Ζόρικο να έχεις γύρω σου άτομα που δεν πιστεύουν σε σένα

Γενικά, ξεκινάς κάνοντας όνειρα. Και μετά τα όνειρα γίνονται στόχοι. Στόχους τους οποίους θες να πετύχεις. Οραματίζεσαι μέσα από αυτούς κι αποκτάς ένα νόημα στη ζωή σου. Σιγά-σιγά γίνεσαι όλο και πιο πεισματάρης- νιώθεις πως διψάς να πετύχεις. Όμως, αυτό που για σένα είναι όνειρο, δεν το θέλουν όλοι. Ούτε μπορούν να σε βοηθήσουν όπως περίμενες. Πολλοί είναι εκείνοι που θα σε χαρακτηρίσουν αφελή, ή ότι φαντάζεσαι μια ζωή την οποία δεν πρόκειται ποτέ να έχεις, γιατί σε θεωρούν αιθεροβάμων, ή γιατί οι ίδιοι είναι φοβικοί με τα ρίσκα και τις αλλαγές. Όποτε επιλέγουν να σε κρίνουν για όσα οραματίζεσαι, βαφτίζοντάς τα όνειρα θερινής νυκτός.

Είναι ζόρικο να έχεις γύρω σου άτομα τα οποία δεν πιστεύουν σε σένα. Θα σ’ ακούσουν όταν τους λες αυτά που θες να μοιραστείς μαζί τους, όμως βαθιά μέσα τους δε θα πιστέψουν πραγματικά πως όσα λες μπορείς και να τα πετύχεις. Ίσως σκεφτούν «άλλο ένα από άπιαστα τα όνειρά των πολλών είναι πάλι» ή «όλη την ώρα αλλάζει πλάνα και σχέδια αυτός ο άνθρωπος». Μα, όλες αυτές οι σκέψεις τι μπορεί να δηλώσουν;

Κι είναι ανθρώπινο να θες να μοιραστείς το όραμά σου, να ακούσεις μια συμβουλή, ή απλώς μια σκέψη που δεν πήγε το δικό σου το μυαλό να κάνει, ακόμη και μια παραπάνω πρακτική ή ένα καλύτερο σχέδιο. Μα η απαξίωση και το ειρωνικό γελάκι δεν είναι πάντα δείγμα ρεαλισμού του άλλου και λάθος στοχοπροσήλωσης δικής σου, μπορεί να είναι μια υπολανθάνουσα ανάγκη για σαμποτάζ ή για απαξίωση.

Τότε, ξεκινάς και σκέφτεσαι κάτι άλλο. Γιατί να συνεχίσεις να λες τα σχέδιά σου σ’ έναν άνθρωπο, ο οποίος είναι μόνιμα αρνητικός κι επικριτικός; Δε θα συνεχίσεις. Κι όχι γιατί εσύ δε θες να μοιραστείς όσα έχεις στο μυαλό σου. Αλλά γιατί με τη στάση του εκείνος, υποσυνείδητα, θα σε κάνει να μη θες να του ανοίξεις την καρδιά σου. Κα το γεγονός ότι έχουμε άτομα δίπλα μας για καιρό, τους έχουμε, αν θες κάπως, συνηθίσει, είτε μας φαίνεται αδιανόητο να μη μοιραζόμαστε μαζί τους τις στιγμές μας, μπορεί να ανατραπεί με μια στιγμή καθαρής διαύγειας πως αυτό γίνεται εις βάρος μας.

Και θα έρθει τελικά η στιγμή που πλέον δε θα έχεις νέα να τους πεις. Γιατί ό,τι νέο κι αν έχεις στη ζωή σου, κατά πάσα πιθανότητα δε θα το εγκρίνουν. Ούτε καλό λόγο θα πουν. Τέτοιου είδους προσωπικότητες μοιάζουν να είναι ευχαριστημένες μόνο σε στιγμές που θα αποτύχεις ή που θα βγουν αληθινά τα λόγια τους. Συνεπώς δε θα πρέπει να νιώθεις επ’ ουδενί άσχημα όταν δυστυχώς θα έρθει η ώρα ν’ απομακρύνεις έναν τέτοιο άνθρωπο.

Κι όταν ένα τέτοιο κενό δημιουργηθεί, θα πρέπει να προσέξεις ποιον θα βάλεις στη θέση του. Γιατί η αποδοχή, είναι συχνά έννοια που πουλάμε για χάρη ενός κυνηγιού επιβεβαίωσης. Μοιάζει να την ψάχνουμε, ενώ η αλήθεια είναι πως ζητάμε να μας απορρίπτουν για να προσπαθούμε περισσότερο. Κι ίσως κάποια στιγμή δεις πως το να έχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που θα χαρεί από την καρδιά του, με τη δική σου χαρά, γνωρίζοντας πραγματικά το πόσο πίστεψες τον σκοπό σου, θα νιώσεις τη διαφορά. Και θα το καταλάβεις όταν νιώσεις πόσο θες να τρέξεις να του το πεις και την ανταπόκριση που θα πάρεις από αυτόν.

Άνθρωποι που μόνο από συμφέρον σ’ αγαπάνε δεν ανήκουν στη ζωή σου. Και το σύμπαν πάντα να ξέρεις, επιστρέφει συμπεριφορές. Αν φέρθηκες καλά μια, θα σου επιστραφεί δέκα. Κι όσο γι’ αυτούς που σ’ εσένα δεν πίστεψαν ποτέ και σε σχολίασαν πίσω από την πλάτη σου, ενώ υποτίθεται σ’ αγαπάνε, άσ’ τους να σ’ αγαπάνε με τον τρόπο τους αλλά μακριά σου. Κι όταν θα έρθει η στιγμή που θα λάμψεις, γιατί θα έρθει, θα δεις πως όσο θα συμβαίνει αυτό, εκείνοι θα σκοτεινιάζουν. Και δεν υπάρχει πιο τρανό δείγμα από αυτό πως πρέπει οι άνθρωποι να είναι αυτόφωτοι.

Θέλουμε και τη δική σου άποψη!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!