Κάποτε χρειάζεται ν’ αγαπηθείτε απ’ την αρχή

Στη διαδρομή ενός ανθρώπου σ’ αυτόν τον κόσμο δεν είναι δεδομένο πως θα ζήσει την πραγματική αγάπη. Κανείς δεν μπορεί να ‘ναι σίγουρος πως θα γνωρίσει αυτό το άτομο που θα τον καταλαβαίνει χωρίς να χρειαστεί να πει πολλά, που θα τον νοιάζεται σαν να ήταν από πάντα η οικογένειά του, που θα του δίνει αβίαστα τον χώρο και τον χρόνο του, όταν το ‘χει ανάγκη.

Όμως, αν σταθούμε τυχεροί και συναντήσουμε αυτό το άτομο, κι ικανοί ώστε να καταφέρουμε να κρατήσουμε αυτή τη σχέση για πολύ καιρό, τι γίνεται όταν εκείνη ξεκινήσει να φθείρεται; Όταν φεύγει ο έρωτας και μαζί του αρχίζει να θολώνει η αγάπη, απ’ τα προβλήματα που έχουν δημιουργηθεί και την απόσταση που φέρνει ο χρόνος; Αγαπάμε ξανά απ’ την αρχή το ίδιο άτομο ή προχωράμε παρακάτω; Δεν αξίζει να σώσουμε αυτό που έχουμε ζήσει; Στο όνομα των στιγμών που έχουμε μοιραστεί και των αναμνήσεων που μαζί δημιουργήσαμε. Στα προβλήματα που έχουμε αντιμετωπίσει αντάμα.

Αυτός που αγάπησες μία φορά, αξίζει να τον αγαπήσεις κι άλλες. Όταν νιώσεις πως φθείρεται αυτό που με κόπο έχετε χτίσει, μην το αφήσεις να χαθεί. Να μάθεις να ξανά αγαπάς τον άνθρωπό σου. Εκείνον που σου χάρισε τόσο ωραίες στιγμές. Γιατί μόνο απ’ τη φθορά να χαθεί μια αγάπη;

Κι αν δεις τον άνθρωπό σου να απομακρύνεται, κράτα τον κοντά. Αν η απόφαση που θα παρθεί δεν εξαρτάται από εσένα, τότε δώσε του ό,τι χρειάζεται. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Είτε χώρο είτε χρόνο. Έστω και μια συζήτηση μπορεί να αλλάξει τα πάντα. Γιατί εκεί φαίνεται η πραγματική αγάπη. Όταν δίνουμε ο ένας στον άλλον αυτό που πραγματικά χρειάζεται, κι όχι ό,τι εμείς χρειαζόμαστε να δώσουμε.

Ίσως να αξίζει παραπάνω να ταλαιπωρηθείς για να σώσεις κάτι σπουδαίο που ήδη υπάρχει, παρά να ανακουφιστείς πετώντας το σε μια στιγμή στα σκουπίδια επειδή νιώθεις πως χάθηκε η αγάπη κι έτσι να βάλεις ένα τέρμα χωρίς γυρισμό, πιθανά πολύ βιαστικά κι άδικα. Γιατί έτσι και προχωρήσεις παρακάτω, σε μια άλλη σχέση, που ίσως και να μην είναι αυτό που χρειάζεσαι, όταν πληγωθείς και καταλάβεις πως ήταν λάθος, τελικά, να αφήσεις αυτό που είχες, επειδή ήθελε προσπάθεια, για κάτι που ήρθε εύκολα, τότε δε θα υπάρχει επιστροφή. Γιατί αυτό που είχες, έφυγε και δε θα ‘ναι ποτέ ξανά το ίδιο.

Γιατί να εγκαταλείψεις κάτι επειδή έχει παλιώσει για κάτι πιο λαμπερό; Η λάμψη δεν κρατάει για πάντα. Ξεθωριάζει και σβήνει σιγά-σιγά. Όμως όσο κάτι παλιώνει, η αξία του ανεβαίνει κι όταν πουλήσεις κάτι όταν η αξία του δεν εκτιμάται όσο θα άξιζε, ο επόμενος αγοραστής θα πάρει αυτό που του αξίζει και δε θα στο επιστρέψει ποτέ.

Αν χρειαστεί, λοιπόν, να αγαπήσεις κάποιον ξανά απ’ την αρχή, να το κάνεις. Γιατί το μόνο σίγουρο είναι πως το αξίζει. Αξίζει να κρατήσεις μια αγάπη που την έχεις ζήσει στα ζόρικα και στα άσχημά της.  Στο χέρι σου είναι να την κάνεις ξανά καινούργια και φανταχτερή. Να τη γυαλίζεις την αγάπη σου, όπως θα έκανες σε vintage ασημικό αντικείμενο. Όπως δύσκολα βρίσκει κάποιος αυτά τα αντικείμενα, άλλο τόσο δύσκολα μπορεί να βρει την πραγματική του αγάπη. Έτσι, θα ‘ναι πάντα πολύτιμη και μοναδική, κι ας χρειάζεται κάποτε περισσότερη φροντίδα απ’ τα καινούργια φαντεζί μπιχλιμπίδια.

Κι αν δεν τα αντέχεις τα δύσκολα και προτιμάς τα κούφια, αν αποφασίσεις να μην αγαπήσεις τον άνθρωπό σου ξανά, να ‘σαι σίγουρος πως θα το κάνει κάποιος άλλος κι ίσως καλύτερα από ‘σένα.