Με σύμμαχο την εφευρετικότητα έχουμε τη λύση στο τσεπάκι

Τι είναι η εφευρετικότητα; Αυτή η λέξη τα τελευταία χρόνια ακούγεται όλο και εντονότερα και μας κάνει να αναρωτιόμαστε τι ρόλο παίζει στη ζωή μας και έχει κυριαρχήσει σε τέτοιο βαθμό.

Ας το πιάσουμε από την αρχή, από τότε που ήμασταν παιδιά και η κούκλα ή το στρατιωτάκι έμεναν χωρίς κεφαλάκι, γιατί ήμασταν περίεργοι να δούμε πώς φαινόντουσαν χωρίς αυτό. Στην αρχή βάζαμε τα κλάματα, φωνάζαμε και τη μητέρα που πανικόβλητη έτρεχε, γιατί έτσι που τσιρίζαμε η καημένη νόμιζε πως κάτι κακό είχε συμβεί. Και αφού διαπίστωνε ανακουφισμένη πως ήμασταν καλά, μάς έδινε το ακέφαλο παιχνίδι και με λοξές ματιές προσπαθούσε να ελέγξει την κατάσταση. Στην παιδική ηλικία -όσο περίεργο και αν σας φαίνεται- πρωτοφάνηκε η τάση μας για εφευρετικότητα. Γίναμε μικροί εφευρέτες μιας, έπρεπε να διορθώσουμε την κατάσταση και ψάξαμε τη λύση στο μεγάλο για εκείνη την ώρα πρόβλημα, πώς θα ξαναβάλουμε το κεφάλι πάνω στο παιχνίδι. Το κοιτούσαμε, το πιάναμε, στην αρχή λέγαμε πως όμορφο είναι και έτσι, μα στο τέλος βρίσκαμε τη λύση και το παιχνίδι αποκτούσε ξανά το κομμάτι που του έλειπε. Η εφευρετικότητα βλέπετε δεν είναι απλώς να ανακαλύπτουμε νέα πράγματα που θα διευκολύνουν ομολογουμένως την καθημερινότητά μας, αλλά και να βρίσκουμε λύσεις σε καταστάσεις πολύπλοκες, άλυτες για κάποιους. Αυτό το κάνουμε από μικρά παιδιά, άλλο αν στην πορεία μας μάθανε πως όλα είναι εύκολα και πρέπει να είναι υποχρεωτικά μπροστά στα πόδια μας. Αυτή η λάθος πληροφόρηση μάς οδηγεί σε έναν κόσμο που όλα θέλουν εφευρετικότητα, διαλλακτικότητα και φαντασία. Άμα δεν τα έχεις αυτά τότε θα χρειαστεί να τα εφεύρεις και αν δεν τα εφεύρεις τότε θα δυσκολευτείς να δεχτείς τη νέα πραγματικότητα.

Εφευρετικότητα θέλει και ο εργασιακός μας χώρος, μην απορείτε, μιας και συνυπάρχουμε με διαφορετικούς χαρακτήρες. Καλοί, ανάποδοι, κακομαθημένοι, προνομιούχοι και εδώ βάλτε σαν προσθήκη ό,τι εσείς έχετε συνδέσει με τούτη τη λέξη. Πώς πιστεύετε ότι θα καταφέρετε να τα βγάλετε πέρα αν δεν επιστρατεύσετε την εφευρετικότητά σας ούτως ώστε να επιλύετε δύσκολες καταστάσεις και να πηγαίνετε παρακάτω; Και πριν προλάβετε να αντιδράσετε και να πείτε πως δεν την έχετε ανάγκη καθότι αν δεν τραβάει τότε αποχωρείτε από εκεί που είστε και πηγαίνετε αλλού, θα σας απαντήσω πως και έτσι να λειτουργήσετε πάλι θα τη χρειαστείτε προκειμένου η έξοδος να είναι κατά τους δικούς σας όρους, να είναι δηλαδή πιο βολική. Γιατί αντιστέκεστε σε κάτι που έχετε μέσα σας και που είναι σωτήριο όταν κάτι πάει να σας παγιδεύσει;

Και επειδή μπορεί ακόμα να έχετε τις αμφιβολίες σας, αφού είναι στην ανθρώπινη φύση η αμφισβήτηση και η αντίδραση, ας πάμε λίγο παραπέρα, στη ζωή την πραγματική, εκείνη έξω από γραφεία. Εκείνη που σας φέρνει σε επαφή με φίλους, γείτονες, συντρόφους, γονείς. Αυτή που ο γονιός μπορεί να παραπονιέται ότι δε σας βλέπει πολύ και εσείς πρέπει να ανταπεξέλθετε σε κάθε δυσκολία με σύμμαχο πρωτίστως εσάς. Αυτός, λοιπόν, ο σύμμαχος δεν είναι άλλος από την εφευρετικότητά σας που σαν άλλος Μαγκάιβερ σάς πετάει το σκοινί για να ανεβείτε από τον γκρεμό και να αντιμετωπίσετε κατά πρόσωπο, με τους δικούς σας όρους όμως, αυτά που σας εμποδίζουν. Δεν υπάρχουν άλυτες καταστάσεις μα αθέλητες διαθέσεις. Και για να σας το πω απλούστερα, εσείς δε θέλετε να βοηθηθείτε προκειμένου να βρείτε την άκρη, άρα μην παραπονιέστε πως φταίνε οι υπόλοιποι. Καθετί που έρχεται στη ζωή μας έχει ένα σκοπό, να μας κάνει να προτάξουμε την εφευρετικότητά μας. Ο άνθρωπος έχει σύμμαχο τις λύσεις που μπορεί να σκαρφιστεί σαν άλλος Μαγκάιβερ που ξέρει πως πάντα θα υπάρχει ο Κιτ για να τον βοηθάει σε βοηθήσει προκύψει.