To αρνητικό ή το θετικό feedback βοηθάει τη σχέση;

Κάθε φορά που ξεκινάμε μια σχέση, προσπαθούμε να είμαστε καλύτεροι από όσο στις παρελθοντικές μας, να μην κάνουμε τα ίδια λάθη, να επιλέξουμε όλα όσα θα μπορούσαν να δώσουν στον έρωτά μας τις καλύτερες προοπτικές για να εξελιχθεί. Σε κάθε νέα μας σχέση μπαίνουμε με το σκεπτικό να δώσουμε στο ταίρι μας την καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας, να φερθούμε σ’ εκείνο όπως ακριβώς θα θέλαμε να είχε συμβεί κι όλες εκείνες τις φορές που δεν το πετύχαμε στο παρελθόν.

Θεωρητικά μπορούμε να υποστηρίζουμε ότι θα γίνουμε οι πιο υποστηρικτικοί σύντροφοι στον κόσμο, θα στηρίζουμε τον άνθρωπό μας σε όλους τους στόχους και τα όνειρά του, θα πηγαίναμε στην άκρη του κόσμου για χάρη του, θα χαρίζαμε και θα απολαμβάναμε την αγάπη, την ελευθερία, την αλληλοκατανόηση και την εμπιστοσύνη. Ωστόσο, πολλές φορές όλη αυτή η υπερβολή καταλήγει με φόρα να σκάσει και πάλι στα δικά μας μούτρα απλώς και μόνο με μια συζήτηση, φαινομενικά αθώα, που θα κάνουμε με τον άνθρωπό μας.

Κι αυτή η φαινομενικά αθώα συζήτηση, θα έχει μέσα της την κριτική που καθόλου αθώα δε θα είναι. Κάποιες φορές χρησιμοποιώντας σκληρά λόγια κι άλλες φορές με θετικά σχόλια, πάντοτε όμως έχοντας ως γνώμονα το να μείνει η σχέση αλώβητη, θέλουμε κάτι να αλλάξουμε στο πρόσωπο στο οποίο κάνουμε την κριτική. Με τα αρνητικά σχόλια, θέλουμε το άλλο άτομο να αλλάξει όσα μας ενοχλούν, ενώ με τα θετικά σχόλια επιθυμούμε το πρόσωπο απέναντί μας να διατηρήσει όσα μας αρέσουν ή ακόμη, να προσπαθήσει να τα προβάλλει όσο το δυνατόν περισσότερο.

Υπάρχει το ερώτημα του τι είναι πιο ωφέλιμο‧ το θετικό ή το αρνητικό feedback στη σχέση μας. Πρέπει, άραγε, να τονίζουμε συνεχώς τα θετικά του συντρόφου μας πιστεύοντας ότι έτσι θα αυξάνονται ή να επισημαίνουμε τα αρνητικά του για να του δημιουργήσουμε τη διάθεση να τα διορθώσει για να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του; Κι αντίστοιχα, θα αντέχαμε κι εμείς να δεχόμαστε μια άτυπη αξιολόγηση;

Τα άτομα που απαρτίζουν τη σχέση εννοείται ότι αναζητούν ο ένας στον άλλον την ειλικρίνεια- θεωρητικά. Στη σχέση μας μπορούμε να μιλάμε ανοιχτά για τα πάντα, να μοιραζόμαστε με τον σύντροφό μας οτιδήποτε μας απασχολεί θεωρώντας ότι αν τα πούμε στο άτομο που έχει την καρδιά μας, όλα θα λυθούν και θα πάρει από πάνω μας κάθε μας ανησυχία και φόβο. Μπορείς όμως πράγματι να αγαπάς κάποιον που του κάνεις μονίμως κριτική; Πόσο καιρό θα μείνει ο έρωτας όταν περνούν τα άτομα της σχέσης από αξιολόγηση;

Όσο και να εκτιμά το ταίρι σου τη γνώμη σου, σίγουρα δε θα εκτιμήσει να σ’ έχει απέναντί του μόνιμο κριτή των πράξεών του. Σίγουρα θα μας κάνει καλό να ακούμε μια αρνητική ειλικρινή άποψη από τον άνθρωπο που θεωρούμε δικό μας, σε περίπτωση που ξεφύγουμε και δεν το καταλάβουμε. Αν όμως, αυτή η κριτική γίνεται επί μονίμου βάσεως και για τα πάντα, θα αρχίσουμε να ξενερώνουμε. Όση αγάπη κι αν νιώθεις για τον άλλον, αν νιώθεις ότι περνάς σκανάρισμα, δε θα μπορέσεις για πολύ καιρό να παραμείνεις χωρίς να αντιδράσεις σε αυτό ή να νιώθοντας αδικημένος. Ακόμη και στην περίπτωση που το ταίρι μας, μάς λέει συνέχεια πόσο τέλειοι είμαστε, πόσο όμορφα είναι όλα πάνω μας και πόσο σπουδαία είναι όσα κάνουμε, ο κίνδυνος να επαναπαυτούμε στέκει.

Όποια κι αν είναι η γνώμη σου, πρέπει να πηγάζει από αγάπη και να λέγεται με σεβασμό προς το πρόσωπο του συντρόφου σου. Το feedback δεν πολυχωρά στη σχέση, εκτός κι αν είναι συναδελφική. Ως προς τον έρωτα, ας κάνουμε το καλύτερο που μπορούμε κι ας λέμε τη γνώμη μας, θετική ή αρνητική, με διάθεση υποστηρικτική. Όπως ακριβώς θα δεχόμασταν και για τον εαυτό μας.