Πάει λίγος καιρός τώρα που όλο και κάτι βρίσκεις να τσακωθείς με το σύντροφό σου. Λίγο ο καιρός που σας έχει κλείσει στους τέσσερις τοίχους, οι καρδούλες που μοιράζεις απλόχερα στο Ίνσταγκραμ σε φίλους και δεν του/της αρέσει, οι χαρακτηρισμοί που χρησιμοποιεί πάνω στα νεύρα, που δε βάζει ποτέ τα άδεια φλυτζάνια για πλύσιμο όσες φορές κι αν έχεις πει πως έχεις τις λόξες σου με αυτή τη συνήθεια, η μαμά του/της που συνεχίζει να επεμβαίνει στη σχέση σας και να λέει τη γνώμη της για πότε πρέπει να κάνετε παιδιά, λες και εσείς δεν ξέρετε και άλλα συναφή. Έχετε φτάσει στο αμήν και ο αναβρασμός στη σχέση δε σας αφήνει να ηρεμήσετε, αφού με το παραμικρό ξεσπάτε ο ένας στον άλλο λες και γίνεται ο Τρίτος Παγκόσμιος πόλεμος.
Και εκεί που αποφασίζετε ότι δεν πάει άλλο και η κοινή απόφαση και η λογική σας δείχνουν το δρόμο προς το χωρισμό, αναθεωρείτε. Ξαφνικά το μόνο που έχει σημασία είναι να μη χωρίσετε. Αναρωτιέσαι γιατί συμβαίνει αυτό και σκέφτεσαι πως οι εξηγήσεις είναι πολλές…
Μπαίνει στη μέση η αγάπη, η καρδιά και το συναίσθημα, γιατί ερωτεύτηκες αυτό το πρόσωπο για κάποιο λόγο. Έρχεται η ωριμότητα και η ευθύνη της επένδυσης που έκανες προς τον άνθρωπό σου και θυμίζει πως όλες οι σχέσεις περνάνε τις φάσεις τους και όταν η επικοινωνία γίνεται πιο δύσκολη από ποτέ, πρέπει να σταθείς δυνατός και να καταβάλεις υπέρμετρη προσπάθεια, να θυμηθείς όλα τα καλά του συντρόφου σου, να αναλογιστείς κι εσύ τα λάθη σου, να δεις τι δεν πήγε όπως θα ‘πρεπε και να παλέψεις για τον άλλο αν αληθινά νιώθεις ότι είναι ο ένας και μοναδικός. Είναι και το αίσθημα ασφάλειας που σε κάνει να φοβάσαι κάποιες φορές να φύγεις. γιατί πού να τρέχεις να γνωρίζεις από την αρχή κάποιον, να βγαίνεις ραντεβού, να μαθαίνεις τα θετικά και τα στραβά του. Μπορεί και να βαριέσαι και γι΄αυτό και ν’ αποφασίζεις τελικά να αντέξεις, αφού τελικά ίσως να μην είναι και τόσο μεγάλο πρόβλημα ένα άπλυτο φλιτζάνι καφέ. Ίσως ο χαρακτήρας σου, αυτό το ευαίσθητο και καλοσυνάτο πλασματάκι που είσαι, να μη σε αφήνει να φύγεις, γιατί νιώθεις πως δε θέλεις να αφήνεις κανέναν κι έτσι καταλήγεις να γίνεσαι ο νέος σούπερ-ήρωας θυσιάζοντας τον εαυτό σου για τον άλλο. Από την άλλη μπορεί να μην έμαθες ποτέ να χάνεις και να το βλέπεις σαν ένα παιχνίδι και έχεις βάλει στο μυαλό σου πως ο πρώτος που θα φύγει από τη σχέση έχει ηττηθεί. Υπάρχει και μια άλλη εξήγηση, ο φόβος του τι θα πούνε οι άλλοι, γιατί έτσι μάθαμε να κάνουμε τόσα χρόνια, να σχολιάζουμε στην οικογένεια τη Σούλα την χωρισμένη και το Γιώργο τον εργένη. Ή ο φόβος ότι θα χαθείτε με κοινούς φίλους που περνούσατε τόσο καλά και δε θέλετε να φέρετε σε δύσκολη θέση με ένα χωρισμό.
Η απόφαση να χωρίσεις με κάποιον δεν είναι πάντα τόσο απλή. Υπάρχουν χιλιάδες σκέψεις που θα κάνεις πριν να προχωρήσεις στην τελική πράξη. Ως κοινωνικά όντα που είμαστε, αναζητούμε την ασφάλεια, την αγάπη και την επιβεβαίωση από τον δικό μας άνθρωπο και το να φύγουμε από μια σχέση πολλές φορές είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να μας τύχει αν γίνει για τους λάθος λόγους ή για μια επιπολαιότητα της στιγμής. Το κλειδί εδώ είναι να αναλογιστούμε αν όντως αξίζει να διορθωθεί μια κατάσταση, αν υπάρχουν γερά θεμέλια και αν θα το κάνουμε για σωστούς λόγους. Με εμάς να είμαστε αθεράπευτα ρομαντικοί το μόνο που μπορούμε να πούμε με σιγουριά είναι πως στην αγάπη όλα είναι πιθανά, το κόλπο είναι να μην αφήσεις τα πάντα τελευταία στιγμή και να δεις τα σημάδια όσο πιο νωρίς γίνεται για να αντιδράσεις σωστά χωρίς παράπλευρες ζημιές.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.