άνθρωπο και κολλήσετε τίποτα συναισθήματα- τότε υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πείσεις όντως τον εαυτό σου ότι δε θέλει όσο πίστευε στην αρχή.
Κανονικά όταν γνωρίζεις έναν άνθρωπο που σου εξάπτει τη φαντασία και το ενδιαφέρον και θέλεις να δεις πώς μπορεί όλο αυτό να καταλήξει, θέλεις να του μιλάς και να το βλέπεις πιο συχνά, έστω και για λίγο. Εννοείται ότι δεν προσκολλάσαι πάνω του αλλά δεν είσαι και χιλιόμετρα μακριά. Αν σ’ έναν άνθρωπο έχεις να χαρίσεις μόνο την αδιαφορία σου με το πρόσχημα ότι το κάνεις για την απόκτηση παραπάνω συναισθημάτων, σκέψου μήπως όντως η αδιαφορία είναι το μοναδικό που μπορείς να του χαρίσεις- όχι για να νιώσει αυτός κάτι αλλά επειδή δε νιώθεις εσύ κάτι.
Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
