Καμιά φορά όταν απομακρυνόμαστε από μια κατάσταση που κάποτε μας στεναχωρούσε, βλέπουμε τα πράγματα πιο καθαρά. Σκεφτόμαστε πού κάναμε λάθος εμείς, πού το άλλο άτομο, τι θα μπορούσε να είχε γίνει διαφορετικά. Ίσως όσο σκεφτόμαστε καιρό μετά καταστάσεις που κάποτε ζήσαμε να νιώθουμε μια κάποια νοσταλγία για τις καλές στιγμές, να τριγυρνάνε στο μυαλό μας όμορφες αναμνήσεις. Όμως στην πραγματικότητα, μας λείπει το ίδιο το άτομο ή ό,τι περάσαμε μαζί του;
Είναι λεπτή η γραμμή και δύσκολο να ξεχωρίσεις αν σου λείπει πραγματικά κάποιος ή αν θες πίσω αυτό που είχατε. Η απάντηση δε βρίσκεται σε κάποιο τεστ που με βάση τις απαντήσεις σου σου εμφανίζει αν ανήκεις στην πρώτη ή στη δεύτερη κατηγορία. Είναι κάτι που πρέπει να σκεφτεί καθένας ξεχωριστά. Εν ανάγκη να κλειστεί στον εαυτό του για λίγο και να αναλογιστεί τα αισθήματα που του προκαλούνται αν τοποθετήσει τον εαυτό του σε εκείνες τις στιγμές και συνθήκες. Βέβαια, αυτό είναι κάτι που ίσως να μη λειτουργήσει το ίδιο καλά για όλους. Σε κάποιους πιθανόν να μπερδέψει ακόμα περισσότερο τα πράγματα και τα συναισθήματα να καταλήξουν κουβάρι. Όμως, για να ξεμπερδέψεις κάτι, δεν πρέπει από κάπου να πιάσεις το νήμα;
Ακόμα κι αν χρειαστεί να μπερδευτείς κάποιες στιγμές, μέσα απ’ την όλη διαδικασία κάποια στιγμή κάπου θα καταλήξεις και θα καταλάβεις αν σου λείπει το άτομο ή οι καταστάσεις που βίωσες πλάι του. Αν όταν τοποθετήσεις τον εαυτό σου στις σκηνές που έχουν αποτυπωθεί στο μυαλό σου, νιώσεις νοσταλγία προς το άτομο, προς τον χαρακτήρα και την προσωπικότητά του, μάλλον θες το συγκεκριμένο πρόσωπο πίσω. Αν πάλι μπορείς να βάλεις στη θέση του ατόμου αυτού κάποιο άλλο πρόσωπο με σχετική ευκολία, αρκεί το πρόσωπο αυτό να σε κάνει να βιώσεις παρόμοια συναισθήματα, αυτό μάλλον σημαίνει πως θες απλώς κάποιον να ζήσετε παρόμοιες στιγμές.
Βέβαια, υπάρχουν και περιπτώσεις που νιώθεις πως σου λείπει και το ίδιο το άτομο και οι καταστάσεις που ζήσατε. Αυτό θα το καταλάβεις όταν σκέφτεσαι εσάς τους δυο να κάνετε πράγματα που συνηθίζατε να κάνετε μόνο μαζί. Με την εικόνα που θα φέρεις στο μυαλό σου, πιθανόν να σε κατακλείσουν συναισθήματα λύπης, μόνο και μόνο επειδή έληξε αυτό που είχατε και μάλλον δε θα το έχετε ξανά. Και δε θα γίνετε όλα αυτά που θα μπορούσατε να είχατε γίνει, γιατί κάποιος από τους δύο ή και οι δύο κάνατε λάθη και στραβοπατήσατε. Δεν προσέξατε αρκετά για να το σώσετε. Ίσως να μην ξέρατε καν αν άξιζε τον κόπο.
Από το να κρατάς τον εαυτό σου δέσμιο μιας αυταπάτης, καλύτερα να το ψάξεις από όλες τις πλευρές. Για να είσαι σίγουρος για σένα. Τι είναι αυτό που σου έχει αφήσει ένα κενό που νιώθεις πως δε γεμίζει; Το άτομο, η κατάσταση ή μήπως και τα δυο; Υπάρχει περιθώριο να διορθωθεί κάτι ή όχι; Έκλεισε για πάντα η ιστορία σας ή μήπως υπάρχει χώρος για συγχώρεση, για μια ακόμα προσπάθεια; Κι αν υπάρχει χώρος, υπάρχει χώρος για τα δάκρυα που μπορεί να έρθουν ξανά; Αξίζει ή μήπως όλα αυτά σου έρχονται στον νου σε μια στιγμή που νιώθεις κάπως πιο ευάλωτος;
Το σημαντικό είναι να ξέρεις πού βρίσκεσαι και πού πατάς. Μπερδέψου, αναρωτήσου και ψάξου. Θα λύσεις τα πάντα ή μπορεί και τίποτα. Όμως δεν μπορείς να αφήνεις τον εαυτό σου να μένει μετέωρος και να μην έχει απαντήσεις. Τουλάχιστον να ξέρεις εσύ τι ζητάς.
Συντάκτης: Μαρίλια Μυστεγνιώτου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
