Οι ερωτικές σχέσεις δεν είναι απλές. Το δύσκολο -και παράλληλα πιο σημαντικό- είναι να είναι τα μέλη τους ικανοποιημένα. Για να γίνει όμως αυτό, πρέπει να είναι διατεθειμένοι οι σύντροφοι να προσφέρουν ο ένας στον άλλο σε βαθμό που να μην παρουσιάζει σημαντική απόκλιση. Τι γίνεται όμως όταν κάποιος βρίσκεται σε μια σχέση, στην οποία το ταίρι τον απορρίπτει συνεχώς και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα ο ίδιος να αποθαρρύνεται και να παύει πλέον να ζητάει πράγματα που τον χαροποιούν, μόνο και μόνο για να μη φέρει ξανά τον σύντροφό του στη δύσκολη θέση να αρνηθεί;

Ακόμα κι αν από αγάπη βάζεις το ταίρι σου πάνω από σένα, η κατάσταση δεν παύει να είναι κατάσταση δυσάρεστη. Πόσες φορές πρέπει να κάνεις πίσω για γίνει αυτό που θέλει ο άλλος και πόσες άλλες να μείνεις εσύ με το παράπονο; Πόσες φορές πρέπει να κάνεις το χατίρι του/της και πόσες υποχωρήσεις να γίνουν πριν ξυπνήσει ο εγωισμός και δει πως κάτι δεν πάει και τόσο καλά;

 

 

Η απόρριψη δεν είναι ένα συναίσθημα που διαρκεί μια στιγμή. Ριζώνει στην ψυχή, μένει εκεί, μεγαλώνει και χτίζεται. Με το πέρασμα του χρόνου, γίνεται ένα τεράστιο τείχος. Όταν μαθαίνεις στην απόρριψη, χάνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου. Πιστεύεις πως ίσως και να μην αξίζεις αυτά που έχεις κατά νου να ζητήσεις. Και κάπου εκεί σταματάς να ζητάς, γιατί υποθέτεις πως θα απορριφθείς. Πέρα όμως από το δικό σου συναίσθημα, έχεις να διαχειριστείς και την αντίδραση του συντρόφου σε κάθε σου επιθυμία. Ξεκινάς να σκέφτεσαι πως ίσως τον φέρνεις συνέχεια σε δύσκολη θέση και έτσι αποφασίζεις να σταματήσεις, θυσιάζοντας κάποιες απ’ τις επιθυμίες σου. Ίσως να σκέφτεσαι γιατί δέχεσαι συνέχεια το όχι ως απάντηση και αν είναι τόσο παράλογα αυτά που ζητάς.

Όχι. Αυτά που θέλουμε δεν είναι πολλά. Είναι οι ανάγκες μας. Είναι συναισθήματα και πράξεις που θα μας κάνουν να νιώσουμε πλήρεις και χαρούμενοι. Είναι πράγματα που αποτελούν κομμάτι μας και μας πλαισιώνουν. Αφαιρώντας τα από τον εαυτό μας είναι σαν να αδειάζουμε το σπίτι μας. Θα έρθει όμως κάποια στιγμή το πλήρωμα του χρόνου, τότε που θα έχεις σταματήσει πια να ζητάς, γιατί θα έχεις κουραστεί. Θα έχεις κουραστεί να μην είσαι ευχαριστημένος και να μένεις σε μια σχέση που δίνεις μονάχα εσύ. Θα έχεις κουραστεί να μην έχεις όσα χρειάζεσαι. Και πόσο να κερδίσει μια άρνηση την ίδια σου τη θέληση; Το να φοβάσαι να είσαι ο εαυτός σου, γιατί η αντίδραση του συντρόφου σου θα είναι αρνητική και θα σε κάνει να νιώσεις απόρριψη, είναι ίσως ένα σημαντικό red flag πως ήρθε η ώρα να αποχωρήσεις.

Μένεις σε μια σχέση που δε σε καλύπτει και δε σου προσφέρει χαρά, μόνο και μόνο επειδή θες να βρίσκεσαι δίπλα σε έναν άνθρωπο. Γιατί όμως να μην υπάρχει αμοιβαία έγνοια για την ευτυχία; Δε θα έπρεπε και εκείνος να φροντίζει τις δικές σου ανάγκες και να νοιάζεται και για το αν περνάς καλά; Κοίτα να μη χάσεις εσένα για μια σχέση.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!

Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.