Βάζοντας τα πάντα σε κουτάκια κάνεις τη ζωή σου τετράγωνη

Ο καθένας από εμάς φυσιολογικό κι επόμενο είναι να βάζει στόχους στη ζωή, τους οποίους θέλει να πετύχει. Γενικά, σε πολλές στιγμές μας, έχουμε θεωρήσει τον εαυτό μας ισχυρότερο για κάτι που ίσως δε θα μπορέσει να κάνει και σε περιπτώσεις άλλες που είναι δεδομένο -ίσως αντικειμενικά- πως θα τα καταφέρουμε, εμείς βάζουμε τον εαυτό μας στο κατώτερο επίπεδο παίζοντας αρνητικά με τις πιθανότητες. Όμως τι πραγματικά ισχύει; Το σε ποια θέση βάζουμε εμείς τον ίδιο μας τον εαυτό ή σε ποια θέση αντικειμενικά αξίζουμε να είμαστε;

Υπάρχουν καταστάσεις και στόχοι που εύκολα μπορούμε να φτάσουμε την επιτυχία. Αυτό ξεκινάει αρχικά από εμάς τους ίδιους. Όταν υπάρχει κάτι το οποίο θέλουμε κι έχουμε αφιερώσει ενέργεια και σκέψη σ’ αυτό τότε βάζουμε όλη μας τη θέληση και τη δύναμη για να το πετύχουμε. Αυτόματα θέτουμε τον ίδιο μας στον εαυτό σε ένα επίπεδο που ίσως δε θα ήμασταν αν ο στόχος μας δεν ήταν τόσο δυνατός. Δηλαδή, η επιτυχία μας ίσως δεν έχει σχέση μόνο το αν είμαστε εμείς ικανοί να τον πετύχουμε, αλλά να επηρεάζεται και από τον ίδιο τον στόχο που θέτουμε. Με δυο λόγια πόσο καιγόμαστε για να συμβεί.

Προφανώς όταν αναφερόμαστε σε κάτι που ονειρευόμασταν μια ολόκληρη ζωή θα βάλουμε όλα μας τα δυνατά για να το κάνουμε πραγματικότητα. Αυτό λοιπόν δε σχετίζεται με το αν είμαστε δυνατοί ή αδύναμοι αλλά με το πόσο θέλουμε να καταφέρουμε κάτι. Συνεπώς, εμείς οι ίδιοι είμαστε εκείνοι που διαβαθμίζουμε την ίδια μας τη δύναμη.

Αντιθέτως, όταν δεν είμαστε και τόσο θερμοί απέναντι στον κόσμο που ανοίγει αυτή η όποια ευκαιρία, από μόνοι μας βάζουμε τον ίδιο μας τον εαυτό σε μια κατάσταση αδρανοποίησης. Δηλαδή, απλά υπάρχουμε στην κατάσταση, χωρίς όμως να κάνουμε κάτι. Μονάχα από το γεγονός ότι αισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι, αδύναμοι και ότι δεν ξέρουμε σίγουρα αν αξίζει να προσπαθήσουμε, αυτό μας οδηγεί αμέσως στην αποτυχία. Η απραξία αυτή στην οποιαδήποτε τέτοια κατάσταση είναι σημάδι πως υποσυνείδητα δε θέλουμε να κάνουμε τη παραμικρή κίνηση.

Γιατί όμως να οδηγούμε μόνοι μας τον εαυτό μας σε μονόδρομους επιτυχίας ή μη; Πολλές φορές απλά χρειάζεται να αφήσουμε τις καταστάσεις ως έχουν. Δηλαδή η ίδια μας η εσωτερική δύναμη μας κάνει να πετύχουμε ή να αποτύχουμε. Δεν είναι απαραίτητο να βάζουμε εμείς τον εαυτό μας με το ζόρι σε μια κατάσταση που ίσως τελικά να μη μας κάνει. Και καμιά φορά από την αρχή να μη μας έκανε. Πώς γίνεται να προκαταβάλουμε το αν είμαστε ικανοί ή όχι; Ακόμα κι αν μπορούμε να πετύχουμε κάτι ή όχι;

Μερικές φορές ίσως να είναι καλύτερο για μας να αφήσουμε τα πράγματα να εξελιχθούν από μόνα τους. Χωρίς να χρειάζεται να βάζουμε εμάς και τους στόχους μας σε κουτάκια και διατάξεις. Γιατί πολλές φορές τα κουτάκια μπορεί να παραφουσκώσουν με όλα τα λάθος πράγματα και να ταξινομηθούν εντελώς παράδοξα και στο τέλος να χάσουμε κάτι που μας άνηκε ή να κερδίσουμε κάτι που εν τέλει να μη θέλουμε. Ας αφήσουμε λοιπόν τα κουτιά ταξινόμησης κι ας τα αφήσουμε όλα χύμα.