Δεν υπάρχει μόνο ένα είδος φιλίας

Ο καθένας αντιλαμβάνεται τη φιλία διαφορετικά. Επιφανειακές, λόγω κοινού περιβάλλοντος ή συμπτωματικές, από καρδιάς, παιδικές, εργασιακές, από συμφέρον, τόσες πολλές οι εκφάνσεις της. Τι είναι αντικειμενικά όμως η φιλία; Αλλάζει από άνθρωπο σε άνθρωπο κι ανάλογα τον τρόπο σκέψης; Κι αν υπάρχει η βάση για μια φιλία, ανάλογα με το τι θα κάνουμε ή τι δε θα κάνουμε γι’ αυτή, έτσι και θα εξελιχθεί;

Ο κάθε άνθρωπος αντιμετωπίζει κι αντιλαμβάνεται διαφορετικά έναν φίλο του. Για κάποιον, φιλία μπορεί να σημαίνει το πόσο χρόνο περνάς με κάποιον και το κατά πόσο αυτό σας δένει. Και μ’ αυτό είναι ικανοποιημένος.  Για κάποιους άλλους ανθρώπους όμως δεν αρκεί μια τέτοια σχέση, είτε γιατί  ο χρόνος τους είναι περιορισμένος, είτε γιατί έχουν διαφορετικές προτεραιότητες.

Πολλοί άνθρωποι συνήθως, βασίζουν τη φιλία τους στις συζητήσεις, στην αμοιβαία αγάπη και στο άνοιγμα της ίδιας τους της ψυχής. Δεν έχει σημασία για εκείνους αν βρίσκονται δέκα μέτρα μακριά ο ένας από τον άλλον ή αν βρίσκονται σε διαφορετική ήπειρο. Αρκεί που έχουν ταιριάξει τις νότες τους και λύνουν μαζί τα προβλήματά τους. Άλλωστε οι δυσκολίες υπήρξαν ανέκαθεν ο συνδετικός κρίκος των ανθρώπων, καθώς όταν τις μοιράζεσαι δένεσαι με τον άνθρωπο που δέχεται να τις μοιραστεί αντίστοιχα.

Μια φιλία όμως, είναι δούνε και λαβείν. Δε γίνεται να παίρνεις από κάποιον, πρέπει να δίνεις κιόλας. Όπως είναι και στις ερωτικές σχέσεις. Οι ισορροπίες κρατούνται από τους ίδιους τους ανθρώπους. Αν κάποιος δε συμπεριφερθεί σωστά κι αμοιβαία προς τον άλλον τότε θα διαταραχθεί η ισορροπία της φιλίας. Ακόμη και στην περίπτωση που υπάρχει μια γερή φιλία ανάμεσα σε δύο άτομα, αν η μία πλευρά διαταραχθεί τότε θα καταστραφεί κιόλας.

Όσα περισσότερα δίνεις, τόσο πιο γερές είναι οι βάσεις που χτίζεις, όμως δεν είναι κανόνας που ακολουθούμε σαν χρυσή συνταγή επιτυχίας. Αν όμως δε δίνεις κι αυτό αρκεί για σένα, χωρίς ν’ αντιλαμβάνεσαι ότι κι ο άλλος έχει απαιτήσεις ή αντίστοιχα κι ο ίδιος δεν τις δηλώνει ξεκάθαρα, όχι με τη μορφή εντολής, μα με εκείνη μιας ανθρώπινης ανάγκης, τα πράγματα θα είναι αντίστροφα. Ουσιαστικά, μια φιλία δένεται και δημιουργείται κυρίως με άξονα την εμπιστοσύνη κι από όσα θέλουμε να μοιραστούμε. Τα όνειρα, τους φόβους, τα μυστικά και τις φιλοδοξίες. Από το πιο μικρό πράγμα που μας ενοχλεί τη σκέψη, μέχρι το πιο μεγάλο.

Γι’ αυτό και μια ειλικρινής σχέση, που τόσο πολύ έχουμε μελετήσει τη συνταγή της και πάντα έχουμε απορίες, είναι κάτι που δύσκολα φτιάχνεται. Δύσκολα θα κουμπώσει ένας άνθρωπος με κάποιον άλλον αληθινά και κυρίως, με διάρκεια. Χρειάζεται ειλικρίνεια, αγάπη και κατανόηση. Να είσαι εκεί στον άλλον όταν είναι καλά, αλλά κι όταν δεν είναι. Να τον υπολογίζεις σαν μέλος της οικογένειάς σου, όχι επειδή έτσι λένε οι κανόνες, αλλά γιατί για σένα εκεί θα κατατάσσεται. Το μόνο που αρκεί κι ίσως να είναι και το δυσκολότερο να γίνει, είναι να είναι σίγουρος ο ένας για τον άλλο και να μην πάει χαράμι η πρόθεση. Τότε, το μόνο σίγουρο είναι πως αυτό που θα δημιουργηθεί θα είναι κάτι που θα κρατήσει ανεξαρτήτως συνθηκών. Οπότε τελικά τι μένει; Μια καλή πρόθεση, η αλήθεια σου κι όρεξη για να λειτουργήσει, ορίστε η συνταγή.