Η Σαμπρίνα Σπέλμαν είναι κατά βάση φανταστικός χαρακτήρας, που βασίζεται στον αρχικό χαρακτήρα “Sabrina the Teenage Witch” που δημιουργήθηκε από τους George Gladir και Dan DeCarlo το 1960. Αργότερα έκανε το ντεμπούτο της στην τηλεόραση, όπου έγινε κι ιδιαίτερα γνωστή ως σειρά animation, η οποία προβλήθηκε από το 1999 έως το 2000. Στην παιδική σειρά του 1999, παρουσιάζεται σαν μια έφηβη στην πόλη του Greendale. Στη σειρά κινουμένων σχεδίων, η Sabrina είναι μισή άνθρωπος, μισή μάγισσα κι έφηβη που σιγά-σιγά ανακαλύπτει τις μαγικές της δυνάμεις, ζει με τις θείες της, Χίλντα και Ζέλντα, που είναι αμφότερες μάγισσες και τη γάτα της που μιλάει, τον Σάλεμ, που είναι στην πραγματικότητα ένας μάγος καταραμένος και καταδικασμένος να ζει σε μορφή αιλουροειδούς, ως τιμωρία που προσπάθησε να καταλάβει τον κόσμο. Οι μαγικές δυνάμεις της Sabrina προκαλούν συχνά αταξίες κι χάος, αλλά πάντα καταφέρνει να χρησιμοποιεί το πνεύμα και τη μαγεία της για να διορθώσει τα πράγματα. Μαζί με τις θείες της και τον Σάλεμ, η Σαμπρίνα αντιμετωπίζει τις προκλήσεις της έφηβης, συμπεριλαμβανομένου του σχολείου, των φιλιών και των σχέσεων, ενώ προσπαθεί να κρατήσει τη μαγεία της μυστική από τον κόσμο των θνητών.
Υπήρξαν πολλές άλλες προσαρμογές του χαρακτήρα της Sabrina, συμπεριλαμβανομένης μιας κωμικής σειράς που προβλήθηκε από το 1996 έως το 2003 και μιας σειράς του Netflix που έκανε πρεμιέρα το 2018. Σ’ αυτές τις προσαρμογές, η ιστορία της Sabrina κι οι μαγικές της δυνάμεις είναι σε μεγάλο βαθμό παρόμοιες με την αρχική σειρά κινουμένων σχεδίων, παρουσιάζοντας ορισμένες παραλλαγές κι ενημερώσεις που ταιριάζουν στο σύγχρονο περιβάλλον. Γενικότερα, σε μια παιδική σειρά, είναι επόμενο και φυσικό όλα να παρουσιάζονται πιο ευχάριστα- μιας που απευθύνονταν σε παιδιά. Όμως κάτι τέτοιο δεν ίσχυε για την πραγματική πλοκή του κόμικ. Συνεπώς, αυτό που βλέπαμε μικροί, δεν ήταν αυτό που ίσχυε στην πραγματικότητα της πλοκής.
Ενώ το γλυκό όνομα της γάτας που είναι κρυφά ένας πανίσχυρος μάγος ακούγεται σαν μια τυχαία λέξη σ’ ένα παιδί, στην ουσία πρόκειται για μια πόλη που φιλοξένησε χιλιάδες εκτελέσεις σε βάρος γυναικών που έγιναν στη Μασαχουσέτη τον 17ο αιώνα με την κατηγορία της μαγείας. Η πραγματική ιστορία των μαγισσών του Σάλεμ, είναι μια ιστορία δίωξης κι αδικίας. Στα τέλη του 17ου αιώνα, το Σάλεμ ήταν ο τόπος μιας σειράς αντιποίνων κι εκτελέσεων εις βάρος ατόμων που κατηγορούνταν ότι άσκησαν μαγεία. Οι δίκες μαγισσών του Σάλεμ είναι ένα πολύ γνωστό και μελετημένο γεγονός στην αμερικανική ιστορία: ξεκίνησαν το 1692, όταν μια ομάδα νεαρών κοριτσιών στο Σάλεμ (πλέον γνωστό ως Ντάνβερς, Μασαχουσέτη) κατηγόρησε αρκετές γυναίκες ότι άσκησαν μαγεία. Οι κατηγορίες οδήγησαν σε μια σειρά από δίκες και τελικά στην εκτέλεση 20 ατόμων, 14 εκ των οποίων ήταν γυναίκες.
