Η λέξη «ευγνωμοσύνη» τι αξία που έχει, τι βάρος και τι νόημα κρύβει… Ας πάρουμε μια ανάσα κλείνοντας τα μάτια κι ας σκεφτούμε, τι σημαίνει ευγνωμοσύνη; Αν έπρεπε να δείξουμε σε κάποιον, ποιος θα ήταν; Άραγε, η έννοια αυτή κρύβει μέσα της αγάπη;
Οι ειδικοί λένε πως κάθε βράδυ, λίγο πριν πέσουμε για ύπνο μπορούμε να γράφουμε σε ένα χαρτί ή να αναλογιζόμαστε έστω όσα περάσαμε μέσα στην ημέρα και για τα οποία νιώθουμε πως είμαστε ευγνώμονες. Άραγε, εσείς εκτός απ’ το ότι έχετε την υγεία σας, το σπιτικό σας, την οικογένειά σας (χωρίς φυσικά να τα θεωρούμε αυτά δεδομένα για όλους, γιατί δεν είναι), αισθάνεστε ευγνωμοσύνη και για τον άνθρωπο που έχετε πλάι σας;
Πόσες φορές στο παρελθόν δεν πονέσατε, απογοητευτήκατε ή πληγωθήκατε από ακατάλληλες επιλογές σας; Είπατε πως τέρμα, δε θα ξαναφήσετε κανέναν να σας λερώσει την ψυχή, όμως δεν τα καταφέρατε. Μέχρι εκείνη τη στιγμή που ήρθε ο συνοδοιπόρος της ζωής σας, σας χαμογέλασε και καταλάβατε ότι κάπου εδώ θα κλείσει ο κύκλος και μέσα του θα είστε εσείς με τον άνθρωπό σας.
Και κάπου εκεί, πάλι η ευγνωμοσύνη γίνεται το συναίσθημα που μέσω αυτού θέλετε να δείξετε πόσο σημαντικός είναι για εσάς, πόσο πολύ τον ευχαριστείτε που σας έκανε να πιστέψετε στην αληθινή αγάπη, να καταλάβετε τη σημασία της συντροφικότητας και κυρίως τον ευγνωμονείτε που σας έκανε καλύτερους ανθρώπους. Μέσα από αυτήν, το συναίσθημα γίνεται εντονότερο, η καρδιά αγαλλιάζει κι η δική σας έρχεται κι αγκαλιάζεται με του συντρόφου σας, δημιουργώντας ένα όμορφο σπιτικό, άυλο μα σταθερό, το σπιτικό της ζωής σας, αυτής που ονειρευόσασταν, αλλά κάθε φορά που απομακρυνόταν, εσείς φτάνατε κοντύτερα στην απελπισία και την απογοήτευση. Μα τώρα μόνο ευγνωμοσύνη αισθάνεστε, «ερωτική ευγνωμοσύνη» αποκαλείται από κάποιους, εγώ θα έλεγα σκέτη ευγνωμοσύνη. Ένα είναι το συναίσθημα κι όλα τα άλλα είναι διαφορετικά κομμάτια της πραγματικότητάς σας.
Αν δεν υπήρχε εκείνο το άτομο, ίσως να μη μαθαίνατε ποτέ να αγαπάτε ειλικρινά, χωρίς απαιτήσεις κι ανταλλακτικές σκέψεις περί «δούναι και λαβείν». Γιατί μάθατε να ευχαριστείτε τον Θεό, τη μοίρα ή ό,τι εσείς πιστεύετε ότι υπάρχει εκεί ψηλά για το καλό, που σας έφερε κοντά και που άξιζε τελικά τον κόπο κάθε δυσκολία κι απογοήτευση που περάσατε ώσπου να συναντηθείτε.
Τώρα τα συναισθήματα άλλαξαν κι η απογοήτευση έδωσε τη θέση της στην ισορροπία και την αγαλλίαση. Στην ευγνωμοσύνη για τον άνθρωπο που βρήκατε, για τον άνθρωπο που εκείνη η φωνή μέσα σας σάς λέει ότι είναι το δώρο που σας χρώσταγε η ζωή. Τι λέτε; Η ζωή δε χρωστάει σε κανέναν; Θα διαφωνήσω. Η ζωή χρωστάει σε όλους μας το καλό, όπως και να το ορίζει ο καθένας από εμάς αυτό. Ακόμα και την ευτυχία στη δίνει την ώρα που όλα έχουν χαθεί ή τουλάχιστον έτσι πιστεύεις εκείνη τη στιγμή.
Γι’ αυτό και δεν υπάρχει ομορφότερο συναίσθημα απ’ την ευγνωμοσύνη, γεμίζει την ψυχή μας συναισθήματα που δεν μπορούν να εκφραστούν με λέξεις και που μόνο με τα μάτια, την αγκαλιά και τα φιλιά που βγάζουν τρυφερότητα εκφράζονται ζωντανά κι αληθινά. Είναι ο δικός μας τρόπος να πούμε μία ακόμα πολύ σημαντική λέξη γεμάτη συναισθήματα, τη λέξη «Ευχαριστώ».
Ευγνωμοσύνη, ένας άλλος τρόπος να εκφράσετε το δικό σας «ευχαριστώ» σε εκείνον που σας έμαθε τι σημαίνει να ακούτε την καρδιά σας. Η ευγνωμοσύνη και το «ευχαριστώ» προέρχονται απ’ τον ίδιο πυρήνα, την αγάπη.
Κι αν όλα τούτα σας φαίνονται πολύπλοκα, μην ταράζεστε. Αφήστε τα μεγάλα κι εστιάστε στα μικρά, τα καθημερινά, σε αυτά που μέσω της ευγνωμοσύνης δυναμώνουν την οντότητά σας όλη. Σε αυτά τα συναισθήματα που σαν τα φέρνετε στην επιφάνεια νιώθετε την πληρότητα, την τύχη να ‘χετε τον δικό σας άνθρωπο. Την τύχη να μπορείτε να ‘χετε κάθε βράδυ εικόνες που σας δημιουργούν ευγνωμοσύνη, την τύχη να κοιμάστε αγκαλιά, την τύχη να γίνεστε ένα σώμα που σκέφτεται και λειτουργεί ενωμένα.
Τι σημαίνει, λοιπόν, «ευγνωμοσύνη»; Ευγνωμοσύνη για εσάς σημαίνει μια ζεστή αγκαλιά, ένα ζεστό φιλί και μια ματιά που κρύβει μέσα της όλα όσα η καρδιά σας επιθυμούσε, αλλά δυσκολευόταν κάποτε να πιστέψει ότι υπήρχαν. Ευγνωμοσύνη σημαίνει να ξέρετε πλέον πως όλα όσα σας κάνουν ευτυχισμένους ξεκινάνε από μία άλλη λέξη, τη λέξη «συντροφικότητα».
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη