Κάθε νέα συναναστροφή έχει κάτι να μας προσφέρει

Οι κοινωνικές συναναστροφές και πόσο μάλλον οι φιλικές επαφές δεν είναι απλώς σημαντικές αλλά αναγκαίες για έναν άνθρωπο. Μέσω αυτών εξελισσόμαστε, γνωρίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας (μα και τους άλλους) κι ωριμάζουμε.

Σίγουρα, υπάρχουν συγκεκριμένα άτομα που είναι πλάι μας πολλά χρόνια και τα θεωρούμε πια οικογένειά μας. Τα αγαπάμε με όλη μας την καρδιά και δε θα μπορούσαμε να μας φανταστούμε δίχως τη συντροφιά, τις συμβουλές και τα πειράγματά τους. Από μικρή ηλικία επιδιώκουμε να χτίσουμε φιλικές σχέσεις κι επενδύουμε πάνω σ’ αυτές. Μας γεμίζουν, μας δίνουν σιγουριά κι ασφάλεια, ενισχύουν  το αίσθημα πως είμαστε αποδεκτοί κι ότι ανήκουμε κάπου. Το τελευταίο είναι πολύ σημαντικό για την αυτοπεποίθησή μας, ειδικά στα εφηβικά μας χρόνια, όπου ο ψυχισμός μας αλλάζει κι από παιδιά γινόμαστε ενήλικες. Ανάγκη, όλων, λοιπών η ύπαρξη φίλων στην καθημερινότητά μας. Για άλλους λιγότερο και για άλλους περισσότερο.

Μερικοί είναι πιο κοινωνικοί, με αποτέλεσμα να κάνουν και πιο εύκολα παρέες και να γνωρίζουν διαρκώς νέα άτομα. Άλλοι πάλι αρκούνται σε δυο-τρεις καλούς φίλους και δεν ενδιαφέρονται να ανοίξουν παραπάνω τον κύκλο τους. Και στις δύο περιπτώσεις, οι φιλίες που ήδη έχουμε χτίσει, μπορεί να μας συντροφεύουν για πολλά χρόνια ακόμη. Αρκεί βέβαια κι εμείς να προσπαθούμε γι’ αυτή τη σχέση και να μην τη θεωρήσουμε ποτέ δεδομένη.

Όσα κι αν είναι τα χρόνια φιλίας που μας ενώνουν με κάποιον, πρέπει πάντα να θυμόμαστε ότι κυκλοφορούν κι άλλα άτομα εκεί έξω τα οποία μπορεί να μη διαφέρουν πολύ απ’ τους φίλους μας ή και να ταιριάζουν περισσότερο απ’ ό,τι εμείς. Αλλά ούτε κι εδώ κρύβεται το μυστικό για μια μακροχρόνια φιλία. Δεν έχει να κάνει με το να ταιριάζουμε εκατό τοις εκατό, έχει να κάνει με την αγάπη, με το δέσιμο, τον σεβασμό και την εμπιστοσύνη. Αυτοί είναι κι οι θεμέλιοι λίθοι κάθε φιλίας.

Ας επιστρέψουμε, όμως, στην προσωπική εξέλιξη και τη γνωριμία νέων ανθρώπων. Ό,τι είπαμε παραπάνω για τους στενούς φίλους, τους λεγόμενους «κολλητούς», ισχύει. Αυτό, όμως, δεν αναιρεί το γεγονός πως ο άνθρωπος έχει συνεχώς την ανάγκη, και περισσότερο την επιθυμία, να μεγαλώνει τη λίστα των επαφών του, να χορταίνει την περιέργειά του και να ανακαλύπτει διαφορετικά πρόσωπα κι άλλους χαρακτήρες. Στη σχολή, στη δουλειά, στο γυμναστήριο ή όπου πηγαίνει ο καθένας θα ‘ρθει σε επαφή με ανθρώπους, οπότε είναι φυσικό κι επόμενο, εφόσον ταιριάξει μαζί τους ή έστω βρει κάτι ενδιαφέρον πάνω τους, στον τρόπο που κινούνται και σκέφτονται, να αρχίσουν να βγαίνουν, να μιλάνε και να ανταλλάσσουν ιδέες.

