Πώς παίρνει κανείς μια απόφαση;

Η ζωή κάποιες φορές μοιάζει με αδιέξοδο και γυρνάμε εκεί ακριβώς από όπου ξεκινάμε. Συχνά μας είναι δύσκολο να φτιάξουμε τις ζωές μας όπως θα θέλαμε λόγω συγκυριών. Όμως δεν είναι λίγες οι στιγμές που πρέπει να πάρουμε κάποιες αποφάσεις που -θέλοντας και μη- καθορίζουν το μέλλον μας, τουλάχιστον το κοντινό.

Πώς όμως παίρνουμε μια απόφαση; Πώς διαλέγουμε κάτι και κάτι άλλο όχι; Ποια είναι τα κριτήριά μας; Πάει με τη θέληση; Σκεφτόμαστε αυτό που μας κάνει να νιώθουμε πιο άνετα; Αυτό που νομίζουμε πως θέλουμε περισσότερο ή αυτό που θεωρούμε πως μακροπρόθεσμα θα αποδειχθεί καλύτερο για μας; Και πώς μπορούμε να διαχωρίσουμε εάν κάτι τελικά μας κάνει καλό;

Το να πάρει κανείς μια απόφαση είναι κάτι δύσκολο. Από τη στιγμή όμως που η απόφαση θα ληφθεί, τα πράγματα θα μπουν σε έναν δρόμο, θα υπάρχει μια βάση. Διαφορετικά, τίποτα δεν μπορεί να σχεδιαστεί. Πώς άλλωστε να κάνεις ακόμα περισσότερα σχέδια για το μέλλον αν δεν έχεις πρώτα κάπου να χτίσεις; Τα κτήρια χτίζονται σε σωστές υποδομές, αλλιώς πέφτουν με το πρώτο κούνημα.

Γι’ αυτό αν σήμερα αναβάλλεις τις αποφάσεις που έχεις να πάρεις, σκέψου πως μία και μόνο απ’ αυτές μπορεί να βοηθήσει να ακολουθήσουν και οι επόμενες. Το θέμα είναι να κάνεις την αρχή. Οι αποφάσεις συχνά λειτουργούν συνδυαστικά και οι επόμενες μπορεί να μοιάζουν ακόμα πιο εύκολες απ’ όσο νομίζεις, ακόμα κι αν τώρα σου φαίνονται όλα βουνό.

Αυτό που κάνει κάθε απόφαση δύσκολη είναι η αβεβαιότητα. Αυτή είναι που σε κάνει να αμφιταλαντεύεσαι ανάμεσα στο «ναι» και στο «όχι», ανάμεσα στο «εδώ» και στο «κάπου αλλού». Αυτό τον άνθρωπο ή κάποιον άλλο; Είναι κατάλληλος; Ακόμα κι αν δεν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα σε δυο πρόσωπα, πρέπει να αποφασίσεις για ένα, για τη θέση και τον ρόλο που θες να έχει στη ζωή σου.

Όσο εύκολο νομίζουν μερικοί πως είναι το να παίρνει κανείς αποφάσεις, τόσο δύσκολο είναι στην πραγματικότητα, γιατί πρόκειται για μια αλλαγή που θα γίνει στη ζωή σου, της οποίας τα αποτελέσματα είναι ακόμα άγνωστα σε σένα, και αυτό κατά κάποιο τρόπο σε τρομάζει. Φυσικά, για να αποφασίσεις με γνώμονα εσένα και μόνο, πρέπει να μείνεις ανεπηρέαστος από τρίτους. Να μη σκέφτεσαι τι θα πει ο ένας και ο άλλος, γιατί τη ζωή σου τη ζεις μόνο εσύ. Κι αν νιώθεις την ανάγκη να ακούσεις τα μπράβο τους, καλύτερα άστο για άλλη περίπτωση. Κι αν η απόφαση που θα πάρεις σου βγει σε καλό, μπορείς να επιβραβεύσεις εσύ ο ίδιος τον εαυτό σου, αλλά ακόμα κι αν τα πράγματα δεν πάνε όπως είχες φανταστεί, αρκεί η προσπάθεια για να νιώσεις περήφανος για σένα.

Γιατί άλλωστε κανείς δε θα έρθει να σε πάρει από το χέρι, οδηγώντας σε στη σωστή επιλογή, γιατί απλώς κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Μόνο εσύ έχεις ιδέα ποιο είναι το καλύτερο για σένα ή έστω μπορείς να ακολουθήσεις αυτό που τη δεδομένη στιγμή σού μοιάζει καλύτερο. Το μόνο που χρειάζεται καμιά φορά είναι να κλείνεις τα αφτιά και να μην ακούς όσα έχουν οι άλλοι να πουν. Να ακολουθείς αυτό που σου λέει η φωνή μέσα σου, γιατί τις περισσότερες φορές έχει δίκιο.