Τι είναι για εσάς μια μετακόμιση; Τι σας έρχεται στο μυαλό σαν ακούτε αυτή τη λέξη; «Ρε φίλε, τι ταλαιπωρία είναι αυτή, τι κούραση! Φτιάξε κούτες με ρούχα, μικροαντικείμενα, μετά αρίθμησε τις κούτες που έφτιαξες, βάλ’ τις σε μια σειρά, ψάξε να βρεις πού βρίσκονται τα πράγματα που είναι διάσπαρτα εδώ κι εκεί, πήγαινε τα παπούτσια σε άλλη κούτα, βάσανο, μιλάμε, η κατάσταση!».

Αυτή είναι μάλλον η αρχική σκέψη που κάνετε και, ναι, νομίζω πως (σχεδόν) όλοι έτσι σκέφτονται. Όμως αν το ξανασκεφτείτε θα δείτε πως μια μετακόμιση κρύβει μια αλλαγή, μάλιστα για κάποιους ανθρώπους η μετακόμιση είναι το κίνητρο κι η αρχή αυτής της αλλαγής. Αλλαγή μιας ζωής που δε θέλουνε να παραμείνει η ίδια, ίσως γιατί κουβαλά αναμνήσεις που πονάνε, που πρέπει να απομακρυνθούν, για να μπορέσουν να αναπνεύσουν ξανά ελεύθεροι.

Ένα τέλος κρύβει πόνο, πίκρα, αναμνήσεις. Κι ένα σπίτι, μέσα σε λίγα τετραγωνικά, κρύβει όσα βιώσατε –καλά ή άσχημα– μαζί με εκείνον τον άνθρωπο που μπορεί να ξεκινήσατε μαζί με την ανυπομονησία να το φτιάξετε τόσο ζεστό όσο τα βλέμματά σας όταν συναντιόντουσαν, ωστόσο πλέον αυτό το σπιτικό σας κόβει σαν μαχαίρι κοφτερό, είναι πλέον ένα κομμάτι του παρελθόντος σας. Το σπίτι δεν είναι απλώς τοίχοι κι αντικείμενα, είναι η στέγαση της ζωής μας, μιας ζωής όπως την ονειρευόμαστε.

Έτσι, βάλατε αγάπη κι όρεξη για να το μεταμορφώσετε σε ένα παλάτι που θα έχει μέσα του χρυσόσκονη πολύτιμων συναισθημάτων και στιγμών. Μα κάποια στιγμή οι πόρτες του γίνονται κάγκελα κι η γαλήνη του φυλακή και τότε αποφασίζετε να αλλάξουν τα πάντα. Κι η μετακόμιση είναι η αλλαγή που χρειάζεστε. Είναι ο τρόπος να απομακρυνθείτε από όσα υπάρχουν μέσα σε αυτό, υλικά και ψυχικά. Κάποιες φορές επιβάλλεται να παίρνουμε τη ζωή στα χέρια μας και να απομακρυνόμαστε από ό,τι μας πνίγει.

Η μετακόμιση είναι σύμμαχος στην ανάγκη σας να αποκτήσετε μια νέα ζωή, πιο φωτεινή, πιο σημαντική. Απαλλαγμένη από όσους κι όσα σας εμπόδιζαν να λάμψετε και να αναπνεύσετε ελεύθεροι.

Και σε αυτό το σημείο έρχεται κάποιος και σας λέει: Καλά όλα αυτά, όμως, εγώ δεν ήθελα να φύγω από εκεί που ζούσα, με ανάγκασαν οι συνθήκες ή ο ιδιοκτήτης που ήθελε για δικούς του λόγους να με απομακρύνει, ήμουνα καλά και ζούσα ευτυχισμένα εκεί. Σίγουρα ήσουνα, άλλωστε δεν είχες μπει ποτέ στη διαδικασία να σκεφτείς πώς θα ήταν αν άλλαζαν όλα μια μέρα -έστω κι απότομα. Ίσως γιατί εσύ κι εμείς οι υπόλοιποι έχουμε μια δυσανεξία στην τροποποίηση όσων βιώνουμε. Όμως στάσου για μια στιγμή κι αναλογίσου: Αν εκεί που πας, –εκεί που δε θέλεις να πας, γι’ αυτό και έχεις στυλώσει τα πόδι αλλά η ανάγκη σε οδήγησε να πας– διαπιστώσεις ότι σε ανανεώνει και σου δίνει άλλη διάθεση, τότε μήπως θα έπρεπε να ‘σαι πιο δεκτικός στις αλλαγές; Γιατί αυτό που έχουμε ξεχάσει είναι ότι ο άνθρωπος είναι γεννημένος για να βιώνει αλλαγές, συνεχείς μεταβάσεις και τροποποιήσεις στη ζωή του και μέσα από αυτές να δυναμώνει και να γίνεται πιο ευτυχισμένος.

Πρέπει να ‘στε δεκτικοί σε νέα γεγονότα, να βλέπετε σε αυτά την ευκαιρία να αναγεννηθείτε και να αποκτήσετε άλλη ματιά –πιο αισιόδοξη– προς τη ζωή. Υπάρχουν κάποιοι εκεί έξω που τη μετακόμιση την έχουν στο μυαλό τους σαν την αναγέννησή τους μέσα απ’ τις στάχτες, σαν την αντιμετώπιση της ρουτίνας όταν εκείνη τους βαραίνει και τους πνίγει. Ίσως να φοβάστε τις συνεχείς αλλαγές, παρ’ όλα αυτά δεν πρέπει να λέτε «όχι» σε αυτές. Δείτε τη μετακόμιση σαν αποτίναξη όσων λάθος γεγονότων, ανθρώπων, καταστάσεων, περιβαλλόντων σας περιτριγυρίζουν.

Βάλτε σε κάθε κούτα ένα μέρος του παρελθόντος σας και, σαν πάτε στο νέο σας σπιτικό, βγάλτε από αυτήν την κούτα όσα παλιά σας στοιχειώνουν, ανοίξτε το παράθυρο και πετάξτε τα στον κάδο που βρίσκεται έξω από αυτό. Βλέπετε, το παρελθόν καθώς κι η αλλαγή είναι άυλα, όμως έχουν εξίσου μεγάλη σημασία. Γιατί το παρελθόν σας δυσκολεύει στα βήματά σας προς την ευτυχία, ενώ η αλλαγή βάζει εκείνα τα μαγικά φτερά στην πλάτη και σας κάνει να πετάτε ψηλά. Πιο ψηλά απ’ όσα θέλουν –όμως, αν δεν τους το επιτρέψετε, δεν μπορούν– να σας εμποδίσουν, εκεί που οδηγεί το φως των δικών σας ματιών. Και ποιο είναι αυτό το φως;  Μα ο δρόμος που θα σας κάνει να συνειδητοποιήσετε πως κάθε τέλος, κάθε αλλαγή, κάθε μετακόμιση –όπως θέλετε αποκαλέστε το– είναι η νέα αρχή σας, η δική σας ευκαιρία να πάτε πιο κοντά σε εσάς και σε όσα δικαιωματικά σας ανήκουν.

 

Συντάκτης: Γεωργία Κοκκονούζη
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη