Φλερτ. Μικρή λέξη που προκαλεί έντονα συναισθήματα. Δηλώνει το ενδιαφέρον και την έλξη που αισθανόμαστε για κάποιον και την προσπάθεια να του το δείξουμε. Οι τρόποι είναι πολλοί και καθένας διαλέγει αυτόν που του ταιριάζει καλύτερα.
Μας αρέσει να μας φλερτάρουν, μας τονώνει την αυτοπεποίθηση, μας κάνει να χαμογελάμε και σίγουρα όταν ενδιαφερόμαστε φλερτάρουμε κι εμείς πίσω. Για τον καθένα το φλερτ είναι κάτι διαφορετικό. Για πολλούς είναι κυνήγι και εθίζονται μέχρι να «χτυπήσουν το θύμα» τους. Τον πρώτο καιρό επικρατεί ένας ενθουσιασμός και μια έξαψη για το νέο, το καινούργιο πρόσωπο που μπήκε στη ζωή μας και τόσο θέλουμε να ρίξουμε.
Μας συναρπάζει η ιδέα του κυνηγιού, της προσπάθειας και στο τέλος της κατάκτησης αν η τύχη είναι με το μέρος μας. Δε θέλουμε το εύκολο, ο καθένας μπορεί να το ‘χει, εμείς παλεύουμε να κατακτήσουμε το άπιαστο και επιστρατεύουμε όλες τις τεχνικές και τα μέσα που μπορούμε να σκεφτούμε για να φανούμε, όσο το δυνατόν, πιο άξιοι, ενδιαφέροντες και τολμηροί γίνεται.
Θέλουμε να κεντρίσουμε την προσοχή του «θηράματός» μας, να το εντυπωσιάσουμε και να κάνουμε την παρουσία μας αναγκαία, να μην μπορεί να μας βγάλει απ’ το μυαλό του. Επιδιώκουμε ένα ραντεβού ή μια ακόμη συνάντηση και με γοητευτικό τρόπο πάντα θέλουμε να περάσει το δικό μας και το άλλο άτομο να μην μπορεί να αρνηθεί.
Το φλερτ όμως δε σημαίνει απαραίτητα ότι όλες τις φορές είναι καλό. Υπάρχει και το κακό φλερτ, όμως δεν παίζουμε σ’ αυτήν την κατηγορία εμείς. Είμαστε και θεωρούμαστε μάστερ σ’ αυτό που κάνουμε, οπότε όταν κάποιος μας κεντρίσει το ενδιαφέρον το φλερτ μας είναι ένας τρόπος για να δείξουμε πόσο έμπειροι είμαστε. Να δείξουμε πως μόνο εμείς αξίζουμε και οι υπόλοιποι δεν είναι αρκετά έξυπνοι ή σαγηνευτικοί όπως εμείς.
Ουσιαστικά, όταν μας αρέσει να κυνηγάμε και να στήνουμε ενέδρες δεν το κάνουμε μόνο για να κερδίσουμε τον άλλο. Το κάνουμε για μας, γιατί αυτός ο τρόπος ικανοποιεί τις δικές μας ανάγκες, το δικό μας ψυχισμό και μερικές φορές μας νοιάζει απλώς να κατέχουμε κάποιον, να πούμε ότι πήραμε αυτό που θέλαμε, ότι καταφέραμε το στόχο μας.
Όταν φλερτάρουμε δε σημαίνει απαραίτητα ότι έχουμε και βαθιά αισθήματα για τον άλλον. Το φλερτ από μόνο του δείχνει απλώς ενδιαφέρον και έξαψη, όχι αγάπη ή έρωτα. Κι ως γνωστόν η έξαψη και ο ενθουσιασμός σταδιακά φεύγουν, η αγάπη είναι αυτή που μπορεί να κρατήσει μια σχέση ενωμένη κι όχι το αρχικό κυνηγητό που παίζαμε.
Με την πάροδο του χρόνου ανακαλύπτουμε αν υπάρχουν και πιο βαθιά συναισθήματα, και αν υπάρχουν η σχέση διατηρείται και γίνεται καλύτερη. Το πάθος μένει και σε συνδυασμό μ’ όσα έχουμε ήδη εκθέσει, μπορούμε να κρατήσουμε το ενδιαφέρον αμείωτο συνεχίζοντας να φλερτάρουμε τον άνθρωπό μας, ακόμη και μέσα στη σχέση.
Δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα και κανέναν δεδομένο, κι αν όντως ενδιαφερόμαστε για τη σχέση μας και δεν ήταν όλο αυτό το κυνήγι απλώς ένα παιχνίδι κατάκτησης, χρειάζεται να εκδηλώνουμε τα συναισθήματα και τη λατρεία μας καθ’ όλη τη διάρκεια της σχέσης, όχι μόνο όταν προσπαθούσαμε να επιτύχουμε το στόχο μας.
Καλώς ή κακώς, υπάρχει και η άλλη εκδοχή, εκείνη του συλλέκτη. Και συλλέκτης είναι ο άνθρωπος που κατακτά και μετά θέλει κάτι άλλο, που δεν αρκείται σε ένα άτομο, που δεν μπορεί να νιώσει πραγματικά, αλλά επιδιώκει να αυξήσει τον αριθμό των κατακτήσεών του. Το παιχνίδι τον ενθουσιάζει, του δίνει δύναμη και τονώνει την αυτοπεποίθησή του, του παρέχει ένα αίσθημα σιγουριάς όταν παίρνει αυτό που θέλει, ανεξαρτήτως αν στη συνέχεια δε θα κρατήσει.
Είναι στη φύση μας να θέλουμε περισσότερα, να είμαστε εγωιστές μερικές φορές και να ψάχνουμε ένα διεγερτικό μέχρι να ξενερώσουμε και να βρούμε τον επόμενο στόχο.
Το φλερτ είναι υγεία. Δε δεσμεύει, δεν καταπιέζει, απλώς εξυμνεί το ωραίο και δηλώνει τις προθέσεις μας. Αν θα υποκύψουμε ή αντιστρόφως αν θα κατακτήσουμε τελικά αυτόν που θέλουμε είναι άλλη ιστορία. Το φλερτ από μόνο του δεν πληγώνει κανέναν, η μετέπειτα στάση μας το κάνει. Άλλος ένας λόγος να μη φοβόμαστε, να βλέπουμε τα πράγματα πιο απλά και να τολμάμε σε κάθε περίπτωση να κυνηγήσουμε αυτόν που μας γοητεύει.
Γιατί μπορεί να το αξίζει ή γιατί μπορεί να είναι για μας το τελευταίο μας «θήραμα».
Συντάκτης: Άννα Μπαλάση
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
Επιμέλεια κειμένου: Αναστασία Νάννου
