Όταν το παίζεις πως δεν σου καίγεται καρφί, τότε μόνο κουλ δεν δείχνεις

Πολλά είναι τα παιχνίδια που επιλέγουμε να παίξουμε στον έρωτα προκειμένου να αποκτήσουμε τη σχέση που θα θέλαμε. Παίζουμε παιχνίδια, κρύβουμε συναισθήματα με μοναδικό μας στόχο να μας την πρόκληση έντονων συναισθημάτων του ανθρώπου που διάλεξε η καρδιά μας να ερωτευτεί. 

Θέλεις να σε θέλει και θέλεις να σε θέλει πολύ. Ένα «θέλω» η ζωή μας όλη. Για να πετύχεις όμως τα παραπάνω σου «θέλω», διαβάζεις διάφορες τακτικές, δοκιμάζεις ποικίλες προσεγγίσεις για να δεις τι σου ταιριάζει περισσότερο και καταλήγεις στο περιβόητο «θα αδιαφορώ πηγαίνοντας χαλαρά να δω αν θα με θέλει περισσότερο». 

Εσύ αδιαφορείς για να δεις αν όντως τρέξει από πίσω σου, για να δεις αν όντως μπορείς να κάνεις το έτερον ήμισυ να κολλήσει. Όσο εσύ δε στέλνεις συχνά μηνύματα, δεν εκφράζεις όσα νιώθεις, δε ρωτάς το πολυπόθητο «εσύ;» σε οτιδήποτε σπεύδει να σε ρωτήσει εκείνο, να ξέρεις ότι το μόνο που καταφέρνεις είναι να διδάσκεις τον άλλον πώς να ζει χωρίς εσένα, πώς να επιβιώνει την καθημερινότητα του χωρίς να ανυπομονεί να ακούσει το γκλιν του κινητού και να χαίρεται η ψυχή του με κάθε σου λέξη. Μαθαίνεις να μη θέλει να πει πρώτα σε σένα οτιδήποτε χαζό συνέβη μέσα στη μέρα του, τον διδάσκεις ότι είναι οκ να μη νοιάζονται όλοι οι άνθρωποι το ίδιο και κυρίως το μαθαίνεις να υπάρχει με την απουσία σου και να προσπαθεί – με τα κόπων και βασάνων- να συνειδητοποιήσει ότι δε θα είσαι εκεί όταν σε χρειάζεται γιατί πολύ απλά με κάθε μέσο εσύ δείχνεις ότι δεν είσαι συναισθηματικά διαθέσιμος. 

Ωραίες οι στρατηγικές στον έρωτα, συμπαθητικά τα παιχνίδια τακτικής μέχρι ο άλλος να «κολλήσει» αλλά πρόσεξε μήπως στην προσπάθεια σου να κολλήσει κάνεις να μείνει με την απουσία σου κι όχι με την παρουσία σου στη ζωή. Τα πράγματα θα έπρεπε να είναι απλά στη ζωή «σ’αρέσω, μ’αρέσεις είμαστε μαζί». Η πολυπλοκότητα που τους αποδίδουμε τα τελευταία χρόνια οφείλεται κατά κύριο λόγο στη δίκη μας συναισθηματική ανεπάρκεια. Είμαστε ανεπαρκείς· ένας άνθρωπος που προσπαθεί να παίξει με το μυαλό σου για να σε κάνει να κολλήσει είναι ανεπαρκής και θα σου πω ακριβώς πού δεν επαρκεί· στη συναισθηματική νοημοσύνη, στην ωριμότητα και στον σεβασμό.

Μπορεί εσύ να νομίζεις ότι το είσαι κουλ να δείχνεις ότι δεν καίγεσαι να στείλεις μήνυμα, να μην παίρνεις ποτέ τηλέφωνο τον άλλον και να φροντίζεις επιμελώς να μη δείξεις κανένα συναισθήματα αλλά κάθε άλλο παρά κουλ είσαι και σίγουρα όταν έρθει η ώρα του «ταμείου» που θα μετρηθείτε ο καθένας με την προσπάθεια που έκανε σε αυτή τη σχέση θα βγεις μείον γιατί θα έχεις αφήσει το άλλο άτομο να παλεύει μόνο του μέχρι που κουράστηκε κι είπε «ε δε γ@μιέται! Ούτως ή άλλως, μοναξιά νιώθω» και τότε αυτός όντως σταμάτησε και ξαφνικά σταμάτησαν όλα αφού η δίκη του θέληση τα κινούσε. 

Εσύ κάτσε και ταλαιπωρήσου με το πλάνο και τη θεωρία περί κολλήματος, ο άλλος εντέλει θα μείνει με το «εγώ ο,τι είχα να δώσω το έδωσα» και θα φύγει με το κεφάλι ψηλά. Ένα είναι το σίγουρο· τέτοιοι άνθρωποι δεν έρχονται στη ζωή σου πολλές φορές κι αν φροντίσεις και τους χάσεις, φρόντισε στο μέλλον να μην το μετανιώσεις.