To να σε φέρνει να κοιμηθείς στο πατρικό σημαίνει κάτι πολύ συγκεκριμένο

Ο ιερός χώρος που ορίζει κάθε άνθρωπος έχει τελείως προσωπικό χρώμα, αφού αυτός συνδέεται άμεσα με τα συναισθήματα και τις εμπειρίες που έχει καταλήγοντας να του προσδώσει αυτή την ιερότητα. Ίσως όμως, θα μπορούσε μεγάλο ποσοστό ανθρώπων να συμφωνήσει στη σημασία που έχει για τον καθένα μας το πατρικό του σπίτι, αφού εκεί είναι το μέρος στο οποίο μεγαλώσαμε, χαρήκαμε, λυπηθήκαμε κι είναι αυτό στο οποίο πάντοτε θα επιστρέφουμε, νιώθοντάς το ως καταφύγιο. Στον χώρο εκείνον, λοιπόν, δεν επιτρέπεις την είσοδο στον οποιονδήποτε άνθρωπο, αφού είναι σαν να τον αφήνεις να εισέλθει σε ένα μεγάλο κομμάτι της ψυχής σου.

Αφήνεις να μπει στο σπίτι σου μόνο ο άνθρωπος που θα αφήσεις να τρυπώσει κάτω από το δέρμα σου. Έτσι νιώθεις και για το τυπάκι που θα φέρεις στο πατρικό σου να κοιμηθείτε μαζί, στο κρεβάτι σου. Δεν το βλέπεις σαν έναν ακόμη άνθρωπο στην ερωτική σου ζωή που θα κρατήσει για λίγο και μετά θα κάνετε ότι δε γνωρίζεστε, αλλά ως έναν άνθρωπο για τον οποίο νιώθεις βαθιά συναισθήματα κι έχεις ουσιαστικές σκέψεις για το μέλλον σας- εδώ να τονίσουμε ότι ο άνθρωπος που δέχεται την πρόσκληση να έρθει να κοιμηθεί στο πατρικό σου δε σημαίνει ότι το βλέπει εξίσου σοβαρά.

Εσύ όμως, αναζητάς κι επιδιώκεις την ίδια αντιμετώπιση, αφού εσύ έδωσες πρόσβαση στην ψυχή σου με αυτή σου την κίνηση: επέτρεψες στο άτομο αυτό να δει πού μεγάλωσες, πού έκανες τα πρώτα σου βήματα, τα όνειρα σου, πού πέρασες τις ήττες και τις νίκες σου και χίλιες δυο άλλες αναμνήσεις. Έδωσες πρόσβαση στον χώρο της οικογένειας, αποδεικνύοντας ότι τον ξεχωρίζεις από τους άλλους ανθρώπους που πέρασαν από τη ζωή σου και το βλέπεις κομματάκι πιο ουσιαστικά, γιατί εκτίθεσαι σε μεγάλο βαθμό με την κίνησή σου. Βάσει όλου αυτού σου δημιουργείται έντονα μέσα σου η επιθυμία να κινείστε με το έτερον ήμισυ προς την ίδια κατεύθυνση αυτής της «σοβαρής» σχέσης. Επιδιώκεις να δεις στα μάτια του ότι δεν παίζει μαζί σου κι όπως εσύ δηλώνεις με αυτό τον έμμεσο τρόπο ότι έχεις αποφασίσει να προσπαθήσεις με το 100% του εαυτού σου, με τον ίδιο τρόπο θα προσπαθήσει κι εκείνο.

Κακά τα ψέματα, όταν ρισκάρεις να φέρεις το ταίρι στο σπίτι των γονιών σου, ξέρεις μέσα σου ότι ρισκάρεις να το δουν κι οι γείτονες -από ενδιαφέρον επειδή εκεί μεγάλωσες, όχι από κουτσομπολιό απαραίτητα και το επόμενο πρωί να έχεις να απαντήσεις σε ερωτήσεις όπως «καλός άνθρωπος μου φάνηκε αυτός που έφυγε το πρωί, είστε καιρό μαζί;» Ε και μόνο αυτή την αδιακρισία που θα υποστείς για χάρη του, θα πρέπει να τη σεβαστεί.

Βέβαια, το να έρθει η σχέση σου στο σπίτι των γονιών σου, καμιά φορά δε σημαίνει κι απολύτως τίποτα. Δεν κάνουν όλοι ό,τι περιμένουμε εμείς να κάνουν για μας και σίγουρα δε βλέπουν τα πράγματα όπως θέλουμε εμείς να τα δουν. Αντί για μια βαθιά επιθυμία για να γνωρίσει τη ζωή σου, μπορεί να είναι και κίνηση άγχους, ή μια κάζουαλ Παρασκευή. Αντί για ευκαιρία να δει πού μεγάλωσες, να είναι μια άβολη ή αδιάφορη βραδιά με γονείς. Μπορεί, πάλι, να είναι ένα απλό διαθέσιμο σπίτι που βρήκατε εκείνη τη μέρα. Να μην υπάρχει καμία υπόνοια συναισθημάτων ή σύνδεσης.

Εμείς όμως, μιλάμε για τις άλλες περιπτώσεις. Για εκείνες που επιτρέπει κανείς την είσοδο στο πατρικό, όπως επιτρέπει και στο μέσα του. Που δίνει ευκαιρία στους ανθρώπους που ξέρει ότι είσαι σημαντικοί για τον ίδιο και που αντίστοιχα σέβεται εκείνες που του δίνουν. Που καταλαβαίνουν ότι δε θέλουν τίποτα εφήμερο ο ένας από τον άλλον κι ας είναι τρομακτικό αυτό καμιά φορά να το αντιλαμβάνεσαι. Τόσο ωραίο είναι, παράλληλα.