Τα μυστικά μένουν μυστικά και μετά το τέλος

Η φιλία σας μετρούσε ήδη πολλά χρόνια, είχατε μοιραστεί πολλές στιγμές, τρέλες, ευχάριστες και δυσάρεστες, όνειρα, επιτυχίες και αποτυχίες αλλά κυρίως είχατε μοιραστεί πολλά μυστικά. Τα μυστικά είναι αυτά που συνήθως φέρνουν τους φίλους κοντά και τους ενώνουν μία για πάντα.

Δεν ενώνουν μόνο τους φίλους, όμως, αλλά και στις ερωτικές σχέσεις, μοιράζεσαι πολλά με τον άνθρωπο που σου έχει κλέψει την καρδιά. Βέβαια, όλες οι ανθρώπινες σχέσεις ενδέχεται να τελειώσουν γιατί δεν έχουν πάντα όλα καλή κατάληξη κι ούτε κρατούν για πάντα. Παρ’ όλα αυτά, αυτό που πρέπει να θεωρείται δεδομένο είναι ότι οτιδήποτε μοιραστήκατε στη διάρκεια αυτής της σχέσης –ό,τι είδους σχέση και αν ήταν αυτή–, οφείλει να παραμείνει μυστικό.

Όταν κάτι είναι μυστικό, μένει μυστικό ακόμα και όταν η σχέση τελειώνει. Όχι επειδή έχετε κάνει φόνο και δε θέλετε να βρεθείτε πίσω από τα κάγκελα ή επειδή αν το αποκαλύψετε αυτό που έγινε μια νύχτα του Αυγούστου, –τότε στην κατασκήνωση ή στις διακοπές, ξέρεις για τι πράγμα μιλάω– θα έρθει η συντέλεια του κόσμου, αλλά επειδή σέβεστε ο καθένας τον εαυτό του. Δεν είναι ένδειξη σεβασμού προς τον εαυτό σου μόνο όταν φεύγεις πριν γίνεις δεδομένος ή μόνο όταν αποφεύγεις να ανέχεσαι συμπεριφορές που σε υποτιμούν και σε κάνουν να αισθάνεσαι άσχημα. Ένδειξη σεβασμού είναι και όταν κρατάς το στόμα σου κλειστό -πιο κλειστό και από αιγυπτιακό τάφο.

Ο άνθρωπος αυτός, είτε φίλος είτε έρωτας, υπήρξε τότε ένα από τα σημαντικότερα άτομα της ζωής σου και θυμήσου πόσο σημαντικό ήταν για σένα τότε να μην τον πληγώσει κανείς, να μην τον κοροϊδέψει και να είναι όλοι σωστοί απέναντί του. Σαν φυλαχτό κρατούσες τότε τα μυστικά του και αυτός τα δικά σου, τώρα δηλαδή τι αλλάζει; Επειδή χάθηκε η μεταξύ σας σχέση δε σημαίνει ότι χάθηκε και η εχεμύθεια. Αν αποκαλύψεις όσα κάποτε σου είχε εμπιστευτεί, μην περιμένεις να δείξει και κάποιος άλλος εμπιστοσύνη στο πρόσωπό σου και δε θα έχει κι άδικο.

Στο παρελθόν, όταν σε κοιτούσε στα μάτια, έβλεπε έναν σύμμαχο σε οποιαδήποτε βλακεία είχε σκεφτεί να κάνει, στα λάθη του έβλεπε έναν άνθρωπο που δε θα τον έκρινε, έναν βράχο για τα δύσκολα, μια σανίδα σωτηρίας, δεν είναι σωστό τώρα να αντικρίζει έναν προδότη -σαν αυτούς με την κουκούλα στο κεφάλι που κατέδιδαν στην ιστορία. Βέβαια με το δίκιο σου θα σκεφτείς πως δε θα είσαι προδότης εφόσον δεν προδίδεις κάποιον πραγματικό σου φίλο, αλλά η αλήθεια είναι πως έτσι φαίνεσαι τελικά, μιας που εκείνος τουλάχιστον έτσι θα το δει, κι εσύ –τώρα που τα λέμε– έτσι θα το έβλεπες στη θέση του. Δε νομίζω ότι θα σ’ αρέσει αν ο φίλος σου, είτε πρώην είτε τωρινός, αρχίσει να αποκαλύπτει όλα όσα του έχεις εμπιστευτεί.

Υπάρχει, όμως, και η περίπτωση που έχουμε να κάνουμε με ερωτική σχέση που τελείωσε. Εκεί είναι πιο εύκολα τα πράγματα –θα σκεφτείς– αφού δεν έχεις καμία υποχρέωση απέναντι στον πρώην σύντροφό σου, σε πλήγωσε, άρα μπορείς να κάνεις ό,τι θέλεις. Αλλά όχι. Εδώ, ίσως περιπλέκουν και περισσότερο τα πράγματα γιατί με τον άνθρωπο που θεωρητικά αποτελεί το έτερόν σου ήμισυ μοιράζεσαι ακόμα περισσότερα από ό,τι με τους φίλους σου. Του λες τους προβληματισμούς σου, ό,τι νιώθεις, ό,τι σε απασχολεί, οικογενειακά θέματα, φιλικά, της σχολής ή του επαγγέλματός σου. Πώς, λοιπόν, επειδή θα τελειώσει αυτή η σχέση θα μπορείς να αποκαλύψεις έτσι ψυχρά στον κόσμο όσα γινόντουσαν μέσα σε αυτή τη σχέση; Δε θα είναι σαν να ακυρώνεις την αγάπη που ζήσατε; Σαν να πετάς τις στιγμές σας;

Είναι ανθρώπινο να μη γίνονται όλες οι σχέσεις στη ζωή μας αιωνόβιες, όλα μπορούν να τελειώσουν από τη μία στιγμή στην άλλη, καλό είναι όμως από σεβασμό σε όσα έχεις ζήσει με τον εκάστοτε άνθρωπο, ακόμα κι αν τελείωσε η σχέση σας, να κρατάς όσα μοιραστήκατε και όσα ζήσατε ως καλά φυλαγμένες αναμνήσεις στην καρδιά σου και να μην τις βγάζεις με την ντουντούκα. Αν σε πλήγωσε αυτή η σχέση με τον τρόπο που τέλειωσε, μη βάζεις το μαχαίρι πιο βαθιά στην πληγή, μη σεβόμενος, και χωρίς να εκτιμάς όσα σήμαινε κάποια στιγμή για σένα αυτός ο άνθρωπος.