Τα χρόνια περνούν και μαζί με αυτά αλλάζουν οι άνθρωποι, οι κοινωνίες κι οι συνθήκες που επικρατούν μέσα σε αυτές. Όσο περνούν τα χρόνια, τα πλάσματα εκεί έξω εξοικειώνονται όλο και περισσότερο με τα διαζύγια, που πολλές φορές περιλαμβάνουν και την ύπαρξη παιδιών που έχουν αποκτηθεί απ’ το ζευγάρι κατά τη διάρκεια της κοινής πορείας του.
Απ’ τη στιγμή, λοιπόν, που οι άνθρωποι δε διστάζουν πλέον να βγουν από κοινωνικές συμβάσεις που δεν τους κάνουν πια ευτυχισμένους, ακόμα κι αν δημιούργησαν απογόνους μέσα σ’ αυτούς, μεγάλη είναι κι η πιθανότητα να γνωρίσεις κάποιο άτομο που έχει στο ιστορικό του κάποιον γάμο ή κάποιο παιδί αποκτημένο από κάποια άλλη σχέση. Εννοείται πως η πρώτη περίπτωση είναι πιο εύκολη κι ανώδυνη. Τι συμβαίνει, όμως, όταν ανήκεις στη δεύτερη κατηγορία; Πόσο εύκολο ή δύσκολο μπορεί να ‘ναι για την επιβίωση της σχέσης σου;
Σίγουρα η πρώτη αντίδραση στο άκουσμα ενός τέτοιου γεγονότος είναι απρόβλεπτη. Μπορεί να σε πιάσει ένας πανικός και χιλιάδες σκέψεις να περάσουν απ’ το μυαλό σου, στις οποίες, όμως, πρέπει να δώσεις χώρο και χρόνο για να τις διαχειριστείς με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Αδιαμφισβήτητα, δεν είναι ό,τι πιο εύκολο έχεις αντιμετωπίσει, δεν είναι όμως κι ακατόρθωτο.
Σε μία τέτοια συνθήκη χρειάζεται πρώτα από όλα να επικρατεί η ενσυναίσθηση και να παραμερίζονται εγωισμοί, μιας κι η ύπαρξη ενός παιδιού σημαίνει αυτομάτως πως ο γονιός χρειάζεται να αφιερώνει χρόνο σε ‘κείνο αλλά και να το θέτει προτεραιότητά του. Έτσι, αν υπάρχει κατανόηση, θα αποφεύγονται παρεξηγήσεις και μαλώματα, όταν τελευταία στιγμή ακυρωθεί η εκδρομή σας ή δεν μπορεί να αφιερώσει περισσότερο χρόνο σε ‘σένα. Άλλωστε, αυτό είναι κι ένα δείγμα ωριμότητας που θα έπρεπε να εκτιμήσεις. Παρατηρώντας το πώς λειτουργεί ο άνθρωπός σου ως γονιός αντιλαμβάνεσαι πολλά, και σίγουρα σε καθησυχάζει το να ανακαλύπτεις πως έχεις δίπλα σου έναν υπεύθυνο άνθρωπο.
Αναγκαία είναι, επίσης, κι η υπομονή αλλά κι η ψυχραιμία, καθώς δε γνωρίζεις τη σχέση που διατηρεί με τον άνθρωπο που μοιράζεται αυτό το παιδί. Αυτή μπορεί να ‘ναι αρκετά έντονη, να μην έχουν τις καλύτερες σχέσεις, οπότε συχνά ίσως να γίνεσαι θεατής συγκρούσεων. Στο άλλο σενάριο, μπορεί να έχουν διατηρήσει εξαιρετικά καλές σχέσεις και να ‘ναι δύσκολο να διαχειριστείς τη συχνή εμφάνιση αυτού του προσώπου στην καθημερινότητά σας, παλεύοντας με δικές σου ζήλιες και κτητικές τάσεις. Και τότε είναι που πρέπει να σκεφτείς λογικά και να συμφιλιωθείς με αυτό, απ’ τη στιγμή που ως γονείς έχουν κάτι τόσο δυνατό ανάμεσά τους να τους δένει μια ζωή.
Το τρίτο κομμάτι που πρέπει να διαχειριστείς, κι ίσως και το πιο δύσκολο, είναι το ίδιο το παιδί κι η σχέση που θα αναπτύξετε μεταξύ σας, αλλά και τον ρόλο που θα ‘χει στη σχέση με τον άνθρωπό σου. Τα άγχη πολλά. Απ’ τη στιγμή της πρώτης γνωριμίας, μέχρι το αν θα σε συμπαθήσει, αν θα σε δεχτεί κι αν θα μπορέσετε να συμβιώσετε αρμονικά. Καλό θα ήταν να ‘χεις προετοιμαστεί για κάθε πιθανή αντίδραση και να ‘χεις στο μυαλό σου ότι χρειάζεται από μεριάς σου να κάνεις μεγάλη προσπάθεια για να προσαρμοστεί σε μία νέα συνθήκη και να μην πιέσεις τις καταστάσεις. Όλα θέλουν χρόνο.
Μην ξεχνάς ποτέ πως πρόκειται για ένα παιδί που μπορεί να ‘χει πληγωθεί απ’ τον χωρισμό των γονιών του. Κι εσύ είσαι ένα άτομο καινούριο στη ζωή του που διεκδικεί την αγάπη αλλά και τον χώρο και τον χρόνο του γονιού του, που μέχρι τότε εκείνο κατείχε την αποκλειστικότητα. Εσύ πρέπει να ‘σαι εκεί να του αποδεικνύεις καθημερινά πως δεν είστε ανταγωνιστές και δεν έχει να φοβηθεί κάτι από ‘σένα, αλλά αντίθετα έχει μόνο να πάρει αγάπη από ένα ακόμα άτομο, χωρίς στιγμή να προσπαθήσεις να αντικαταστήσεις τον άλλο γονιό.
Όπως και να ‘χουν τα πράγματα, όποια κι αν είναι η συνθήκη, αν θέλει πραγματικά ο ένας τον άλλον, οι ισορροπίες δε θα αργήσουν να βρεθούν. Καμία σχέση δεν είναι εύκολη, άλλωστε, μα αν αντέξετε μια απαιτητική αρχή, μόνο τα καλύτερα μπορείτε να περιμένετε.
Ναι, θα ‘ρθουν στιγμές που θα λυγίσεις, θα ‘ρθουν κι αυτές που θα θέλεις να τα παρατήσεις, αλλά, στο τέλος, αν διαχειριστείς τις καταστάσεις σωστά, κι αν φυσικά υπάρχει αμοιβαία αγάπη, θα ‘ρθει κι η στιγμή που θα καταλάβεις πως όλα αυτά άξιζαν τον κόπο, μιας και θα έχεις καταφέρει πέρα απ’ την αγκαλιά του συντρόφου σου να ‘χεις και μια ακόμα πιο τρυφερή αγκαλιά, εκείνη που προσφέρουν δύο απλωμένα παιδικά χέρια.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη