Κάθε φάση στη ζωή μας έχει συγκεκριμένα πράγματα που οφείλουμε να ζήσουμε. Η παιδική ηλικία είναι για να είσαι ξέγνοιαστος. Το βασικότερο που σε ενδιαφέρει εκείνα τα χρόνια είναι να είσαι με τους φίλους σου και να παίζεις. Να περνάς χρόνο αγκαλιά με τη γιαγιά και τον παππού διαβάζοντας παραμύθια και να σε πηγαίνουν το καλοκαίρι για μπάνιο στην αγαπημένη σου παραλία. Τότε είναι που περιμένεις πώς και πώς τα παιχνίδια κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο. Θες να πηγαίνεις με τη μαμά και τον μπαμπά για παγωτό στην πλατεία, ακόμα και να μαλώνεις με τα αδέρφια σου για το «ποιανού είναι το παιχνίδι».
Στη μετέπειτα ζωή, στην εφηβική ηλικία, θα απογοητευτείς, θα βρεις φίλους, με κάποιους θα παραμείνετε κολλητοί, με άλλους θα τα σπάσετε. Θα ξεκινήσεις να ανακαλύπτεις τον εαυτό σου. Να μαθαίνεις τα υπέρ και τα κατά. Να καταλαβαίνεις τι σου αρέσει και τι όχι. Θα αρχίσεις να βάζεις στόχους και να προσπαθείς να τους πετύχεις. Έπειτα, καθόλου απίθανο να έρθει ο πρώτος έρωτας. Και τα πρώτα καλοκαίρια με λίγη περισσότερη ελευθερία. Με παρέες να χαίρονται την ηλικία και τις μέρες τους πριν φτάσουν οι έγνοιες της ενηλικίωσης. Μετά τα ξέγνοιαστα καλοκαίρια, θα έρθει κάποια στιγμή που θα χρειαστεί να «μπουν τα κεφάλια μέσα», να συγκεντρωθείς και να γίνεις ο ενήλικας που έχεις ονειρευτεί. Έπειτα, θα έρθουν οι δυσκολίες της προσαρμογής στη φοιτητική ζωή. Θα φτάσει η στιγμή να φύγεις πρώτη φορά απ’ το σπίτι, να γνωρίσεις καινούριους φίλους, να ερωτευτείς μια άγνωστη πόλη. Έπειτα, θα έρθει κι η ώρα της αποφοίτησης και η προετοιμασία για το πρώτο εργασιακό περιβάλλον.
Βέβαια, δεν είναι δεδομένο πως όλοι ακολουθούν στη ζωή τους το παραπάνω μοτίβο. Κάποιων οι ζωές από μικρή ηλικία είναι διαφορετικές. Ίσως δεν έχουν γιαγιά και παππού να τους πάνε για μπάνιο στη θάλασσα. Μπορεί οι συνθήκες ή κάποια προβλήματα στο σπίτι να μην τους αφήνουν χρόνο να διαβάζουν τόσο, με αποτέλεσμα να μην πετύχουν στις τελικές εξετάσεις και να μην ακολουθήσει φοιτητική ζωή. Δεν είναι λίγοι αυτοί που καλούνται να αντικαταστήσουν την ξεγνοιασιά με τις υποχρεώσεις.
Είναι δύσκολο να βλέπεις τους φίλους σου να κανονίζουν ταξιδάκια στα φοιτητικά τους χρόνια κι εσύ να πρέπει να δουλεύεις σεζόν. Είναι ζόρικο να πρέπει να πηγαίνεις καθημερινά σε μια δουλειά που δε σου αρέσει για να έχεις πράγματα που κάποιοι θεωρούν δεδομένα και παράλληλα να προσπαθείς να πετύχεις τους στόχους σου. Σε κάθε χρονική περίοδος της ζωής μας το ιδανικό θα ήταν να μπορούσαμε να βιώσουμε συγκεκριμένα πράγματα. Τα κενά που δημιουργούνται στην παιδική ηλικία καθορίζουν τη μετέπειτα πορεία μας. Κι ίσως καθένας που έχει τέτοια κενά να πρέπει να ζήσει με τον καημό αυτών που δεν έζησε, γιατί δεν είχε την ευκαιρία. Κι ας μην έφταιξε.
Η ζωή προχωράει και όσο μεγαλώνεις μεγαλώνουν και οι ευθύνες, και προσπαθείς να επιβιώσεις στην κοινωνία που ζούμε. Ο ενήλικος χαρακτήρας μας χτίζεται και διαμορφώνεται από τις στιγμές που έχουμε περάσει ως έφηβοι και παιδιά. Ποιοι θα ήμασταν άραγε χωρίς αυτές;
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
