Οφείλεις να προετοιμάσεις τον άλλο για τον χωρισμό

Ο άνθρωπος, λένε, φαίνεται στον χωρισμό και βιάζονται πολλοί να κατακρίνουν συμπεριφορές που τους φαίνονται ακραίες και προκαλούν δυσαρέσκεια. Αναρωτήθηκε, όμως, κανείς μήπως κάποιος λόγος υπήρξε που οδηγήθηκε ο άνθρωπος αυτός σε μια τέτοιου είδους αντίδραση; Είναι γνωστό, άλλωστε, πως πριν από κάθε αντίδραση προηγείται κάποια δράση.

Συνεπώς, όλα θα γίνονταν πιο εύκολα αν βλέπαμε τη ρίζα του προβλήματος. Αρχικά, πρέπει να γίνει αποδεκτό από όλους ότι κανείς δεν κάθεται με το ζόρι σε μια σχέση κι έχει κάθε δικαίωμα να αποχωρίσει από αυτή, όταν δεν τον ευχαριστεί πια. Δεν έχει, όμως, και το δικαίωμα να το κάνει χωρίς καμία προειδοποίηση, χωρίς σημάδια, χωρίς συζήτηση. Η σχέση αποτελείται από δύο άτομα που αλληλεπιδρούν μεταξύ τους κι έτσι πρέπει να λειτουργούν σαν ομάδα κι όχι ως μονάδες, ακόμα και στο τέλος τους. Εξάλλου, ο χωρισμός προφανώς κι είναι ένα ζήτημα που απασχολεί κι αφορά εξίσου και τους δύο.

Θα ‘χετε ακούσει πολλούς να λένε ότι δεν μπορούσαν να διαχειριστούν τον χωρισμό τους, γιατί η ανακοίνωσή του τους ήρθε ξαφνικά μια ωραία μέρα, σαν κεραυνός εν αιθρία, καθώς δεν είχαν αντιληφθεί πως η σχέση τους είχε τελματώσει ή πως ο σύντροφός τους δεν ήταν πια χαρούμενος και σκεφτόταν κάτι τέτοιο, αφού όλα έδειχναν πως πήγαιναν καλά.  Μήπως, όμως, στην πραγματικότητα δεν πήγαινε τίποτα καλά, απλά δεν ήθελαν να το δουν κι οι άλλοι δεν τους βοήθησαν να το καταλάβουν;

Κάθε νέα κατάσταση, πόσο μάλλον ένας χωρισμός, χρειάζεται χρόνο και την κατάλληλη προετοιμασία, καθώς η μετάβαση απ’ το «εμείς» στο «εγώ» για πολλούς μοιάζει με ελεύθερη πτώση, στην οποία μάλιστα μπορεί να ‘χει χαλάσει και το αλεξίπτωτο. Μια τέτοια συναισθηματική ταραχή, με μαθηματική ακρίβεια, θα οδηγήσει σε άσχημες συμπεριφορές, μιας κι είναι δύσκολα διαχειρίσιμη. Πόσος πολιτισμός να χωρέσει, άλλωστε, μέσα σε σπασμένα νεύρα και τρεμάμενα πόδια;

Έτσι, το πιο σωστό κι ώριμο, σε μία σχέση που έχει κάνει τον κύκλο της, είναι η συζήτηση και το ξεκαθάρισμα. Ο καθένας που σέβεται τον εαυτό του και τον άνθρωπό του πρέπει να κάνει απολύτως ευδιάκριτα τα σημάδια και τα μηνύματα που θέλει να περάσει στον άλλον. Ακόμα και αν δεν υπάρχει περίπτωση ανατροπής της κατάστασης, τουλάχιστον θα υπάρξει ο χρόνος για την ψυχολογική προετοιμασία και την εσωτερική επεξεργασία των νέων δεδομένων. Θα μπορέσει κι ο άλλος να προστατεύσει τον εαυτό του και να χτίσει όσο μπορεί τις άμυνές του.

Είναι αφύσικο να ζητάμε κατανόηση, αν πρώτα δεν έχουμε φροντίσει για αυτήν. Αν δε δοθούν στον άλλο σημάδια, εκείνος εφησυχασμένος θα πετάει στα ουράνια και μόλις ‘ρθει το τέλος θα ‘ναι εκτός από σοκαριστικό κι εξαιρετικά δύσκολο για ‘κείνον να το αποδεχτεί, αφού θα μείνει ένα αιώνιο ερωτηματικό κι η απορία του πώς έφτασαν εδώ. Τα ερωτηματικά, άλλωστε, είναι αυτά που εμποδίζουν τις τελείες να κάνουν τη δουλειά τους και να δώσουν ένα όμορφο κι οριστικό φινάλε, που θα το δεχτούν με αξιοπρέπεια κι οι δύο μεριές.

Αν είναι προετοιμασμένος ο άλλος, αν έχει μπει σε μια διαδικασία να το περιμένει, όσο κι αν δεν το επιθυμεί, θα μπορέσει να ελέγξει και να αφομοιώσει την κατάσταση, να καλύψει οποιοδήποτε κενό του και να δώσει απαντήσεις στα περισσότερα ερωτηματικά, που συνήθως αυτά είναι κι η θηλιά που κρατάει κάποιον δεμένο με το παρελθόν και δεν τον αφήνει να προχωρήσει μακριά από αυτό.

Τα σωστά βήματα κι οι ξεκάθαρες κινήσεις είναι αυτές που δίνουν και τις πιο ανώδυνες λύσεις. Ο χωρισμός από μόνος του είναι ένας δύσκολος δρόμος, που θέλει ιδιαίτερη μεταχείριση και χειρουργικές κινήσεις για να μην επιφέρει ανεπανόρθωτα τραύματα. Σίγουρα δεν  μπορείς να αποφεύγεις πάντα την καταιγίδα, αλλά μπορείς να προετοιμαστείς κατάλληλα, ώστε να προστατευτείς και να μην αρρωστήσεις από αυτήν.