Πολλά είναι τα ερωτήματα που μπορούν να σε ταλανίσουν στη ζωή σου και να σε κάνουν να τα σκέφτεσαι όλη την ώρα. Ωστόσο, το ερώτημα που ταλανίζει τους απανταχού ερωτευμένους που επέλεξαν το δρόμο της επανασύνδεσης είναι, αν έκαναν τη σωστή επιλογή κι αν αυτή θα κρατήσει ή θα καταλήξουν πάλι στα ίδια.
Δεν ξεκινάς ποτέ κάτι με τη σκέψη ότι θα τελειώσει γιατί τότε όντως θα τελειώσει μιας και το έχεις εξασφαλίσει μέσα σου apriori. Δίνεις δύναμη στη σκέψη σου κι αυτή πραγματοποιείται οπότε φρόντισε αυτό που επιθυμείς να το σκέφτεσαι πολύ κι έντονα. Manifest κάνουμε, όχι ό,τι κι ό,τι.
Η επιστροφή σ’ ένα άτομο του παρελθόντος σημαίνει ότι ουσιαστικά δεν άφησες τον εαυτό σου να φύγει ποτέ ολοκληρωτικά από εκεί γιατί τα συναισθήματα που μπορεί να αισθάνεσαι είναι πολύ δυνατότερα από την απόφαση να φύγεις. Γυρνάς εκεί που η καρδιά σου νιώθει πληρότητα κι η ψυχή σου την απαραίτητη ασφάλεια για να ευδοκιμήσει. Ωστόσο, δεν παύουν -στην αρχή τουλάχιστον- να σε ταλανίζουν σκέψεις για τα κίνητρα της επιστροφής. Ήταν επειδή η σύνδεσή σας είναι τόσο δυνατή ή επειδή δε βρήκατε κάτι καλύτερο;
Βάσει λογικής καταλαβαίνεις ότι ενδέχεται να ισχύουν και τα δύο αλλά όσο κι αν ψάξεις σ’ εξωγενείς παράγοντες, απάντηση δε θα μπορέσεις να βρεις αφού αυτή την έχει μόνο ο άνθρωπος σου και σίγουρα δεν ψήνεται να στη δώσει αν δε στην έχει ήδη δώσει. Αντίστοιχα εσύ μόνο ξέρεις για σένα. Συχνά η επιστροφή κάποιου συνοδεύεται από μια υπόσχεση στον εαυτό του να μην κάνει ό,τι έκανε, να μην επαναλάβει ούτε τα ίδια λάθη αλλά ούτε τις ίδιες υποχωρήσεις ώστε αυτή τη φορά να δουλέψει όσο το δυνατόν καλύτερα το μεταξύ σας.
Όντως τα κάνεις όλα σωστά κι εννοείται με την πρέπουσα χαλαρότητα ώστε να μη νιώσει κανείς ότι ζορίζεται μέχρι να βρείτε ξανά τους ρυθμούς σας. Όλο αυτό όμως σε γεμίζει με σκέψεις μην τυχόν δε δίνεις το 100% του εαυτού σου κι αυτή τη φορά το χάσετε εξαιτίας αυτού.
Πάντοτε υπάρχει η πιθανότητα σκέψεις σαν αυτές να σεριανίζουν στο μυαλό και του έτερον ήμισυ κι απλώς να μη νιώθετε ότι είναι η στιγμή που πρέπει να τα συζητήσετε για να λυθούν. Η αλήθεια είναι- αν και την ξέρεις ήδη- ότι σε πολλά ερωτήματα μέσα σου είναι πιθανό να μη βρεις ποτέ απάντηση που να σε καλύπτει επακριβώς και να μην αφήνει καμία σκιά αλλά ξέρεις ότι σε θέματα καρδιάς -και δη επανασύνδεσης- αυτά θα μπορούσαν να έχουν λυθεί απ’ την πρώτη κιόλας στιγμή που ξανά βρεθήκατε ώστε κανείς απ’ τους δυο σας να μην μπαίνει στη διαδικασία να γεμίζει ανασφάλειες.
Είναι αλήθεια -και λογικά δεδομένο- ότι αν αποφασίσεις να γυρίσεις σε κάποιον επειδή το συνειδητοποίησες, όπως λέει κι ο φίλος, Μιχάλης Χατζηγιάννης: «Μπορώ πια και μόνος να ζω δίχως έρωτας και μια ζεστή αγκαλιά. Μπορώ μα σε θέλω πολύ, πιο πολύ από κάθε φορά» οπότε η σκέψη του να μην είναι κι εκείνο το άτομο σίγουρο για σένα φαίνεται κάπως παράλογη.
Αν απ’ την άλλη πλευρά, βλέπεις ότι κάπου το όλο ζήτημα χωλαίνει, κάπως η προσπάθεια γίνεται μόνο απ’ την πλευρά σου, αν περιμένεις ώρες πάνω απ’ το κινητό για ένα μήνυμα ή φαίνεται να μπορείς να κλείσεις ραντεβού ευκολότερα με τον πρωθυπουργό απ’ ό,τι οι δυο σας τότε ήρθε η στιγμή ν’ αφήσεις το πλοίο να βουλιάξει και να σταματήσεις την προσπάθεια.
Δύο είναι τα τινά σ’ αυτή την περίπτωση: είτε ο άνθρωπος σου θα συνειδητοποιήσει ότι πρέπει να δείξει κι αυτό το ενδιαφέρον του είτε εσύ ότι δείχνεις ενδιαφέρον σε κάποιον που δε θέλει να το δει.
Η ζωή είναι εύκολη κι ο έρωτας ακόμη ευκολότερος. Θέλεις; γίνεται. Δε θέλεις; Δε θα γίνει ποτέ! Μη σκοτεινιάζεις με δεύτερες σκέψεις, υπεραναλύσεις κι ερωτήματα που μπορεί να μην έχουν καν απάντηση. Απόλαυσε το μαζί. Ζήστο στο έπακρο αφού κατάλαβες ότι η καρδιά σου σκιρτά δυνατότερα κοντά στο άτομο αυτό κι αν δεις ότι εκείνο δεν το ζει όπως εσύ, το ξανά σκέφτεσαι.
Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος
Επιμέλεια κειμένου: Ανδρέας Πετρόπουλος
