Από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας βάζαμε στόχους -σε ποιο σχολείο θέλουμε να πάμε, σε ποιο πανεπιστήμιο ή ιδιωτική σχολή θέλουμε να μπούμε, ποιο αυτοκίνητο ν’ αγοράσουμε, κι άλλα πολλά τα οποία ξεχάσαμε με τα χρόνια ή κουβαλάμε ακόμη μαζί μας. Έχουμε φτιάξει μες στο μυαλό μας μια εικονική λίστα με στόχους κι όνειρα, από την οποία ευελπιστούμε να σβήνουμε σιγά-σιγά πράγματα, ενώ παράλληλα σκοπεύουμε να προσθέσουμε και νέα.
Σκοπεύουμε να πετύχουμε αυτά που σαν μικρά παιδιά θεωρούσαμε ακατόρθωτα, γιατί κάποιος άλλος μας είπε πως έτσι είναι.
Σβήνοντας κάθε φορά έναν από τους στόχους που θέλαμε από μικρά να υλοποιήσουμε, νιώθουμε ένα συναίσθημα πληρότητας κι ανακούφισης. Πληρότητας, διότι πετύχαμε επιτέλους αυτό που σκεφτόμασταν καιρό και για το οποίο δουλέψαμε σκληρά, ανεξαρτήτως αν ήταν μεγάλο ή μικρό -δεν έχει σημασία. Αυτό που έχει σημασία, είναι ότι αφαιρέθηκε από τα πλάνα μας και μεταφέρθηκε πλέον στη σελίδα των επιτυχιών μας. Ανακούφισης, γιατί πετυχαίνοντας αυτό που είχαμε στο μυαλό μας, νιώθουμε ένα είδος δικαίωσης, ενώ ταυτόχρονα αποσυμπιεζόμαστε από το άγχος, την αγωνία κι όλα τ’ αρνητικά συναισθήματα, τα οποία βιώσαμε στον δρόμο της υλοποίησης. Μ’ αυτό τον τρόπο, αποκτάμε περισσότερη αυτοπεποίθηση, αυτοσεβασμό κι αισιοδοξία ακόμα κι αν ο εκάστοτε στόχος μάς πήρε πολύ χρόνο, έως ότου στεφθεί με επιτυχία. Κατά συνέπεια, νιώθουμε να συγκεντρώνουμε ακόμα μεγαλύτερη δύναμη, ώστε να πετύχουμε και τους επόμενους στόχους, ώστε να δημιουργήσουμε τη ζωή που πάντα θέλαμε. Κι όσο συμβαίνει αυτό, τόσο θέτουμε στόχους δυσκολότερους κι ίσως κάποτε τους είχαμε για όνειρο απατηλό.
Σε όλο αυτό το ταξίδι μας βέβαια, πέρα από τα εμπόδια που προκύπτουν κατά την προσπάθεια επίτευξης, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έρθουμε αντιμέτωποι με τη δυσπιστία των γύρω μας, τον αρνητισμό τους ως προς τα σχέδιά μας, αλλά και την κακή κριτική, αφού δεν πιστεύουν όλοι στις δυνατότητές μας ή και στα όνειρά μας. Κι έχει τύχει πολλές φορές να καταφέρουμε κάτι στη ζωή μας -το οποίο σ΄εμάς μπορεί να φαίνεται δύσκολο- και παρ’ όλα αυτά, στα μάτια των άλλων φαντάζει εύκολο, με αποτέλεσμα να μας απαξιώνουν. Μα αν σταθούμε σε τέτοιες σκέψεις και δεν κυνηγήσουμε αυτό που θέλουμε, θεωρώντας το εξ’ αρχής ακατόρθωτο ή λίγο, τότε η λίστα μας θα μένει πάντα γεμάτη κι εμείς με τ’ όνειρο ανεκπλήρωτο. Και δυστυχώς, θα έρθει στιγμή που θ’ αναρωτιόμαστε γιατί δεν προσπαθήσαμε, αφού το θέλαμε τόσο.
Εσύ καλό να σκέφτεσαι πώς θα πετύχεις όλα όσα οι υπόλοιποι δεν μπαίνουν καν στη διαδικασία να προσπαθήσουν.
Ίσως και τότε να σε αποθαρρύνουν και να προσπαθήσουν να μειώσουν την αξία των όσων κατάφερες, αφού απλά δεν έχουν τη δύναμη να κυνηγήσουν τα δικά τους όνειρα. Πόσο μεγαλύτερη θα είναι η πληρότητα κι η ανακούφιση όμως, πόσο πιο γλυκιά θα μοιάζει η επιτυχία στα μάτια μας; Και για αυτόν ακριβώς τον λόγο έχει παραπάνω αξία να καταφέρνουμε αυτά που οι άλλοι θεωρούν απίθανα. Γιατί όταν θα δούμε τη λίστα με τους στόχους μας κενή, τότε η αξία μας θα έχει αποδειχθεί -πρωτίστως σε εμάς τους ίδιους. Κι ας μην πίστεψε κανείς σ΄εμάς και στις δυνατότητές μας.
Τα όνειρα οφείλουν να γίνονται στόχοι κι οι στόχοι να γίνονται η πραγματικότητα που ονειρευόμαστε, ακόμα κι αν αυτό ενοχλεί μερικούς.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
