Αυτά που ακούν τα μαξιλάρια

Μέρες φεύγουν, μέρες έρχονται και μαζί μ’ αυτές πηγαινοέρχονται και στριφογυρίζουν οι στιγμές. Αμέτρητες ιστορίες που ντύνονται με χιλιάδες συναισθήματα και κυριεύουν το μυαλό και την καρδιά. Όλα αυτά, φυσικά, συμβαίνουν σ’ έναν τρελό ρυθμό ζωής, σε μια απαιτητική καθημερινότητα που δεν αφήνει περιθώρια για πολλές αντιδράσεις και συναναστροφές με τον περίγυρο.

Έτσι, τις περισσότερες φορές γυρνάς σπίτι χωρίς κανένα κουράγιο να κάνεις τίποτα άλλο παρά να πέσεις στο κρεβάτι σου, γιατί εκεί θεωρείς πως θα βρεις το πραγματικό σου καταφύγιο μαζί φυσικά με την ανακούφιση που περίμενες όλη τη μέρα. Βέβαια, το βασικότερο είναι πως αυτό το μαλακό στρώμα που ξαπλώνεις είναι και το μέρος που έρχεσαι αντιμέτωπος όχι μόνο με τη σωματική ανακούφιση, αλλά κυρίως την ψυχική γαλήνη, που είναι πραγματικά κι η πιο σημαντική και λυτρωτική αίσθηση.

Βρίσκεσαι, λοιπόν, κοντά με τον πιο πιστό σου φίλο, που είναι ο πιο ειλικρινής κι υπομονετικός απ΄ ολους όσους έχεις. Μπορεί να μην του δίνεις –προφανώς– κι ιδιαίτερη σημασία, παρ΄όλα αυτά, ήταν για σένα πάντα εκεί απίκο, να κρατάει τα πιο μεγάλα σου μυστικά. Μα, φυσικά, ο λόγος πάει στο μαξιλάρι σου.

Σ’ αυτό τρέχεις κάθε φορά που θυμώνεις, όταν δε θες να βλέπεις κανέναν, αυτό κρατάς σφιχτά για να κοιμηθείς, όταν σε έχει φοβίσει η ταινία που είδες. Θα σου σκουπίσει τα δάκρυά σου σε κάθε δύσκολη στιγμή, θα το κρατήσεις αγκαλιά όταν θα νιώθεις τη μοναξιά του χώρου να σε καταβάλει. Δεν είναι πάντα εύκολο να παραμείνεις με την ψυχραιμία σου ακλόνητη μέσα σε όλα όσα συμβαίνουν. Πολλές φορές το μαξιλάρι σου είναι το μόνο που θες να σε ακουμπήσει.

Όταν διώχνεις τον γύρω κόσμο κι όταν θες την ησυχία σου αλλά παράλληλα ζητάς μια ζεστασιά να νιώθεις πλάι σου, εκείνο θα σταθεί διακριτικά κοντά σου. Άπειρα ξενύχτια μαζί του περνάς, αλλά και στιγμές χαράς που ήθελες να φωνάξεις τόσο δυνατά και σε βοήθησε να μην ακουστείς. 

Μόλις ξαπλώσεις στο κρεβάτι σου και χαλαρώσεις, θ΄αφήσεις όλα όσα έχεις μέσα σου. Το μαξιλάρι σου, λοιπόν, έχει ακούσει από εσένα όσα δεν έχει ακούσει κανείς άλλος. Από το πιο απλό περιστατικό, όπως τι θα μαγειρέψεις την επόμενη μέρα, μέχρι το ποιος πλήγωσε περισσότερο την καρδιά σου.

Το πιο περίεργο, βέβαια, είναι πως έχει ευεργετικά αποτελέσματα αυτή η συναναστροφή μαζί του. Σε ανακουφίζει και σε ηρεμεί, χωρίς να ζητάει το παραμικρό αντάλλαγμα, χωρίς να περιμένει κάτι από εσένα.

Μη σταματήσεις, λοιπόν, να του τα λες και να τα βγάζεις από μέσα σου. Συνέχισε στο τέλος της κάθε σου μέρας να κάθεσαι μαζί του, να το κρατάς αγκαλιά σου και να εξωτερικεύεις όλα όσα σκέφτεσαι και νιώθεις ώστε να μπορείς ν’ αδειάζεις από το βάρος των σκέψεών σου, ενώ με τη σειρά του κι αυτό, να ξέρεις, θα σε ανταμείψει με τον καλύτερο και πιο γλυκό ύπνο.

Την επόμενη φορά πάλι που θ’ αφεθείς στην απόλαυση που σου προσφέρει το μαξιλάρι σου, σκέψου όλες τις εκδοχές του εαυτού σου που έχει δει και ζήσει κατά καιρούς από εσένα. Μέσα απ’ αυτή την αναδρομή ένα είναι το μόνο σίγουρο, ότι θα μπορέσεις να γνωρίσεις καλύτερα τον εαυτό σου και να ξανασυστηθείς με τις διάφορες εκδοχές που έχεις μέσα σου που, ίσως, δεν ήξερες καν πως υπάρχουν. Ν’ αποδεχθείς και να συμφιλιωθείς με τα πιο δύσκολα κομμάτια σου· αυτό είναι το πιο σπουδαίο απ’ όλα.

Το μαξιλάρι φαίνεται να είναι ο πιο πιστός σου φίλος κι ο πιο ξεκάθαρος καθρέφτης του εαυτού σου, μιας που όταν βρίσκεσαι μαζί του δεν έχει χώρο καμία δεύτερη σκέψη. Κερδίζει πάντα ο αυθορμητισμός επειδή νιώθεις απελευθερωμένοςσ κι ίσως αυτό ακριβώς δείχνει το πώς έπρεπε να είσαι γενικώς στη ζωή σου.