Επιτέλους, μπήκε Ιούνιος και νιώσαμε λίγη ζέστη. Ώρα δεν ήταν; Το καλοκαίρι έφτασε κι εμείς με την πρώτη αφορμή θέλουμε να τα παρατήσουμε όλα, να φορέσουμε τα μαγιό μας και να πάμε παραλία. Υπάρχει κάτι καλύτερο απ’ αυτό; Ναι, υπάρχει και λέγεται «παγωτό». Αυτό που θα τρώμε καθισμένοι στην ξαπλώστρα μας απολαμβάνοντας τα κύματα κι αρπάζοντας ήλιο.
Το καλοκαίρι είναι η εποχή που η λέξη «υποχρέωση» μας φαίνεται άγνωστη, που νιώθουμε ξέγνοιαστοι κι αισθανόμαστε πάλι παιδιά. Όπως κάναμε παλιά, έτσι, ακόμα και τώρα, κάθε χρονιά μάς βρίσκει να μετράμε τα μπάνια και τα παγωτά, παρέα με τους φίλους μας και να συναγωνιζόμαστε για το ποιος θα κερδίσει. Όπως καταλαβαίνετε είναι σοβαρή υπόθεση και μην πετάξει κανείς τίποτα για summer body!
Να ιδρώνουμε και να ξεϊδρώνουμε γλείφοντας το πυραυλάκι μας. Εννοείται, βέβαια, πως δεν αρκούμαστε σε ένα τη μέρα. Αν δε φας έστω ένα παγωτίνι το πρωί με τον καφέ, ένα κυπελλάκι το μεσημέρι με την αποπνικτική ζέστη κι ένα ξυλάκι το βράδυ για να γλυκαθείς και να δροσιστείς παράλληλα, ποιο το νόημα; Ακόμα κι αν δεν είσαι φίλος των γλυκών, τα παγωτά είναι συνώνυμα του θέρους, σου δίνουν πολλές γευστικές επιλογές κι η ιδέα πως μπορείς να φας όσα θες, έχει κάτι από αλητεία κι ελευθερία, που δεν μπορείς να αγνοήσεις.
Κι αν επιμένεις να προσέξεις, το γεγονός πως δεν τρως πολλά, δε σημαίνει πως δεν μπορείς να τα χαζεύεις. Εξάλλου, ο πειρασμός είναι παντού -και να θες, δεν μπορείς να τον αποφύγεις. Σε σουπερμάρκετ, περίπτερα, και φυσικά στο σπίτι μας. Χαζεύεις τα ψυγεία και βλέπεις τις γεύσεις απ’ την τζαμαρία, σοκολατένια, φρουτένια, παρφέ, γρανίτες, ε, το κακό δε θέλει και πολύ να γίνει. Αρπάζεις ένα κουτάλι και κατευθύνεσαι με το οικογενειακό προς τον καναπέ, χωρίς καμία ενοχή.
Κι αφού η κοιλιά έχει φουσκώσει, δεν παραλείπεις να αναφέρεις, με καμάρι, το ταλέντο σου αυτό στην παρέα σου και να αρχίσεις να μετράς με τους φίλους πόσα έχετε φάει ο καθένας, πιστεύοντας πως έχεις μεγάλες πιθανότητες να τους έχεις περάσει.
Το δεύτερο τέλειο άθλημα του καλοκαιριού, στο οποίο επίσης διαπρέπουμε, είναι φυσικά τα μπανάκια στη θάλασσα. Άλλος πόλεμος εκεί για το ποιος έχει κάνει τα περισσότερα και για το αν μετρούνται διπλά τα πρωινά και τα απογευματινά. Και γιατί, δηλαδή, να μη μετρούνται; Δεν καταλαβαίνω!
Όταν έρχεται καλοκαίρι, για έναν περίεργο λόγο, όλοι αποσυντονιζόμαστε και μπαίνουμε σε mood διακοπών απ’ τις πρώτες κιόλας μέρες, πριν ακόμη βγούμε σε άδεια ή πριν καν τελειώσει η εξεταστική. Να ‘ναι η αλλαγή της ώρας που φταίει; Το ότι μεγάλωσε η μέρα; Ότι έπιασαν οι ζέστες; Να φταίνε τα κοκτέιλ κι η λαχτάρα μας για παγωμένες μπίρες; Μάλλον, όλα μαζί κι εμείς άλλο που δε θέλουμε απ’ το να πάμε να αράξουμε το κορμί μας όλη μέρα σε μια παραλία.
Όσοι το καταφέρνουμε πριν απ’ τους άλλους αρχίζουμε να ανεβάζουμε τα στόρι στο instagram και να παίρνουμε τους φίλους λέγοντας γεμάτοι χαρά «το πρώτο για φέτος». Το μέτρημα έχει αρχίσει κι εμείς έχουμε, κάπου ανάμεσα σε άμμους, κοχύλια και βοτσαλάκια, ξεχάσει την ηλικία μας και συμπεριφερόμαστε σαν πιτσιρίκια, δίχως έγνοιες και με αστείρευτη όρεξη για εξορμήσεις με την παρέα.
Το σπίτι ούτε που μας βλέπει, σε αντίθεση με τα μπιτσόμπαρα που μας έχουν μάθει με το μικρό μας και παραγγέλνουμε λέγοντας απλώς «το γνωστό». Τα βράδια μας βρίσκουν σε αυλές και ταράτσες, σε φιλικά μπαλκόνια ή για νυχτερινές βουτιές. Όπως στις ταινίες, που μαζεύονται γύρω απ’ τη φωτιά και τραγουδάνε με μια κιθάρα, έτσι ακριβώς περνάμε τις βραδιές μας· μπάνιο, μουσική και φαγητό -ή να πω καλύτερα παγωτό για να μην ξεχνάμε και την άλλη κόντρα που τρέχει παράλληλα;
Οι μέρες μας περνάνε κάπως έτσι, κι επειδή καλοκαίρι δίχως διακοπές δε νοείται, αρχίζουμε και τις προετοιμασίες για να επιλέξουμε σε ποιο νησί θα ξεφαντώσουμε και φέτος. Πώς, λοιπόν, να μην είναι η καλύτερη εποχή του χρόνου; Και τα παγωτά μας τρώμε και τα μπάνια μας κάνουμε κι υποχρεώσεις δεν έχουμε -ή έστω δεν τους επιτρέπουμε να μας επηρεάζουν. Τι άλλο θέλουμε;
Ας φροντίσουμε και φέτος, λοιπόν, να περάσουμε καλά. Να ξαναγίνουμε παιδιά, να πετύχουμε εκείνο το ωραίο σοκολατί χρώμα στο δέρμα μας απ’ τις πολλές βουτιές και να δοκιμάσουμε κάθε πιθανή γεύση παγωτού. Καλό καλοκαιράκι να ‘χουμε!
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη