Όλα μένουν πίσω κι εσύ αλλάζεις διεύθυνση για έναν έρωτα

Κάποια στιγμή είχα διαβάσει πως οι άνθρωποι αλλάζουν σαν ερωτεύονται. Αλλάζουν απόψεις, ψυχολογία, ζωή, πόλη ή ακόμα και χώρα. Εκείνη τη στιγμή που το ζεις δεν μπορείς να καταλάβεις αν οι αλλαγές είναι συνειδητές, αφού τα μάτια σου βλέπουν καρδούλες κόκκινες και το άτομο που έχεις απέναντί σου είναι εκείνο που θέλεις να σε συνοδέψει στην υπόλοιπη διαδρομή που έχεις να βαδίσεις. Ο έρωτας και η απόφαση της μετακόμισης έχει τρεις φάσεις. Φανταστείτε το σαν μυθιστόρημα με αρχή, μέση και τέλος. Το τέλος είναι διαφορετικό κάθε φορά και το αποφασίζει ο συγγραφέας του βιβλίου, δηλαδή εσείς.

Ο έρωτας είναι μαγικός, είναι το χέρι που σας σηκώνει στα ουράνια και οτιδήποτε κι αν συμβεί εσείς το θεωρείτε ασήμαντο ή τουλάχιστον όχι τόσο σοβαρό για να σας χαλάσει τη μέρα. Δεν μπορεί κανείς να ξέρει ποιο είναι το στοιχείο που προκάλεσε την έλξη, που σας τράβηξε στον/στην σύντροφό σας, αφού είναι διαφορετικά τα μάτια της καρδιάς του καθενός. Με έναν μαγικό τρόπο αποφασίζετε να ξεχάσετε αποστάσεις, χώρες, πόλεις και όλα να γίνουν ένας δρόμος δίχως ανηφόρες μα με καταπράσινα τοπία που θα μπορέσουν να σας φέρουν ακόμα πιο κοντά. Λαβώνεται η καρδιά από αγάπη μα και απ’ την απόσταση. Μπορεί σαν βρίσκεστε αγκαλιά και περπατάτε πλάι-πλάι όλα να είναι ιδανικά, ωστόσο η πραγματικότητα είναι πως είστε αναγκασμένοι να περνάτε το μεγαλύτερο μέρος της καθημερινότητάς σας σε διαφορετικές πόλεις. Έτσι απομακρύνεστε, κάτι μεταξύ σας παγώνει και αυτή η κατάσταση σάς κάνει να χάνετε τη διάθεσή σας.

Κάπως έτσι λοιπόν μπορεί χωρίς να το πολυσκεφτείτε να φτάσετε στο δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου, στη μετακόμιση. Κάποια στιγμή θα δείτε πως ταιριάζετε, θα το λένε τα μάτια, τα συναισθήματα, τα άστρα βρε αδερφέ και θα καταλάβετε πως ένας από τους δύο πρέπει να αλλάξει πόλη ή χώρα και οπωσδήποτε ζωή αν θέλετε να συνεχίσετε να είστε μαζί. Αφήνεις την καθημερινότητα που γνώριζες, φίλους, οικογένεια, δουλειά και χωρίζεσαι σε δύο φάσεις, στην πριν από τον άνθρωπό σου και σε αυτή της σχέσης σας. Ασφαλώς σαν είσαι ερωτευμένος δε σκέφτεσαι όσα θα αποχωριστείς, αφού σου αρκεί να είσαι μαζί με τον έρωτά σου. Δεν έχει χώρο το μυαλό ν’ αναλογιστεί τι εγκαταλείπεις και πόσο μπορεί να σου στοιχίσει μετέπειτα αυτή σου η απόφαση.

Και κάπως έτσι μετακομίζεις αλλού, σε νέα πόλη, ίσως σε νέα χώρα, με νέους ανθρώπους που μπορεί να ‘χουν αλλιώτικη νοοτροπία. Κάθε αρχή και δύσκολη και μην ακούτε που σας λένε πως ο έρωτας όλα τα ξεπερνάει. Στο νέο περιβάλλον που βρίσκεσαι έρχεσαι σε επαφή με πρόσωπα που δε γνώριζες και σίγουρα δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο να προσαρμοστείς. Παράλληλα μέσα στην όλη προσπάθεια να συνηθίσεις το μέρος και την αλλαγή περιβάλλοντος, πρέπει να μάθεις να συνυπάρχεις και με το ταίρι κάτω απ’ την ίδια στέγη. Κι αν ο έρωτας φούντωνε λόγω απόστασης τώρα δοκιμάζεται λόγω έλλειψής της. Εκτός απ’ το να ταιριάξουν οι διαφορετικοί χαρακτήρες σας θα πρέπει να λάβεις υπόψιν και τη δυσκολία να βρεις δουλειά. Μην ξεχνάς πως βρίσκεσαι σε ένα μέρος από το σημείο μηδέν, χωρίς γνωριμίες και τα προβλήματα στα επαγγελματικά μπορεί να αποτελέσουν ακόμα μεγαλύτερη δοκιμασία για τη σχέση σας.  Κάπου λοιπόν κλείνει το δεύτερο κεφάλαιο του βιβλίου και ο ήρωας, εσείς δηλαδή, βλέπει τον έρωτα να ξεθωριάζει, ενώ του χτυπά την πόρτα η πραγματικότητα.

Αν τώρα με ρωτήσεις ποιο θα είναι το τέλος του βιβλίου, θα απαντήσω πως εξαρτάται. Εξαρτάται από τις αντοχές του καθενός και απ’ το πόσο μεγάλη είναι η αγάπη για τον/τη σύντροφό μας. Γιατί μπορεί να αργήσεις να βρεις δουλειά, να σου φανεί δύσκολο να ενσωματωθείς στο νέο περιβάλλον, μπορεί τα εμπόδια να είναι μεγάλα. Η αγάπη όμως είναι αυτή που θα δώσει την απάντηση για το αν θα μείνεις ή θα φύγεις, για το αν θα κλείσεις το μυθιστόρημα με τον ήρωα να κοιτάει μελαγχολικά έξω απ’ το τζάμι του τρένου την ώρα που αποχωρεί ή να ‘ναι χαρούμενος στη νέα του σχέση και τις καινούριες συνθήκες ζωής.