Αυτό είναι και το κομμάτι που αξίζει πιο πολύ στην αρχή μιας γνωριμίας. Και λέω απλώς γνωριμία, γιατί το να βγαίνουμε με κάποιον ή με μια παρέα μια στο τόσο, ενώ στο ενδιάμεσο δεν ανταλλάσσουμε κουβέντα, αυτό δε μας κάνει φίλους. Μας κάνει γνωστούς, που περνάνε καλά όταν συναντιούνται. Μια γνωριμία για να αποκαλεστεί φιλία χρειάζεται χρόνο, επαφή σχεδόν καθημερινή, τον πρώτο καιρό τουλάχιστον, κι ένα αμοιβαίο κλικ, δηλαδή αυτό το κάτι που θα νιώσουμε και θα μας κάνει να εμπιστευτούμε τον άλλον. Δε βγαίνει πάντα σε καλό και μερικές φορές κάνουμε λάθος, όμως απ’ τις απογοητεύσεις μας μαθαίνουμε.

Όσο περισσότερους ανθρώπους γνωρίζουμε, τόσο πιο εύκολα καταλαβαίνουμε και χαρακτήρες, γνωρίζουμε περισσότερο τα μοτίβα μιας συμπεριφοράς και ταυτόχρονα ωριμάζουμε. Η ωριμότητα είναι μια πολύχρονη διαδικασία που δε γίνεται αντιληπτή αμέσως και δεν την καταλαβαίνουν καν όλοι, παρά μόνο τα κοντινά μας πρόσωπα που μας ξέρουν χρόνια και μπορούν να εντοπίσουν τις διαφορές. Οι καινούργιες φιλίες μας ενθουσιάζουν, οι νέες προσωπικότητες μας ιντριγκάρουν, τα γέλια κι οι συζητήσεις είναι αλλιώς κι εμείς μαθαίνουμε κάτι νέο εκείνη τη στιγμή. Δεν υπάρχει ησυχία, θέλουμε να ανακαλύψουμε πράγματα. Δεν υπάρχει επανάληψη, γιατί τώρα γνωριζόμαστε.

Γενικά, στις νέες σχέσεις είμαστε πιο θερμοί, πιο ζωντανοί και πρόθυμοι να περάσουμε καλά. Και δεν είναι μόνο αυτό, αλλά γνωρίζοντας νέες προσωπικότητες ανακαλύπτουμε και νέα κομμάτια του εαυτού μας που μέχρι τώρα ίσως δεν ξέραμε πως υπήρχαν. Ακούμε νέες απόψεις πάνω σε θέματα, διαφορετικούς προβληματισμούς απ’ τους δικούς μας. Διαφωνούμε με επιχειρήματα ή αλλάζουμε οπτική, κι αυτό μας εξελίσσει. Το μυαλό μας λαμβάνει νέα ερεθίσματα, ακατέργαστη πληροφορία, που στη συνέχεια, αν τη μεταφράσουμε σωστά, θα μας κάνει καλύτερους ανθρώπους, πιο ολοκληρωμένους.

Τέλος, να κλείσουμε λέγοντας πως κάνοντας νέες φιλίες κι ανακαλύπτοντας νέες πτυχές του εαυτού μας δε σημαίνει πως ξεχνάμε με ποια άτομα αρχίσαμε, ποιοι μας στάθηκαν στα δύσκολα και ποιοι είναι αναντικατάστατοι για μας. Όσους ανθρώπους κι αν γνωρίσουμε, όσο καλή σχέση και να ‘χουμε, η χημεία και το δέσιμο των κολλητών μας δύσκολα σπάει. Γι’ αυτό ας μην είμαστε κτητικοί και ζηλιάρηδες απέναντι στους φίλους, θα γνωρίσουν και θα γνωρίσουμε νέα άτομα, όμως δε σημαίνει ότι θα εγκαταλείψουμε κιόλας τη δική μας φιλία.