10 δικαιολογίες που έχεις χρησιμοποιήσει

Για όλους μας έχουν υπάρξει στιγμές που επιθυμήσαμε, για όποιον λόγο, να αποφύγουμε ένα ραντεβού ή καθυστερήσαμε σε μια συνάντηση. Άλλοτε, πάλι, δε θέλουμε να πάμε στη δουλειά ή να μην παραδώσουμε μια εργασία. Κακά τα ψέματα (μα κάποτε αναγκαία), όλοι έχουμε σκεφτεί τι δικαιολογία να πούμε, που να φαίνεται πειστική κι ικανή να μας σώσει. Αφού θα το πούμε που θα το πούμε το ψέμα μας, ας είναι τουλάχιστον αληθοφανές.

Πάμε τώρα να δούμε τις πιο κλασικές και πάντα εγγυημένες (ή κι όχι) δικαιολογίες, που όλοι έχουμε κατά καιρούς χρησιμοποιήσει, για να ξεγλιστρήσουμε απ’ τις καταστάσεις:

1. Είναι θέμα υγείας

Αρρωστήσαμε εμείς ή κάποιος συγγενής μας. Πιάνει πάντα και προσδίδει μια σοβαρότητα στην κατάσταση. Ο άλλος δεν μπορεί να σου θυμώσει ή να σε κατηγορήσει, και το αφεντικό θα σε καταλάβει, γιατί δεν έφταιγες εσύ που κρύωσες ή έπαθε κάτι ένας δικός σου άνθρωπος. Τη χρησιμοποιούμε χειμώνα-καλοκαίρι, απλά για κάθε εποχή τα συμπτώματα είναι διαφορετικά. Από βαριά γρίπη έως πονοκέφαλο με ζαλάδες που οφείλεται στην έκθεσή μας στον ήλιο.

2. Οικογενειακή υποχρέωση

Παίρνεις τελευταία στιγμή τηλέφωνο την παρέα και ζητάς συγγνώμη που δε θα πας, γιατί προέκυψε μια οικογενειακή υποχρέωση, την οποία δεν μπορείς να αποφύγεις. Τα ρίχνεις όλα στους γονείς που δε σ’ αφήνουν να βγεις, ενώ εσύ ψοφάς κι οι φίλοι δε σε κατηγορούν, γιατί ξέρουν πόσο φορτικοί γίνονται οι δικοί μας όταν πρόκειται για την οικογένεια. Τη γλύτωσες αυτή τη φορά!

3. Είχε απίστευτη κίνηση στον δρόμο

Απ’ τις αγαπημένες αυτή. Τη συστήνω ανεπιφύλακτα σε όσους έχουμε θέμα με το ρολόι μας και πάντα αργούμε. Αλλά δε φταίμε εμείς. Είχε κίνηση, μας έπιασαν όλα τα κόκκινα. Μπροστά μας είχαμε λεωφορείο και πώς να προσπεράσουμε με το μποτιλιάρισμα που γινόταν. Μη μιλήσω για το παρκάρισμα που κάνουμε κύκλους μπας και βρούμε καμιά θέση, μια ώρα τώρα. Βάσανα κι αυτά!

4. Πέθανε η γάτα/ο σκύλος μου

Αυτό καλύτερα να μην το πούμε στους κοντινούς, γιατί μας ξέρουν, όμως αν θέλουμε ένα περιθώριο για να τελειώσουμε μια εργασία ή να καθυστερήσουμε στη δουλειά είναι ό,τι πρέπει. Δείχνουμε και τη φιλόζωη πλευρά μας, ποιος να πει κάτι σ’ αυτό; Δε φτάνει ο πόνος μας;

5. Ξεχάστηκα, νόμιζα πως ήταν αύριο

Κάθεσαι άνετα στον καναπέ και χαλαρώνεις, δε σκοπεύεις να σηκωθείς να ντυθείς για να βγεις και μόλις σε πάρουν τηλέφωνο για να δουν πού είσαι εσύ, όλο έκπληξη λες πως νόμιζες ότι ήταν για αύριο κι όχι για σήμερα. Οπότε ή πηγαίνεις αργότερα και καλά τρέχοντας για να τους κάνεις τη χάρη ή απλά συνεχίζεις ό,τι έκανες πριν. Εσύ αποφασίζεις -αν και τη μουρμούρα μάλλον δε θα τη γλυτώσεις.

