Υπάρχουν χρονικά διαστήματα στη ζωή μας που αναζητούμε τον έρωτα πιο συχνά από κάποια άλλα. Θέλουμε να νιώσουμε ξανά εκείνο το πρώτο σκίρτημα, εκείνη την ανυπομονησία για να δεις το «διαβάστηκε» να γίνεται «πληκτρολογεί…», εκείνο το υπέροχο άγχος όταν βλέπεις το όνομα του φτερωτού σου αγγέλου στις εισερχόμενες κλήσεις και δεν μπορείς να απαντήσεις επειδή σπαταλάς χρόνο χοροπηδώντας σαν κατσίκι στην εξοχή. Ενίοτε σου λείπουν όλα αυτά τα όμορφα που φέρνει μαζί του σε κάθε νέα του αρχή ο έρωτας, σου λείπει το πάθος για ζωή κι η τρέλα που τον συνοδεύει.

Κακά τα ψέματα, ξυπνάς μ’ άλλη διάθεση όταν υπάρχει κάτι νέο στη ζωή σου, έχεις ενέργεια, αυτοπεποίθηση κι ένα μόνιμο χαμόγελο ως τ’ αυτιά. Προσπαθείς να βρεις τις κατάλληλες στρατηγικές για να κάνεις το έτερον ήμισυ να σε σκέφτεται όσο εσύ- ίσως και λίγο παραπάνω γιατί όπως έλεγε η θεία μου «να βρεις κάποιον να σε θέλει λίγο παραπάνω απ’ ό,τι τον θέλεις εσύ. Αυτό είναι το μυστικό της επιτυχίας». Τώρα, κατά πόσο αυτό ήταν επιτυχία κι όχι χειραγώγηση, δεν ξέρω. Σίγουρα όμως, αν ο άλλος σε θέλει ένα τσικ παραπάνω απ’ ό,τι θέλεις εσύ εκείνον, σου δίνεται αυτόματα το δικαίωμα της παραπάνω ελευθερίας και χαλαρότητας τόσο στο φλερτ όσο κι όταν μπείτε σε σχέση.

 

 

Ένας άνθρωπος που παλεύει να κερδίσει την προσοχή και τον έρωτα του ατόμου που τον ενδιαφέρει είναι φυσιολογικό να έχει ανασφάλειες, να κάνει λάθη, να είναι παρορμητικό, να δέχεται κάποιες επιπλέον συμπεριφορές και να είναι σε ένα μόνιμο άγχος τι και πώς θα το πει ή πώς θα το πάρει το άλλο πρόσωπο. Αντίθετα, ένα άτομο που ξέρει ότι το επιθυμητό του ταίρι το θέλει ήδη έστω και λίγο, εμφανίζεται πιο χαλαρό στις συζητήσεις τους, πιο ζαμαν φου, δεν τον ενοχλεί να αφήσει το μήνυμα στο μισητό «διαβάστηκε» γιατί ξέρει ότι όταν ξανά στείλει ο άλλος θα είναι διαθέσιμος.

Τη χαλαρότητα αυτή πολλοί την ερωτευόμαστε ή επιδιώκουμε να την έχουμε ώστε να λειτουργήσει ως μέσο σαγήνης στο άλλο πρόσωπο, μιας και κανείς δε θέλει πάνω από το κεφάλι του έναν τύραννο που θα τον κάνει να είναι μονίμως στην τσίτα. Ωστόσο, αυτή η χαλαρότητα ίσως κρύβει κάτι άλλο, όπως έναν εγωισμό‧ έναν εγωισμό μεταμφιεσμένο σε μια δήθεν ζεν διάθεση που προκαλεί ταχυπαλμία.

Ο άνθρωπος που θα εμφανιστεί μ’ αυτόν τον τρόπο επειδή γνωρίζει ότι το άτομο απέναντί του ενδιαφέρεται κομμάτι παραπάνω από ό,τι ο ίδιος, νοιάζεται και κομμάτι παραπάνω για την αφεντιά του. Προσέχει τον εαυτό του και τον καλύπτει μ’ αυτή την «τα γράφω όλα, δε με νοιάζει τίποτα, πάω όπως τα φέρει η ζωή» διάθεση για να μη δείξει την εγωιστική πλευρά του χαρακτήρα του. Ψάχνει κάποιον που να νοιάζεται περισσότερο για ‘κείνον απ’ ό,τι εκείνος για να μη νιώσει ποτέ ότι πρέπει να προσπαθήσει για να κερδίσει τον έρωτα του άλλου, να μη νιώσει ότι μπορούν ανά πάσα στιγμή να τον αφήσουν και να προχωρήσουν τη ζωή τους χωρίς αυτόν.

Ένας θιγμένος εγωισμός ίσως πονάει περισσότερο από μια ραγισμένη καρδιά! Μη γελιέσαι, όμως, αυτός ο «άλλος» είμαστε πάλι όλοι εμείς που είμαστε πότε ο ένας που νοιάζεται περισσότερο και πότε αυτός ο ζαμαν φου άλλος που θέλει να βρει κάποιον να ενδιαφέρεται περισσότερο. Ανταλλαγή ρόλων κάνουμε κάθε φορά βάσει του ατόμου που έχουμε απέναντί μας.

Μη φοβάσαι να είσαι αυτός που ενδιαφέρεται περισσότερο και το δείχνει, να φοβάσαι να είσαι αυτός που δειλιάζει και φοράει το πέπλο της χαλαρότητας για να κρύψει τον εγωισμό του.  Δε σηκώνει πολλά ο έρωτας κι ο εγωισμός ζυγίζει τόνους!

 

 

Στη θεία μου, Σούλα, που υποστήριζε όλους τους έρωτές μου.

Συντάκτης: Κατερίνα Μάρου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου