Και σήμερα σε σχέση αγαπητό ημερολόγιο, εδώ και κάτι μήνες ή ίσως χρόνια σε σχέση. Τους πρώτους μήνες σε σχέση o ενθουσιασμός δεν κρύβεται, ενδιαφερόμαστε για το άτομο που έχουμε δίπλα μας και την περισσότερη ώρα είμαστε ευδιάθετοι.
Ναι, είναι μερικά απ’ τα κλασσικά σημάδια που νιώθει ο καθένας στην αρχή μιας σχέσης, μιας και δε γνωρίζει ακόμα αρκετά καλά τον άλλο και από μόνη της η περιέργεια κάνει τη σχέση ενδιαφέρουσα. Ο πρώτος καιρός είναι ευχάριστος, ανέμελος και απ’ τα πολλά μέλια κολλάνε κι οι γύρω μας. Εμάς πάντως δε μας ενδιαφέρουν και πολλά πράγματα, αρκεί να περνάμε χρόνο με το ταίρι μας. Ακόμα κι αν καταστρέφεται ο κόσμος, εμείς χαμπάρι. Βέβαια δεν ξεκινάνε όλες οι σχέσεις με αυτό τον τρόπο και δε νιώθουν όλοι έντονα συναισθήματα απ’ την αρχή. Σίγουρα υπάρχει το ενδιαφέρον, αλλά αυτό από μόνο του δε φτάνει για να κρατήσει η σχέση για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Έτσι, λοιπόν, είτε ήμασταν απ’ την αρχή κεραυνοβολημένοι, είτε απλά ενδιαφερόμασταν και υπήρχε ένας απλός ενθουσιασμός στα ίδια θα καταλήξουμε μετά από λίγο καιρό. Κι αναρωτηθείτε πού, θα σας απαντήσω ότι όλα οδηγούν στοναναθεματισμένο τον πρώην. Ναι, καλά ακούσατε. Δεν ήταν δα και καμιά τρομερή έκπληξη. Όταν η σχέση που έχουμε αρχίζει και γίνεται χλιαρή κι αδιάφορη και εμείς δεν έχουμε όρεξη ή δεν έχει ο άλλος αναπολούμε τις παλιές καλές μέρες που ήμασταν με το Νίκο, τον Πέτρο, την Ιωάννα ή όποιον πρώην είχαμε και τα πηγαίναμε καλά. Άσχετο το ότι χωρίσαμε, εμείς τα ξαναθυμόμαστε, έχουμε διαγράψει όλες τις άσχημες αναμνήσεις και τώρα βρίζουμε τον νυν που δε μας δίνει τη σημασία που μας έδινε ο Παύλος και τότε δεν το αντέχαμε και τα χαλάσαμε. Μετά πάλι σκεφτόμαστε ότι πλέον δεν περνάμε τόσες ώρες μαζί και ούτε μας το ζητάει όπως έκανε η Μαρία στους ίδιους μήνες, αλλά τότε εμείς καταπιεζόμασταν.
Αχ, η κατάσταση τώρα έχει αλλάξει και εμείς είμαστε έτοιμοι για νέο ξεκαθάρισμα. Με απλά λόγια σημαίνει ότι χωρίζουμε τον νυν, σκεφτόμαστε τον πρώην, κλαίμε για τον πρώην που αφήσαμε να φύγει και μετά βρίζουμε το δόλιο που χωρίσαμε, γιατί δεν του έμοιαζε. Τόσο απλό. Και πώς να μην το κάνεις άλλωστε. Η σχέση όταν δεν τραβάει μας βάζει σε σκέψεις, μας χαλάει την ψυχολογία και μας αναγκάζει να σκεφτούμε τον πρώην. Ε, δεν φταίμε εμείς, η σχέση που δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες μας φταίει, το ενδιαφέρον που χάθηκε, το ότι βαρεθήκαμε και πώς να το αλλάξουμε οι άνθρωποι! Όσο πολύπλοκες είναι οι σχέσεις, άλλο τόσο είναι και οι σκέψεις μας. Μας βρίσκουν χαμένους ν’ αναρωτιόμαστε τι πάει λάθος και συγχρόνως να φανταζόμαστε πώς θα ήμασταν αν δεν είχαμε χωρίσει ποτέ με τον πρώην. Ωραίες σκέψεις δίχως ίχνος ενσυναίσθησης για το άτομο που είναι τώρα δίπλα μας.
Όπως το βλέπω η σχέση οδεύει προς τελειωμό, η αδιαφορία μας χτυπάει κόκκινο, το ενδιαφέρον μας έχει ήδη χαθεί και απλώς το κρατάμε για να μην πληγώσουμε τον άλλο, ενώ πραγματικά χρειαζόμαστε χρόνο για μας. Όχι, καλέ, για να σκεφτούμε τη σχέση, αυτή πάει πέρασε και δε σώθηκε, αλλά για να μας βρίσουμε που αφήσαμε τον πρώην, να τα βάλουμε με τον εαυτό μας και ν’ αρχίσουμε τις συγκρίσεις των συντρόφων και πού υπερτερούσε ο καθένας. Και μετά θα καταλήξουμε να θέλουμε τα περασμένα και θα μαζευτεί η παρέα να μας φέρει στα συγκαλά μας και να μας θυμίσει γιατί χωρίσαμε την πρώτη φορά. Νόμος όλα αυτά, όπως και το ότι δεν θα ακούσουμε κανέναν και θα κάνουμε πάλι του κεφαλιού μας και θα καταλήξουμε και πάλι ελεύθεροι.
Συντάκτης: Άννα Μπαλάση
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.
