Συχνά επαγγελματικά ταξίδια∙ η πιο γλυκιά ταλαιπωρία

Πάλι με μια βαλίτσα στο χέρι, πάλι στον δρόμο προς το αεροδρόμιο. Όταν διάβασες αρχικά εκείνη την αγγελία που ανέφερε τη συχνότητα των ταξιδιών, το είδες ως μία ευκαιρία για να γνωρίσεις τον κόσμο, να δεις άλλους ανθρώπους και να έρθεις σε επαφή με κουλτούρες τελείως διαφορετικές από αυτές που είχες μεγαλώσει.

Έτσι, ξεκίνησες τα πρώτα ταξίδια που μέσα τους είχαν άγχος για το αν θα καταφέρεις να πετύχεις επαγγελματικά και με την πάροδο του χρόνου και την επαγγελματική σταθερότητα το άγχος της επιτυχίας, έγινε διάθεση να δεις καλύτερα τη χώρα που επισκεπτόσουν. Γιατί για να μάθεις έναν τόπο πρέπει να τον περπατήσεις, να ανακατευτείς με τους ντόπιους, να γευθείς πιάτα καινούργια κι άγνωστες –μέχρι εκείνη τη στιγμή– μυρωδιές να διαπεράσουν τα ρουθούνια και τις αισθήσεις σου. Τα επαγγελματικά ταξίδια σου άνοιξαν τον δρόμο προς κόσμους ως τότε για ‘σένα ανεξερεύνητους, κι αυτό πρέπει να το παραδεχθείς.

Όλα αυτά στην αρχή, όσο όμως πέρναγε ο καιρός και τα επαγγελματικά ταξίδια γινόντουσαν ρουτίνα και συσσωρευμένη κούραση, εσύ άρχισες να αισθάνεσαι πως δε σε κρατούσε τίποτα πλέον σε αυτή τη δουλειά και πως τα ταξίδια, από περιπέτειες, αποτελούσαν πλέον εμπόδια στην προσωπική σου ζωή. Μέσα σε όλον αυτόν, ωστόσο, τον αφορισμό, ξέχασες τον αρχικό λόγο για τον οποίο διεκδίκησες αυτήν την εργασία, έκανες ότι δε θυμόσουν τι σε τράβηξε διαβάζοντας εκείνη την αγγελία. Ήταν η μαγική λέξη που από παιδί ονειρευόσουν: τα ταξίδια. Εκείνα ήταν που σε κέρδισαν, γιατί σε έφερναν σε επαφή με ανθρώπους διαφορετικούς από εσένα.

Τα ταξίδια δεν είναι απλά σκηνικά και φαγητά, είναι οι άνθρωποι που έχουν μεγαλώσει με αλλιώτικες εικόνες και παραδόσεις. Είναι το πώς κοιτάνε καθετί ξένο προς εκείνους και πώς εσύ προσπάθησες απ’ τη δική σου μεριά να γίνεις κομμάτι τους. Είδες θρησκείες που δε γνώριζες, συνειδητοποίησες πως ο άνθρωπος, όπως κι αν τον ονομάζει, πιστεύει στον θεό του, σε κάτι ανώτερο από αυτόν που του δίνει δύναμη να σταθεί στα πόδια του. Είδες αρχιτεκτονικές και μέσω αυτών αντιλήφθηκες τον πολιτισμό τους και τη βαθύτερη αντίληψη των πραγμάτων από τη δική τους σκοπιά. Πώς μια ανατολική φιλοσοφία μπορεί να έχει στοιχεία της ελληνικής αρχαιότητας. Πώς αυτά που εσύ ανακάλυψες μέσα από συνεχή ταξίδια τα είχαν ανακαλύψει νωρίτερα οι Έλληνες, οι Πέρσες και γενικά αρχαίοι λαοί μέσω των δικών τους ταξιδιών, μιας και το πάθος κι η περιέργεια για το άγνωστο υπήρχε ανέκαθεν στην ανθρώπινη φύση.

Άσε, λοιπόν, λίγο στην άκρη τις δυσκολίες και την ταλαιπωρία που αισθάνεσαι στον γυρισμό σου, ξέχνα και τη βαρεμάρα να αδειάζεις βαλίτσες και σκέψου τι κέρδισες κι αυτή τη φορά, γιατί κάθε ταξίδι κάτι σου δίνει!

Πέραν του μέρους που γνώρισες και των κατοίκων του, έμαθες κάτι πολύ σημαντικό: πώς να συνυπάρχεις με διαφορετικούς ανθρώπους. Καθένας από αυτούς προέρχεται από έναν κυριολεκτικά άλλον κόσμο κι εσύ έμαθες να συνεργάζεσαι μαζί τους. Κατάφερες να γίνεις έναν παγκόσμιος πολίτης, αυτό που θα έπρεπε όλοι μας να ‘μαστε. Έχεις τη δυνατότητα πλέον να μπορείς να ζήσεις στο εξωτερικό χωρίς να δυσανασχετείς και να νιώθεις ξένος. Κι αυτό επειδή μέσω των συνεχών ταξιδιών απέκτησες μια άλλη νοοτροπία, τη νοοτροπία του πολυπολιτισμικού πολίτη κι όχι του πολίτη μιας χώρας.

Η πατρίδα είναι κάτι ιερό, είναι η γενιά μας, το αίμα που τρέχει στις φλέβες μας, όμως πέραν αυτής υπάρχει ένας μεγαλύτερος κόσμος που περιμένει να τον γνωρίσεις κι εσύ κατάφερες να τον συναντήσεις και να αποτελέσεις κομμάτι του. Κουράζεσαι για να το καταφέρεις, παρ’ όλα αυτά μην ξεχνάς πως οτιδήποτε πετυχαίνεις κρύβει μέσα του κόπο. Ίσως για αυτό έχει άλλη αξία.

Φύγε απ’ το μεγαλύτερο και ξαναγύρνα στο λίγο μικρότερο αλλά εξίσου σημαντικό. Θυμήσου τις μυρωδιές από μπαχάρια που σε έκαναν να νιώθεις μια γλυκιά ζάλη και που σαν τα γεύτηκες ο ουρανίσκος σου ταξίδεψε σε άλλους πολιτισμούς. Άλλωστε, η ιστορία γράφεται από τους ανθρώπους αλλά κι απ’ τις αισθήσεις. Ερχόμενος σε επαφή μαζί τους έρχεσαι σε επαφή με τη δική τους κουλτούρα. Αλλά πέραν του φαγητού, θυμήσου τη γνωριμία σου με όσους κατοικούσαν σε εκείνους τους τόπους, την επαφή σου με συνήθειες που εσένα σου φαινόντουσαν παράξενες αλλά για εκείνους είναι κάτι πολύ φυσιολογικό.

Γι’ αυτό  μην πιστεύεις ότι τα επαγγελματικά ταξίδια λειτουργούν εις βάρος της προσωπικής σου ζωής, γιατί τα ταξίδια πάντα είναι δώρο κι εξέλιξη, ακόμα κι αν το πρωί είναι γεμάτο άγχος για υποχρεώσεις που πρέπει να εκπληρωθούν και στόχους που πεισματικά θα κυνηγάς, το απόγευμα θα ‘ναι εκεί για να αποκτήσεις νέες εμπειρίες. Εμπειρίες που θα σε βοηθήσουν να ανοίξεις το μυαλό σου, να δεις τα πράγματα αλλιώς και να αντεπεξέλθεις αποτελεσματικότερα σε κάθε δύσκολη ή διαφορετική προς εσένα κατάσταση.