Στις προτάσεις της τελευταίας στιγμής λέμε «ναι»!

Πόσες φορές κανονίζουμε εξόδους μέρες πριν για να καταφέρουμε να συναντήσουμε την παρέα ή το ταίρι μας; Μας αρέσει να βάζουμε τη ζωή μας σε ένα πρόγραμμα και να ξέρουμε ακριβώς πότε, πού και με ποιους θα βρεθούμε. Ακόμη και τότε, όμως, μπορεί κάτι να προκύψει και τα σχέδιά μας να ναυαγήσουν.

Τι γίνεται, όμως, τις φορές εκείνες που στα ξαφνικά, ενώ καθόμαστε στο σπίτι μας πιάνει μια τρελή επιθυμία να βγούμε; Θέλουμε να στείλουμε ένα μήνυμα ή να πάρουμε τηλέφωνο το κολλητάρι μας, ακόμη και μέσα στα άγρια χαράματα, και να πούμε: «Δεν έχω ύπνο, πάμε καμιά βόλτα;». Για να ΄ρθει ένα αποφασιστικό «Φύγαμε!» απ’ την άλλη μεριά κι ενθουσιασμένοι να ντυθούμε στα βιαστικά, να πάρουμε κλειδιά, λεφτά και κινητό και να τρέξουμε.

Άλλοι θα πάρουμε αμάξι, άλλοι τα μέσα κι οι λίγοι τυχεροί που μένουν κοντά, θα χρησιμοποιήσουν τα ποδαράκια τους. Αχ, αυτή η δύναμη του «θέλω και μπορώ», μας γεμίζει, μας δίνει άλλο αέρα. Αυτά τα ξαφνικά, τα απρόσμενα τηλεφωνήματα είναι που μας φτιάχνουν τη διάθεση λίγο παραπάνω. Νιώθουμε αποδοχή, αφού η παρέα μας δε μας γείωσε, αισθανόμαστε ζωντανοί, ότι ξεφεύγουμε απ’ τη ρουτίνα του προκαθορισμένου και πως, τελικά, μπορούμε μερικές φορές να κάνουμε αυτό που θέλουμε, τη στιγμή που το θέλουμε, με το άτομο που αισθανόμαστε κοντά δίχως περιορισμούς, τυπικότητες κι ατζέντες.

Τις περισσότερες, μάλιστα, φορές αυτές οι έξοδοι εξελίσσονται στις καλύτερες. Δεν ανησυχείς μήπως δε βρεις να κάτσεις στο αγαπημένο σου μαγαζί ή μην αργήσεις λόγω κίνησης, ούτε δυσκολεύεσαι να αποφασίσεις τι να φορέσεις, όλα αυτά έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Η βόλτα σας αυτή, που κανονίστηκε κυριολεκτικά τελευταία στιγμή, δεν έχει κανόνες. Μπορεί να ‘ναι άραγμα με μπίρες στην παραλία, ένα γρήγορο σφηνάκι στο στέκι και περαντζάδα από όλα τα μαγαζιά της περιοχής, ένας περίπατος στην άδεια πόλη ή ακόμη και μια σύντομη εκδρομή με το αμάξι σε ένα αγαπημένο μέρος. Όρεξη να υπάρχει και, με λίγο αυθορμητισμό, όλα γίνονται. Κι αν κάποιος τα βρίσκει όλα αυτά ακραία, καλό είναι να αφήσει για μια φορά τη ζώνη ασφαλείας του και να ζήσει.

Ελάτε, ας το παραδεχτούμε, σε όλους αρέσει το ξαφνικό, το άγνωστο, μια μίνι περιπέτεια. Δεν ξέρεις πού θα πας ή τι θα κάνεις, απλά λες «ναι» και περιμένεις απ’ τον άλλο να σε καθοδηγήσει εκεί που ξέρει ότι θα περάσετε κι οι δυο καλά -τι σόι φίλος είναι αν δεν ξέρει, δηλαδή! Γιατί στα κολλητάρια μας έχουμε τυφλή εμπιστοσύνη κι είναι, ίσως, τα μόνα άτομα που η απάντηση στο «Μπορείς;» τους θα ‘ναι πάντα καταφατική. Αν μη τι άλλο, υπάρχει η κατάλληλη οικειότητα για βλακείες μες στη νύχτα και τρέλες που θα μας μείνουν αξέχαστες, για να ‘χουμε να τις λέμε και να νιώθουμε ταυτόχρονα περήφανοι κι ηλίθιοι που τις κάναμε.

Αν όχι τώρα, τότε πότε; Μάθε να περνάς καλά και ξέχνα για λίγο το ρολόι σου. Δε θα πάει πουθενά, εκεί θα μείνει. Εσύ, όμως, γιατί να μην πας; Τι έχεις να χάσεις; Τι καλύτερο θα έκανες απ’ το να βγεις έξω με το φιλαράκι που τόσο αγαπάς; Να ξεφεύγουμε και λίγο απ’ τη ρουτίνα, να βγαίνουμε απ’ τα όρια, κι ας πάμε σερί στη δουλειά ή τη σχολή. Λίγη παρόρμηση μας κάνει καλό. Δεν κουραστήκαμε ακόμη απ’ όσα υποχρεούμαστε να κάνουμε; Δε βαρεθήκαμε τις στημένες εξόδους με τα στημένα ρούχα και τις ακόμη πιο στημένες συμπεριφορές;

Ένα μεγάλο «ναι», γεμάτο βαρεμάρα, ρουτίνα και πλήξη η απάντηση. Μπουχτίσαμε από τόση τάξη κι ασφάλεια, ας κάνουμε και κάτι που να μην το περιμένουμε. Ας είμαστε, λοιπόν, ανοιχτοί σε προτάσεις, ας χρησιμοποιούμε τη φαντασία μας κι οι φίλοι μας να ‘ναι αυθόρμητοι, λίγο ή πολύ τρελοί, και να μας ξεκουνάνε απ’ την άνεση του καναπέ μας. Να μη βαριούνται, να μην είναι ξενέρωτοι, να έχουν ζωγραφισμένο ένα χαμόγελο στο πρόσωπο κάθε φορά που μας βλέπουν και να επιδιώκουν μοναδικές στιγμές, που θα μας γεμίζουν χαρά και θα αισθανόμαστε πάλι παιδιά μαζί τους.

Τέτοιους φίλους θέλουμε, τέτοιους αξίζουμε, τέτοιοι φίλοι να είμαστε. Πώς θα γεμίσουν, άλλωστε, τα άλμπουμ κι η μνήμη του κινητού μας από φωτογραφίες, πίσω απ’ τις οποίες θα κρύβεται μια γλυκιά ανάμνηση που μόνο εμείς θα γνωρίζουμε; Θα τις κοιτάμε και θα χαμογελάμε, γιατί θα ξέρουμε τι συνέβη τότε και τα αποδεικτικά στοιχεία θα μας το υπενθυμίζουν κάθε φορά.

Για την επόμενη φορά που θα χτυπήσει το κινητό και θα ‘ναι πρόταση της τελευταίας στιγμής για έξοδο, μην το σκεφτείς πολύ. «Μπορείς» είναι η λέξη που ψάχνεις.