Τα όνειρα και οι στόχοι μας είναι ένα ξεχωριστό κομμάτι του εαυτού μας, είναι αυτό που μας ξεχωρίζει από τους άλλους και δίνει σκοπό στην καθημερινότητά μας. Ανάλογα με τους στόχους που βάζουμε, διαλέγουμε το μονοπάτι μας, το οποίο καλώς ή κακώς πρέπει να διαβούμε μόνοι. Οι επιλογές αυτές καθορίζουν το μέλλον μας είτε πρόκειται για τον κλάδο με τον οποίο θα επιλέξει κάποιος να ασχοληθεί και για τη δουλειά του, είτε για κάποιο χόμπι του ή δραστηριότητα που τον ευχαριστεί. Αυτές οι επιλογές είναι καθαρά προσωπικές και δεν αφορούν κανέναν πέρα από τον εαυτό σου. Βέβαια κανείς δεν είπε πως μια συμβουλή από ανθρώπους που σε αγαπούν απαγορεύεται. Απλά δεν είναι απαραίτητο να την ακούσεις, στο κάτω-κάτω δική σου είναι η ζωή, δικά σου και τα λάθη και οι επιτυχίες.

Όσο πιο μεγάλους στόχους έχεις, τόσο πιο πολλά αρνητικά σχόλια θα ακούς: «δε θα τα καταφέρεις», «μακάρι να πετύχεις, αλλά το κόβω χλωμό», «δε νομίζω πως κάτι τέτοιο θα σου ταίριαζε». Υπάρχουν δύο περιπτώσεις αναφορικά με το γιατί σου λένε τις φράσεις αυτές συγκεκριμένα άτομα. Κάποιοι πραγματικά πιστεύουν ότι δεν μπορείς να πετύχεις τους στόχους σου μόνο και μόνο επειδή είναι απαισιόδοξοι, γι’ αυτό και σε κάθε τους συμβουλή κυριαρχεί ο ρεαλισμός, δε θέλουν να σε ξεσηκώσουν, μήπως μετά απογοητευτείς, κι όταν βλέπουν ένα σχέδιο που φαντάζει μεγαλεπήβολο προσπαθούν να σου μιλήσουν για στατιστική και πιθανότητες. Παρόλα αυτά, οι συγκεκριμένοι όντως από τη δική τους οπτική γωνία προσπαθούν να σε προστατέψουν με το να μη σε ενθαρρύνουν, γιατί δε θέλουν να καταλήξεις «να φας τα μούτρα σου».

Μπορεί πάλι να είναι άτομα που δεν κατάφεραν να πετύχουν τα δικά τους όνειρα και, επειδή ζηλεύουν και σε φθονούν, θέλουν και εσύ και οι γύρω τους να έχουν την ίδια μοίρα. Κάποιοι το προβάλλουν διακριτικά και αρκούνται σε λεκτικές εκδηλώσεις, ενώ άλλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να σε μειώσουν διαρκώς και να μην τονώσουν την αυτοπεποίθησή σου. Από την εμφάνιση σου και τις επιλογές σου μέχρι το χρώμα των παπουτσιών που αποφάσισες να φορέσεις σήμερα, θα εναντιωθούν, θα βρουν κάτι να σχολιάσουν ή ακόμα και να σε προσβάλουν.

Για να μη σε αγγίζει η συμπεριφορά τους  και να σε αφήνει παγερά αδιάφορο, πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι το θέμα δεν είναι προσωπικό, ότι δεν έχουν κάποιο πρόβλημα με εσένα, αλλά με αυτό που αντιπροσωπεύεις. Την ελπίδα, την προσπάθεια, την αισιοδοξία, με άλλα λόγια τη λάμψη. Η ζήλια και η επιθετική συμπεριφορά τους πηγάζουν από έλλειψη ζωντάνιας και θέλησης και στηρίζονται στο γεγονός ότι μέχρι να πετύχεις αυτό που θες θα έχεις αμέτρητες δυσκολίες. Παρόλα αυτά εσύ μπορείς απλά να επιλέξεις να μην τους ακούς. Δε σε αφορούν τα λόγια κι οι απόψεις τους. Κανείς δεν μπορεί να σου κάνει κακό όταν έχεις καταλάβει τις προθέσεις του, κρατάς αποστάσεις και δεν ανοίγεσαι ιδιαίτερα απέναντί του. Το μόνο που χρειάζεται να σκεφτεί κάποιος είναι ότι η ζωή μοιάζει με βιντεοπαιχνίδι και όταν στο δρόμο σου συναντάς εχθρούς και εμπόδια σημαίνει ότι πας σωστά.

Κανείς δεν είπε ότι θα είναι εύκολο. Θα παρεκκλίνεις πολλές φορές από το δρόμο και το στόχο σου, θα απογοητευτείς ακόμα περισσότερες, θα πεις ότι δεν μπορείς να τα καταφέρεις, ίσως και να τα παρατήσεις για ένα διάστημα. Εκεί απλά συνεχίζεις, προχωράς με ακόμα μεγαλύτερη επιμονή και κάνεις ότι περνά από το χέρι σου να το πετύχεις. Κλείνεις τα αυτιά σου στα αρνητικά σχόλια και δεν ακούς τίποτα. Είσαι εσύ κι αυτός ο ανηφορικός δρόμος του βουνού προς την κορυφή. Δύσβατος, τραχύς και σε κάποια σημεία σκοτεινός αλλά όσο κι αν φοβάσαι συνεχίζεις. Το μόνο που χρειάζεται να φαντάζεσαι στη διαδρομή είναι η θέα που θα έχεις όταν φτάσεις στην κορυφή κι η τεράστια ευχαρίστηση ότι τα κατάφερες.

Συντάκτης: Ελένη Κοτσαμπάσογλου
Επιμέλεια κειμένου: Βασιλική Γ.