Γεια σου όμορφε άνθρωπε. Ναι, σε σένα μιλάω, σε σένα που τα κατάφερες. Κατάφερες να δημιουργήσεις αυτό που οι άλλοι μόνο μπορούν να ονειρεύονται. Να κάνεις μια πραγματική, ρεαλιστική σχέση, που δεν είναι τέλεια, δεν πάει κατά γράμμα ή όπως ονειρευόσουν αλλά είναι όπως τη θέλεις εσύ και ο άνθρωπος που διάλεξες να έχεις δίπλα σου. Γιατί στην τελική δε χρειάζεται κάθε σχέση να είναι τέλεια ή ιδανική. Απλώς χρειάζεται να προχωρά, να μεγαλώνει…
Χρειάζεται ισορροπία. Υπομονή στις δύσκολες μέρες και στα σκαμπανεβάσματα της ζωής. Ευγένεια στους κακούς τρόπους και ένα «συγνώμη» μετά από ένα ξέσπασμα. Χρειάζεται να έχεις κοινά με τον άνθρωπό σου –να παίζετε πού και πού μπάλα ή μια παρτίδα σκάκι ή να φτιάχνετε χάρτινες βαρκούλες με ζωγραφισμένα τα όνειρά σας. Χρειάζεται να κρατάς ακέραιο το χαρακτήρα σου, μα και να αφήνεις στον άλλο μικρά παράθυρα για να σε αλλάζει -όχι από εγωισμό αλλά για να σε κάνει καλύτερο μαθαίνοντάς σου καινούρια πράγματα. Χρειάζεται συμβιβασμός και κατανόηση. Ελευθερία σκέψης και λόγου. Χρειάζεται πού και πού ο τσακωμός, τι νομίζεις όλα ομαλά θα είναι; Μπορεί να χρειάζεται και λίγος κίνδυνος, λίγος φόβος, μια δόση αναταραχής. Σε μια σχέση δεν μπορεί ο άλλος να είναι πάντα ερωτευμένος ή ενθουσιασμένος. Γι’ αυτό υπάρχουν τα στάδια σε μια σχέση, μια φυσική ροή πραγμάτων. Γνωρίζεις κάποιον, φλερτάρεις, ενθουσιάζεσαι, δημιουργείς σχέση, συγκατοικείς, παντρεύεσαι (αν θες), κάνεις παιδιά, δημιουργείς ολόκληρη οικογένεια και στο τέλος συνειδητοποιείς πως αυτός είναι ο τρόπος ζωής που εσύ επέλεξες.
Σε οποιαδήποτε στιγμή όμως μπορεί να ‘ρθει η απομυθοποίηση να σου θυμίσει πως δεν υπάρχουν τέλειες σχέσεις. Και εσύ όμορφε μου άνθρωπε πώς απαντάς; Μα φυσικά με μια ωμή ματιά στη πραγματικότητα. Δεν υπάρχει τέλεια σχέση ούτε και τέλειος άνθρωπος, και εδώ κρύβεται το μυστικό. Γιατί για τον καθένα μας υπάρχει πάντα αυτός που θα μας κάνει να θέλουμε να μεγαλώσουμε ακόμη λίγο, αυτός που μας αγαπά καθημερινά στα μικρά και ασήμαντα. Αυτός που θα μας φτιάξει τη μέρα με μια ζεστή κούπα καφέ για να μην αργήσουμε στη δουλειά, αυτός που θα μας φιλήσει στο μέτωπο και θα είναι λες και δίνει λύση σε όλα τα προβλήματα του κόσμου μας. Θα υπάρχει πάντα κάποιος που θα κάνει όνειρα μαζί μας, που θα ανησυχεί για το κατσουφιασμένο πρόσωπό μας και θα κάνει τον κλόουν μέχρι να σκάσουμε το χαμόγελο που θέλει. Αυτός που θα μας ξέρει τόσο καλά, που πολλές φορές θα πιστεύουμε ότι μας γνωρίζει καλύτερα απ’ ότι εμείς τον ίδιο μας τον εαυτό.
Και δε θα υπάρχει μόνος. Όλα αυτά θα είναι αμοιβαία. Όταν ο ένας θα είναι «κάτω», ο άλλος θα τον ανεβάζει «ψηλά». Δε θα είναι όλα μαύρα και άσπρα, θα έχει και γκρίζο, και κόκκινο και μπλε και όλα τα πιθανά χρώματα της παλέτας της ζωής. Και ξέρεις καλέ μου άνθρωπε δεν αρκεί μόνο ο έρωτας και η αγάπη, όσο και να το παλεύουμε εμείς οι ρομαντικοί. Οι υγιείς σχέσεις έρχονται με τα χρόνια, με ένα γερασμένο χέρι να κρατά ένα άλλο και να πορεύονται μαζί μέσα από τις φουρτούνες, τις κρίσεις, τις αρρώστιες. Με συνεχή φροντίδα, με καθημερινές ιστορίες και με το αίσθημα ευθύνης απέναντι σε μια άλλη ψυχή.
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.