Οι δίκες των μαγισσών του Σάλεμ τροφοδοτούνταν από φόβο, δεισιδαιμονία και θρησκευτικό εξτρεμισμό κι οι κατηγορούμενες συχνά υπόκεινταν σε βασανιστήρια κι άλλες μορφές κακομεταχείρισης για ν’ αποσπάσουν απ’ αυτές, ομολογίες. Πολλοί από τις κατηγορούμενες ήταν περιθωριοποιημένα μέλη της κοινωνίας, συμπεριλαμβανομένων των ανύπαντρων γυναικών, των ηλικιωμένων και των ατόμων με αναπηρίες. Τα εγκλήματα αυτά τελείωσαν το 1693 και πια βρίσκονται στη μνήμη μας ως ένα τραγικό και βαθιά ελαττωματικό κεφάλαιο στην ιστορία. Έχουν επίσης αποτελέσει αντικείμενο πολλών βιβλίων, θεατρικών έργων κι άλλων έργων τέχνης και συνεχίζουν να αποτελούν πηγή γοητείας και μελέτης για τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Εξ ου και η Σαμπρίνα.
Στη σειρά που έχει βγει στο διαδίκτυο παρουσιάζεται ως μια έφηβη η οποία είναι μισή μάγισσα και μισή θνητή. Στα δέκατα έκτα γενέθλιά της, καλείται να διαλέξει ένα δαιμόνιο πριν το σκοτεινό βάπτισμά της κι αφού διαλέξει όνομα, να περπατήσει στο μονοπάτι της νύχτας. Για να το κάνει αυτό θα έπρεπε να αποχαιρετήσει και τη θνητή της ζωή, πράγμα που παρουσιάζεται ως μια όχι και τόσο εύκολη απόφαση, ενδεχομένως σε μια προσπάθεια των δημιουργών να διατηρήσουν τον συμβολισμό. Ζώντας στον θνητό κόσμο, προσπαθεί να κρατήσει την ισορροπία ανάμεσα στους δύο κόσμους έτσι ώστε να μην καταστραφούν. Πρόκειται για μια υπόθεση πολύ πιο κοντά στο πραγματικό σενάριο βάσει του κόμικ. Ωστόσο, πολλοί είναι αυτοί που αναφέρουν πως κάτι τέτοια remake καταστρέφουν την παιδική κι αθώα ηλικία εκείνων που γνώρισαν την Sabrina σαν την ξανθιά μαγισσούλα ντυμένη στα ροζ, καθηλώνοντας τα παιδιά στις περιπέτειές της. Όταν όμως μιλάμε για μια τόσο σκοτεινή έμπνευση, μιλώντας για την πραγματικότητα του Σάλεμ, πόσο αθώα μπορεί να παραμείνει αυτή η ιστορία;
Ακόμα κι αν η πραγματική Sabrina Spellman είναι ένας σκοτεινός χαρακτήρας ο οποίος παλεύει με τη θνητή της φύση, η Σαμπρίνα η Μαγισσούλα μπορεί να παραμείνει ένα ευχάριστο παραμύθι που κάποτε βλέπαμε τα πρωινά των Σαββατοκύριακων στην τηλεόραση μ’ ένα μπολ γάλα και corn flakes πάνω από την κουβέρτα μας, μην έχοντας ιδέα πόσο πόνο κι αδικία κρύβει η πραγματικότητα των συμβολισμών της. Επίπλαστες αθωότητες φριχτών ιστοριών; Ίσως.
Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
