Οι άνθρωποι είμαστε περίεργα πλάσματα. Θα φερθούμε πάρα πολύ καλά σε κάποιον που ενδεχομένως δε μάς δείχνει τον καλύτερό του εαυτό αλλά θα θεωρήσουμε δεδομένο και θα υποτιμήσουμε έναν άνθρωπο που μάς φέρεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Κάνουμε ό,τι περνάει σε όποιον μάς παίρνει. Αναζητούμε τον έρωτα τον περισσότερο χρόνο της ζωής μας αλλά όταν έρχεται δυσκολευόμαστε να τον ζήσουμε γιατί συχνά δε δίνουμε το 100% του εαυτού μας, θεωρώντας ότι πρέπει πάντοτε ο άλλος να δίνει περισσότερο από ‘μας.
Ένας άνθρωπος, λοιπόν, που μάς έχει αποδείξει πόσο μάς θέλει, είναι πιθανότερο να έρθει αντιμέτωπος με μια πιο κακομαθημένη μας συμπεριφορά, πιο απαιτητική και πιο άκαμπτη. Δε θα τού δείξουμε την υπέροχη, ευγενική και γλυκιά πλευρά του εαυτού μας αλλά θα προβάλλουμε το πόσο σκληροί μπορούμε να γίνουμε σε κάποια θέματα. Θα φανερώσουμε αμέσως τα όριά μας και θα τά ξεσκονίζουμε συχνά-πυκνά ώστε να είναι πιο εμφανή. Θα θεωρήσουμε ότι τα ξεπερνά περισσότερες φορές από όσες πράγματι το κάνει και θα τού υπενθυμίσουμε ότι αν συνεχίσει έτσι, σίγουρα θα μάς χάσει.
Κι η ερώτηση του ενός εκατομμυρίου είναι η εξής: Θα το έκανες αυτό σε κάποιον που δε θα ήσουν 100% σίγουρος ότι σε θέλει στο έπακρο; Μη βιαστείς να απαντήσεις, γιατί θα διαψευστείς. Ένας άνθρωπος που δε σού δείχνει ότι σε θέλει ξεκάθαρα, είναι ένας άνθρωπος για τον οποίο παλεύεις και προσπαθείς ώστε να τον κάνεις να σε θελήσει όσο θεωρείς πως δείχνεις εσύ. Είναι ένας άνθρωπος που δεν είναι δεδομένος.
Αντίθετα, όταν γνωρίζουμε εξ αρχής τα έντονα συναισθήματα του άλλου για το πρόσωπό μας, έχουμε μια υπεροπτική σιγουριά ότι θα δεχθεί ό,τι κάνουμε και θα τό υπομείνει στωικά. Δε θα παραπονεθεί όταν θα ακυρώσουμε έξοδο τελευταία στιγμή επειδή «δεν έχουμε όρεξη μωρέ τώρα», δε θα νευριάσει όταν θα τού πούμε ότι δε μάς αρέσει αυτό που κάνει και θέλουμε να τό αλλάξει προκειμένου να βλέπει την ευτυχία στα μάτια μας. Θα δεχθεί να κάνει πολλά για να μάς ικανοποιήσει κι αυτός με τη σειρά του, θεωρώντας ότι έτσι ικανοποιεί και τον άσβεστο έρωτά του για πάρτη μας. Ανασφάλεια λοιπόν εκατέρωθεν, σημειώσατε Χ.
Σε καμία περίπτωση δε λέμε ότι μια αντίστοιχη συμπεριφορά συνεπάγεται και με ανύπαρκτα συναισθήματα, απλώς τυχαίνει αυτό το άτομο να έχει περισσότερα ή ίσως να τά δείχνει με μεγαλύτερη θέρμη. Κάποιος που ερωτεύεται διατηρώντας την αυτοεκτίμησή του ακέραια, όμως, ίσως να μην ανεχτεί μια συμπεριφορά με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω, ούτε θα προσφερθεί να δώσει ό,τι λείπει. Δε θα δεχθεί να βρίσκεται διαρκώς σε μια χρυσή τομή, αλλά θα περιμένει το άλλο άτομο να λειτουργήσει εξίσου σαν πυροσβεστήρας στις φωτιές που ανάβουν κι οι δυο.
Από την άλλη, για να κάνουμε και τον δικηγόρο του διαβόλου, ίσως και μια προσωπικότητα που στωικά επιμένει να ικανοποιεί κάθε καπρίτσιο του συντρόφου του, να μην είναι οσιομάρτυρας ούτε αφελής, αλλά να βρίσκει απόλαυση κι ευχαρίστηση σε αυτή τη σχέση με αυτή τη μορφή. Ίσως με τη σειρά του να θεωρεί σε δεύτερο επίπεδο πως «έτσι είναι η αγάπη» ή πως με αυτόν τον τρόπο λαμβάνει κι ο ίδιος ικανοποίηση, ικανοποιώντας. Άλλωστε τίποτα δε γίνεται αν δεν υπάρχει κέρδος, ακόμη και στον έρωτα. Ίσως κυρίως εκεί.
Αν θέλουμε όμως να είμαστε λιγάκι πιο ειλικρινείς στις σχέσεις μας, ίσως θα έπρεπε να σταματήσει το παιχνίδι του ποιος δίνει και γιατί. Δεν έχει νόημα να το παίζεις δύσκολος στα σιγουράκια, ούτε αντίστοιχα να βάζεις τα δυνατά σου επειδή ο άλλος είναι δύσκολος. Ανοιχτοί και ξεκάθαροι άνθρωποι που θέλουν να αισθανθούν. Αυτό ας γίνει το κίνητρό μας κι ίσως το καταφέρουμε, αφήνοντας το πείσμα εκεί που τού πρέπει. Εκτός.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου