Κάνουμε υπομονή μόνο για όσα δεν είναι στο χέρι μας

Η υπομονή αποτελεί ένα στοιχείο απαραίτητο σε καθημερινή βάση, σχεδόν για τα πάντα. Σε κάθε δύσκολη κατάσταση, είτε μπορούμε να την ελέγξουμε  είτε όχι, η λέξη που ακούμε πιο συχνά είναι υπομονή. Υπομονή και θα φτιάξουν τα πράγματα, υπομονή και θα περάσει ο πόνος, υπομονή και θα περάσει αυτό το χρονικό διάστημα που σου πάνε όλα κατά διαόλου. Ειδικά όταν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα για να αλλάξει η δεδομένη κατάσταση, το να ακούς τη λέξη υπομονή φαντάζει ίδιο με τον ταυρομάχο όταν κουνάει στον ταύρο την κόκκινη σημαία. Σου ανάβουν τα λαμπάκια. Νευριάζεις με τους πάντες και τα πάντα και γίνεσαι πιο αρνητικός από ποτέ, κάνοντας το θέμα που έχεις να φαντάζει βουνό. Πώς γίνεται, σκέφτεσαι, η συμβουλή αυτού του ανθρώπου, έπειτα από όσα του είπα, να είναι υπομονή..;

Πάρε μια βαθιά ανάσα. Δες όσο πιο αντικειμενικά και χωρίς συναίσθημα γίνεται το πρόβλημά σου. Ρώτα ανθρώπους που γνωρίζεις ότι έχουν περάσει το ίδιο ή κάτι παρόμοιο με εσένα, τι έκαναν, πώς το αντιμετώπισαν. Δεν είναι απαραίτητο να ακολουθήσεις τα βήματά τους αλλά μια ιδέα δεν έβλαψε κανένα. Προσπάθησε να δίνεις λύσεις στον εαυτό σου, όχι αδιέξοδα. Κάνε ό,τι περνάει από το χέρι σου για να μη χρειάζεται να κάνεις υπομονή, αλλά να προκαλέσεις αντίδραση. Το ξέρεις μέσα σου, αυτή που σε καίει είναι η απραγία. Μην επαναπαύεσαι και μην παίζεις το θύμα. Όλοι οι άνθρωποι αρέσκονται να κλαίγονται λίγο και να τους παρηγορούν, αλλά ως εδώ.

Έκλαψες αρκετά, βάλτωσες όσο πήγαινε. Δεν είναι δυνατόν ένας νοήμων άνθρωπος να πελαγώνει τόσο. Ανακάλυψε μέσα σου τη δύναμη της θέλησης. Όλοι έχουμε ακούσει, δει, ακόμη και βιώσει καταπληκτικές ιστορίες, βγαλμένες από ταινία, με ανθρώπους που έκαναν το ακατόρθωτο. Άνθρωποι απλοί, κανονικοί, με λίγο πείσμα παραπάνω. Το μόνο αδύνατο είναι να γυρίσεις το χρόνο πίσω, από εδώ και πέρα μην αφήνεις τα πράγματα στην τύχη τους. Τελείωσαν οι δικαιολογίες, αρκεί μόνο να το πάρεις απόφαση: αν το καλοσκεφτείς, ως τώρα εσύ σαμποτάρεις τον εαυτό σου και κανείς άλλος. Αν μπορεί ο δίπλα, μπορείς και συ, αρκεί να το θέλεις.

Βέβαια υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις στις οποίες όντως δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Απλώς δεν είναι στο χέρι σου, τουλάχιστον όχι ακόμη. Τότε ναι, η υπομονή είναι αρετή. Όμως και εκεί δεν παραιτείσαι, συνεχίζεις κανονικά. Επειδή κάποια πράγματα σου πάνε στραβά δεν πρέπει να σου πάνε όλα. Έχεις κερδίσει με το σπαθί σου το δικαίωμα να γκρινιάζεις, απλά όχι συνέχεια. Δεν είναι ανάγκη η παρέα σου να ακούσει καθημερινά σε πολλαπλές επαναλήψεις πόσο άφραγκος είσαι αυτό το μήνα. Εκτός αν σκοπός σου είναι να τους βάλεις να σε κερνάνε για να αποφύγουν τη μουρμούρα σου, οπότε προχώρα άφοβα.

Υπάρχουν και οι ευχάριστες καταστάσεις που μπορείς να ανακαλέσεις, γέμισε το μυαλό σου με μερικές ανάλαφρες σκέψεις, φρόντισε να έχεις αξιόλογα πράγματα να περιμένεις. Στο κάτω-κάτω εάν αγχώνεσαι τόσο πολύ και σκας, ζήτα τη βοήθεια ενός ειδικού. Δεν είναι έγκλημα, ούτε αδυναμία να πας σε έναν ψυχολόγο. Ίσα-ίσα που δείχνει ότι έχεις την ωριμότητα να δεις πως δεν μπορείς να χειριστείς μόνος σου μια κατάσταση και ζητάς την κατάλληλη βοήθεια.

Κάθε φορά που θα βρίσκεσαι σε μια τέτοια κατάσταση αναρωτήσου αν αυτό που σε αγχώνει σου δίνει τη δυνατότητα να αντιδράσεις κάπως για να το αλλάξεις. Αν η απάντηση είναι όχι, τότε δεν έχεις κανένα λόγο να τρώγεσαι με τα ρούχα σου.  Το άγχος μπορεί να γίνει συνήθεια, από αυτές που πρέπει να κόψουμε μαχαίρι για να κρατήσουμε μυαλό και σώμα υγιές.