6. Δεν είχα τίποτα να βάλω

Όλα μας τα ρούχα ήταν στα άπλυτα. Τα έφαγε ο σκόρος. Χάλασε το πλυντήριο. Τρεις μέρες απλωμένη η μπουγάδα, ακόμα να στεγνώσουν με τέτοιον καιρό. Τι να κάνουμε; Με το βρακί να βγούμε έξω; Δυο αλλαξιές έχουμε, άλλωστε, όλες κι όλες. Άτιμη κρίση!

7. Έπεσε το ίντερνετ όλη μέρα

Αν έχεις προθεσμία για να στείλεις την εργασία σου στο αφεντικό, αλλά εσύ ούτε που την έχεις ξεκινήσει, τότε χρειάζεσαι κάτι καλό να πεις, γιατί κι άρρωστος να ‘σαι το ‘’send’’ μπορείς να το πατήσεις. Αν, όμως, δεν έχεις ίντερνετ, τι μπορείς να κάνεις; Τα χέρια σου είναι δεμένα κι απλά περιμένεις να ξανάρθει. Ποιος να σε κατηγορήσει;

8. Ξέχασα αναμμένο το μάτι της κουζίνας

Μπορείς να το πεις για να γλυτώσεις από πολλά. Έχεις καθυστερήσει και τα τηλέφωνα χτυπάνε ασταμάτητα; Λες πως ήσουν στο δρόμο, όταν το θυμήθηκες, και γύρισες αναγκαστικά πίσω. Αν πάλι είσαι στη δουλειά, και θες να φύγεις νωρίτερα, αρχίζεις να λες πως έπιασε φωτιά το σπίτι λόγω της κουζίνας, οπότε σε δευτερόλεπτα έχεις εξαφανιστεί μες στον πανικό σου.

9. Δεν είχε ζεστό νερό

«Το είχα ανάψει από νωρίς, αλλά μπήκε η αδερφή μου και το τελείωσε. Έπρεπε, λοιπόν, να περιμένω». Δεν κάνεις με κρύο νερό μπάνιο, όση ζέστη και να κάνει έξω. Αν το νερό δε βράζει, δεν μπαίνεις. Όλοι το ξέρουν αυτό.

10. Άργησε το λεωφορείο

Εσύ ήσουν στην ώρα σου, είχες ετοιμαστεί από νωρίς και περίμενες στη στάση, αλλά πουθενά το λεωφορείο. Ελλάδα, τι να πεις; «Οι συγκοινωνίες είναι ό,τι χειρότερο, μη σου τύχει» λες μες στον εκνευρισμό, όταν σε ρωτάνε γιατί άργησες.

Ό,τι και να πείτε για να γλυτώσετε, όσο πειστικό κι αν είναι το ύφος σας κι όσο καλά κι αν το στήσετε, είναι σχεδόν βέβαιο πως κάποιος θα σας πάρει χαμπάρι ή έστω θα σας ψυλλιαστεί -αφού, πιθανότατα, κι εκείνος τα ίδια λέει, όταν θέλει να αποφύγει κάτι. Ακόμα κι έτσι, όμως, αν δεν πιάσει η συνωμοτική αλληλεγγύη, θα σωθείς έστω απ’ τη μουρμούρα που θα ακολουθούσε, αν παραδεχόσουν εξαρχής πως ήταν δικό σου λάθος. Εξάλλου, έχουν αποδείξει πως λέμε ψέματα; Δεν έχουν -ελπίζουμε, δηλαδή!