Οι άνθρωποι είμαστε κοινωνικά όντα κι επιδιώκουμε τη σύναψη στενών σχέσεων. Τα κοντινά μας πρόσωπα, αυτά που εμείς έχουμε επιλέξει είτε για φίλους, είτε για συντρόφους αποτελούν μεγάλο και σημαντικό κομμάτι της ζωής μας. Οι σχέσεις δεν είναι εύκολες. Απαιτούν θυσίες, θέλουν προσπάθεια κι απ’ τις δυο πλευρές και φυσικά σεβασμό και μπόλικη αγάπη. Αυτό είναι και το κλειδί για να πετύχουν. Τίποτα δεν κερδίζεται χωρίς αγώνα και πόσο μάλλον οι άνθρωποι, που κατ’ εξοχήν ζητάμε το καλύτερο.
Για τον καθένα βέβαια αυτό είναι υποκειμενικό. Στα πλαίσια της αγάπης αυτής υπάρχει κι ο παράγοντας «έκπληξη». Θέλουμε και μας αρέσει να μας εκπλήσσουν μερικές φορές. Είναι εκείνες οι μέρες που μπορεί να έρθουν οι άνθρωποί μας αιφνίδια απ’ το σπίτι μόνο για να πουν ένα γεια ή να μας πάρουν κάτι μικρό, μια χαζή έκπληξη με ένα λουλούδι στα χέρια, ένα αγαπημένο αντικείμενο ή το πολυπόθητο μπλουζάκι που ψάχναμε παντού και δεν το βρίσκαμε. Πολλά μπορεί να είναι εκείνα που έχετε μοιραστεί μαζί και γνωρίζουν καλά τι θα θέλατε. Οι επιλογές είναι πολλές και κάθε μια απ’ αυτές εξίσου σημαντική για να καταλάβετε ότι το άτομο αυτό σας αγαπά και σας νοιάζεται πάρα πολύ. Πέρα όμως απ’ το ίδιο το δώρο, είναι η σκέψη που μετράει.
Αυτή πάλι δημιουργείται και μεταμορφώνεται σε πράξη μέσω του συναισθήματος. Αυτό και μόνο αυτό έχει την ικανότητα να ωθήσει τους ανθρώπους να κάνουν πράγματα που διαφορετικά δε θα έκαναν. Μας κάνει να σκεφτόμαστε τον άλλο, τις ανάγκες και τις επιθυμίες του και δίχως να το συνειδητοποιούμε ένα αόρατο χέρι μας κατευθύνει. Οι σχέσεις χρειάζονται χρόνο για να χτιστούν και να αποκτήσουν γερά θεμέλια. Οι πράξεις αυτές που εισπράττουμε ή κάνουμε αποτελούν ακρογωνιαίους λίθους κι η χαρά που προσφέρουν και στις δύο πλευρές ανανεώνει τη σχέση και την κάνει πιο δυνατή.
Φυσικά δεν πρέπει να παραλείψουμε και τα λόγια. Όλοι έχουμε τα πάνω μας και τα κάτω μας. Όταν δεν είμαστε καλά, όταν μας φταίνε όλα κι είμαστε κακόκεφοι δεν είμαστε κι η πιο ευχάριστη παρέα. Εκεί είναι που μετράμε και τους φίλους. Μια φράση αρκεί να πάρουμε δύναμη όταν την ακούμε απ’ το άτομο που θα θέλαμε. Δυο λόγια που θα μας τονώσουν, ένα κρυφό σημείωμα που θα εκφράζει την αγάπη τους. Ένα κομπλιμέντο για τα μαλλιά ή τα μάτια μας, μια σφιχτή αγκαλιά απ’ το πουθενά και γινόμαστε άλλοι άνθρωποι. Όλα αυτά τα θεωρούμε δεδομένα μερικές φορές κι όμως, δε νομίζω να τα εισπράττουμε ή προσφέρουμε αντίστοιχα συχνά, ή τελοσπάντων όσο συχνά θα άξιζε. Τίποτα δεν είναι δεδομένο, κανείς δεν υποχρεούται να δείχνει ενδιαφέρον, πόσο μάλλον να το αποδεικνύει, όμως αυτό το κάτι είναι που μας γεμίζει, που μας κάνει ευτυχισμένους. Άρα ίσως και να αξίζει να φανερώνουμε τι νιώθουμε με όποιο τρόπο βρίσκουμε εμείς κατάλληλο για το άτομο που θεωρούμε σημαντικό.
Οι εκπλήξεις αρέσουν σε όλους, οποιαδήποτε στιγμή και να γίνουν είναι ευπρόσδεκτες και εμείς αισθανόμαστε ωραία. Νιώθουμε ότι κάποιος μας σκέφτηκε, θυμήθηκε κάτι που του είχαμε πει, κατάλαβε πως δεν είμαστε καλά και θέλησε να μας δώσει λίγο θάρρος. Νιώθουμε όχι μόνο αποδοχή, αλλά πληρότητα και φυσικά αγάπη όταν ερμηνεύουμε τα λόγια και τις πράξεις.
Το είπαμε και πριν εξάλλου, αυτή είναι η κινητήρια δύναμη.
Συντάκτης: Άννα Μπαλάση
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
