Μια σχέση η οποία αποτελείται από δύο άτομα, για να διατηρηθεί και να κρατήσει χρειάζεται τη δουλειά και των δύο αυτών ατόμων. Είναι φυσιολογικό και επόμενο, αφού καμιά σχέση δεν είναι τέλεια, να υπάρχουν ανά περιόδους προβλήματα. Μα για να λυθούν αυτά τα προβλήματα, υπάρχει αρχική προϋπόθεση πως και οι δύο θέλουν να κρατήσουν αυτή τη σχέση. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως μπορεί ο ένας από τους δυο να κατανοεί το πρόβλημα καλύτερα και ο άλλος να είναι συγκριτικά πιο παθητικός. Τι γίνεται στην περίπτωση που το ένα άτομο δρα πιο δραστικά από το άλλο; Πώς μπορεί να «ταρακούνησε» τη σχέση του για να συμβάλει και εκείνος στην προσπάθεια;
Αρχικά, τα περισσότερα προβλήματα τα οποία δημιουργούνται σε μια σχέση, λύνονται με τη συζήτηση, χωρίς φωνές και διαπληκτισμούς. Η συζήτηση για ένα πρόβλημα αποτελεί τη μισή λύση του. Φυσικά όταν το ένα άτομο διακρίνει ένα πρόβλημα στο οποίο θεωρεί πως έχει σκεφτεί τη λύση, θα πρέπει να ανοιχτεί στον σύντροφό του. Κι από την άλλη πλευρά, εκείνος μπορεί να απαντήσει θετικά κατανοώντας και εκείνος με τη σειρά του το σωστό, ή μπορεί να είναι αδιάφορος. Μπορεί να μην μπει καν στη διαδικασία να καταλάβει τον σύντροφο που έχει το οποιοδήποτε πρόβλημα, λέγοντας «μην τα παίρνεις όλα της μετρητοίς» ή «μια φάση είναι θα περάσει».
Τα προβλήματα ανάμεσα στα ζευγάρια έρχονται για να μείνουν και λύνονται μόνο όταν συμβάλουν και οι δυο. Σε περίπτωση που για τη λύση κάποιου θέματος, συμβάλει μόνο ο ένας, τα αποτελέσματα είναι αντίθετα. Για αυτόν ακριβώς το λόγο, είναι πολλές οι φορές που από ένα μικρό πρόβλημα έχουν διαλυθεί σχέσεις. Και φυσικά σε τέτοιες περιπτώσεις δεν είναι η κύρια αιτία το πρόβλημα. αλλά τα ίδια τα άτομα που απαρτίζουν τη σχέση -και η στάση τους. Γιατί όταν ο ένας νοιάζεται περισσότερο και προσπαθεί, κουράζεται κάποια στιγμή και τα παρατάει. Η σχέση μετά απ’ αυτό δεν έχει επιλογή και γκρεμίζεται, γιατί δεν τη στηρίζει κανείς.
Πέρα από την ψυχολογική κούραση που δημιουργείται όμως στο άτομο σε τέτοιες περιπτώσεις, δημιουργούνται κι αμφιβολίες για το ταίρι του. Σκέψεις όπως «Γιατί εκείνος δεν καταλαβαίνει;» ή «Τι άλλο να κάνω για να κατανοήσει πως αυτό το πρόβλημα με ενοχλεί;» γυρνάνε συνέχεια στο μυαλό εκείνου που προσπαθεί. Τι μπορεί να κάνει όμως για να ταρακουνήσει το άλλο άτομο και να βγάλει συνεπώς τον ίδιο του τον εαυτό από την άσχημη θέση;
Να συζητήσει. Και αν το άλλο άτομο συνεχίσει να είναι παθητικό στο πρόβλημα, να επιμείνει όσο θεωρεί εκείνο απαραίτητο, αν κρίνει πως η σχέση αξίζει να σωθεί καθώς το πρόβλημα είναι κάτι που λύνεται, να προσπαθήσει. Αν από την άλλη εξαιτίας της σχέσης του, τού δημιουργούνται σκέψεις όπως «Αξίζει να προσπαθώ να σώσω αυτή τη σχέση μόνος μου;» σίγουρα κάτι πρέπει να αλλάξει. Χωρίς αυτό να σημαίνει πως πρέπει να λήγει αμέσως μια σχέση μ’ ένα παθητικό άτομο ή πως πρέπει να εξουθενώνει τον εαυτό του για να λυθεί το πρόβλημα στη σχέση του.
Αφού προσπαθήσει λοιπόν το άτομο για τη σχέση αυτή, μετέπειτα υπάρχουν δυο λύσεις. Η πρώτη είναι να παραμείνει σε αυτή τη σχέση μαζί με το πρόβλημα και η δεύτερη είναι να φύγει. Τις περισσότερες φορές το άτομο το οποίο προσπαθεί πιο πολύ από το άλλο, τελικά φεύγει. Γιατί έχει δώσει όλο του το είναι για μια σχέση όπου το άλλο πρόσωπο δεν καταλάβαινε τους προβληματισμούς και τις ανησυχίες του συντρόφου του. Υπάρχουν φυσικά κι οι σχέσεις που υπήρξε συζήτηση, κατανόηση και η σχέση σώθηκε. Γιατί προσπάθησαν και το ήθελαν κι οι δυο. Παρόλα αυτά, για να υπήρχε αυτή η σχέση εξ αρχής, κάτι υπήρχε. Και σίγουρα αξίζει να προσπαθήσεις να το σώσεις κι εσύ αν υπάρχει.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
Επιμέλεια κειμένου: Ζηνοβία Τσαρτσίδου
