Το «για πάντα μαζί» είναι η αρχή ενός γάμου που ξεκινάει με ελπίδες, αγάπη κι αμοιβαία στήριξη. Μα τα χρόνια δεν μπορούν να μας εγγυηθούν ότι θα παραμείνουμε ενωμένοι κι αγαπημένοι, ούτε ο ερχομός των παιδιών μπορεί να γίνει η κόλλα που θα μας ενώσει για μια ζωή.
Κάποια μέρα μπορεί να έρθει η στιγμή που ο άνθρωπος που ‘χεις απέναντί σου θα σου φαντάζει ξένος, ίσως ακόμα χειρότερα, θα σου φαντάζει εχθρός. Κι από εκείνη τη στιγμή το τέλος είναι δεδομένο κι η κόλλα θα λιώσει απ’ τη ζέστη. Έτσι έρχεται η ώρα που θα χωρίσεις κι ο καθένας θα πάρει τον δικό του δρόμο, αυτόν που κάποτε ονειρευόσασταν να βαδίσετε μαζί.
Και στην αρχή θα υπάρχει παγωμάρα, θυμός, δε θα θέλετε να συναντηθείτε, ωστόσο, αν υπάρχουν παιδιά, αυτά τα αισθήματα θα απομακρύνονται, με μικρή ή μεγάλη προσπάθεια, ώστε να μπαίνει μπροστά το καλό των παιδιών σας.
Στην αρχή όλα αυτά, γιατί ο χρόνος –όπως λέει κι ο λαός μας– όλα τα γιατρεύει και με το πέρασμα του καιρού θα συνειδητοποιήσεις πως ήταν μια περίοδος της ζωής σου που έζησες μια μεγάλη αγάπη, που εκτός από ένα άσχημο ίσως φινάλε και κάποιες δύσκολες στιγμές, σου έδωσε κι όμορφες, και που τελικά μπορεί να μην ταιριάξατε ως σύντροφοι, όμως δεν είναι απαραίτητο να γίνετε εχθροί.
Τον κατανοείς τον πρώην σύντροφό σου, τον αποδέχεσαι με τα καλά και τα άσχημά του, όπως κι εκείνος εσένα, κι αν δεν καταφέρατε να παραμείνετε ζευγάρι, μπορείτε να καταφέρετε να μείνετε δύο άνθρωποι που αγαπήθηκαν, κρατώντας μια ζεστή κι ανθρώπινη επαφή.
Δε θα πω να γίνετε φίλοι, δεν είναι ιδιαιτέρως εύκολο, θέλει δουλειά, πολλή δουλειά με τον εαυτό σου, όπως κι ο άλλος με τον δικό του, παρ’ όλα αυτά αυτό δε σας εμποδίζει να διατηρήσετε τον σεβασμό σας. Ναι, εκείνον που σαν αποφασίσατε να χωρίσετε, είχατε χάσει. Με τον καιρό μπορείτε να τον ξαναβρείτε και να ξαναγαπήσεις τον άλλον, όχι ερωτικά αλλά ανθρώπινα. Γιατί αυτός που στο τέλος δεν ήθελες ούτε να τον ξαναδείς μπροστά σου, υπήρξε το ίδιο πρόσωπο που κάποτε μετρούσες τις στιγμές μέχρι την επόμενη συνάντησή σας.
Δεν υπάρχουν χρονοδιαγράμματα, κανείς δεν ξέρει πόσο καιρό θα σου πάρει όλη αυτή η αλλαγή, οι άνθρωποι δεν είναι μηχανές που προγραμματίζονται, αυτό θα το δεις εσύ, θα το καταλάβεις όταν μέσα σου δε θα αισθάνεσαι πια μίσος, θυμό, οργή ή –ειλικρινέστερα– την ψευδαίσθησή τους.
Τότε θα μπορείς να κοιτάς τον κάποτε έρωτά σου στα μάτια και να του χαμογελάς με στοργή, ανθρώπινα. Να μιλάτε ανοικτά για το μετέπειτα της ζωής σας, για τον επόμενο σύντροφο που ήρθε και που θα δώσει άλλη πνοή στον καθένα από εσάς. Και θα χαρείς, πραγματικά θα χαρείς που βρήκε έναν άνθρωπο να μοιραστεί μια ευτυχία, ακόμα κι αν σκεφτείς πως ήταν κρίμα που δεν προχώρησε μεταξύ σας. Δεν ήταν γραφτό, δεν μπορούσε κανένας απ’ τους δύο σας να το παλέψει περισσότερο. Αν, λοιπόν, αλλάξει η μορφή της σχέσης σας, τότε θα μπορείς να του μιλήσεις και να σου πει ελεύθερα, να του πεις τι έφταιξε και δεν προχώρησε το μεταξύ σας κι ίσως, λέω ίσως, αυτό τον βοηθήσει να καταλάβει ποια ήταν τα λάθη που δε θα πρέπει να επαναλάβει, όπως αντίστοιχα θα αναγνωρίσεις κι εσύ τα δικά σου. Στη ζωή έχουμε πολλές ευκαιρίες να διορθώσουμε τα λάθη μας, αρκεί να τα καταλαβαίνουμε και να μην εθελοτυφλούμε.
Ναι, ξέρω τι θα σκεφτείς, ίσως είναι πολύ ευρωπαϊκό, ανώτερο και δήθεν όλο αυτό, ίσως δεν ταιριάζει με το δικό μας DNA. Μα το «DNA» και το μεσογειακό μας ταμπεραμέντο είναι στην ουσία η δικαιολογία για να παραμένουμε κολλημένοι στο παρελθόν και να δηλητηριάζουμε το μέσα μας. Μην το κάνεις σε ‘σένα αυτό, θα αρρωστήσεις κι είναι κρίμα.
Δε σε υποχρεώνει κανείς να γνωρίσεις τον νέο σύντροφο του πρώην ανθρώπου σου, ίσως δεν είναι η ώρα, ίσως να μην έχει και τόση σημασία, αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορείς να χαρείς με τη χαρά του. Μόνο έτσι θα δώσεις την ευκαιρία στον εαυτό σου να ηρεμήσει, να διώξει την πίεση και το παράπονο και να πάει παρακάτω.
Γιατί, φίλε μου, έχουμε μόνο μία ζωή και πολλές ευκαιρίες. Αν τις χάσουμε όλες, τότε θα μας μείνει μια ζωή με πολλά κενά χρόνια. Και τα κενά χρόνια δίνουν μοναξιά, όμως δεν είσαι ακόμα χαμένος, δεν έχει κλείσει ο δρόμος προς την ευτυχία. Απλά κι εσύ κι εκείνος καταλάβατε πως η ευτυχία βρίσκεται στη μεταξύ σας ανθρώπινη αγάπη και τον σεβασμό, όσο η ερωτική αγάπη κλείνεται στην αγκαλιά των νέων σας συντρόφων.
Επιμέλεια κειμένου: Πωλίνα Πανέρη