Ήθελες έναν άνθρωπο να σε λατρεύει. Και τον βρήκες. Τουλάχιστον, έτσι σ’ έκανε να νιώθεις. Στην αρχή. Τότε που σ’ έσφιγγε στην αγκαλιά του κι αισθανόσουν ασφαλής. Όταν περνούσατε ολόκληρες μέρες και νύχτες μαζί, που ξυπνούσατε μαζί και μαγειρεύατε, ακούγατε μουσική, κάνατε πλάνα για το μέλλον. Οι δυο σας. Μόνο οι δυο σας. Σχεδόν, θα μπορούσες να πεις, ξεκομμένοι. Μα ήταν από τον έρωτα, σωστά; Μέχρι την ημέρα που ένιωσες για πρώτη φορά το πάγωμα όταν σου μίλησε άσχημα.
Τις επόμενες ημέρες το ξανά ένιωσες, όταν ήθελες αγάπη και πήρες αδιαφορία, όταν ήθελες να συζητήσεις για να βρεις λύση στο τι σας απομάκρυνε και πήρες ειρωνεία, την ημέρα που αποφάσισες να το τελειώσεις και δεν το δέχτηκε, την ημέρα που δέχτηκες σωματική βία. Την πρώτη ίσως, από τις πολλές που δέχτηκες λεκτική κακοποίηση και συναισθηματική βία. Κι ύστερα, που συγχώρεσες κι είπες πως εσύ έφταιξες, δεν έπρεπε να αντιδράσεις έτσι, δεν έπρεπε να περάσεις τα όρια.
Κι αυτή η ημέρα συνέβη σε λούπα ξανά και ξανά ώσπου πια δεν ξανασυνέβη. Ώσπου πια ο χωρισμός έγινε, κι ήταν δύσκολος και σκληρός, όμως έφυγες. Κι ο καιρός πέρασε και κατάφερες να ηρεμήσεις αρκετά ώστε να το αφήσεις πίσω σου- ένας θεός ξέρει με πόσο θάρρος. «Και τώρα τι;» Τώρα πρέπει να μάθεις να ζεις από την αρχή.
Από τη στιγμή που θα καταφέρεις να φύγεις και δε θα είναι πλέον στη ζωή σου, τυπικά έχεις την ελευθερία σου. Συναισθηματικά όμως, το τραύμα -δυστυχώς- δε θα φύγει τόσο εύκολα. Μέσα από τέτοιες εμπειρίες οι άνθρωποι τείνουμε να θωρακιζόμαστε απέναντι στα πάντα, γιατί δεν το κάναμε πιο πριν, απομακρυνόμαστε από τους άλλους, ειδικά από νέα πρόσωπα, από φόβο μήπως πληγωθούμε. Γινόμαστε καχύποπτοι. Δε γελάμε εύκολα, δε δείχνουμε τον ενθουσιασμό μας, ακόμα κι αν πάμε να αισθανθούμε ευτυχία το σαμποτάρουμε μόνοι μας γιατί μας έχουν κάνει να αισθανόμαστε πως κάθε ευτυχία είναι προσωρινή. Δεν αναγνωρίζουμε την υγιή αγάπη, έχουμε πλέον δεδομένο πως όλα είναι ψεύτικα και μια μέρα θα ξαναπέσουμε. Δεν εμπιστευόμαστε, γινόμαστε καμιά φορά μυστικοπαθείς κι αν βρούμε το θάρρος να ερωτευθούμε ξανά, συνήθως όλα τα τραύματα άθελά μας τα κουβαλάμε σ’ αυτή τη σχέση σαν παρακαταθήκη.
Οι κακοποιητικοί άνθρωποι συχνά έχουν κάποια χαρακτηριστικά που μαρτυρούν την τάση τους αυτή, συχνά όμως δεν προδίδει τίποτα πως θα φτάσουν στο σημείο αυτό. Γιατί ξεκινάει με έρωτα, με σημασία, με προσοχή, δε νιώθεις έλεγχο αλλά πως σε θεωρεί ξεχωριστό άνθρωπο, δε νιώθεις εγκλεισμό αλλά πως θέλει να μείνετε οι δυο σας. Κι έτσι, με τα γοητευτικά τεχνάσματά τους, σε κάνουν να μάθεις τον έρωτα με τρόπο τέτοιο, που να πονάει τελικά.
Πολλοί άνθρωποι βιώνοντας μια τραυματική σχέση με στοιχεία κακοποίησης, προτιμούν γι’ αρκετό διάστημα να μείνουν μόνοι τους βγαίνοντας από αυτή. Τα ενοχικά σύνδρομα καθώς και η τάση να αισθάνεται το θύμα θύτης είναι κι εδώ μια πραγματικότητα, καθώς κατηγορεί τον εαυτό του ως αφελή που δεν το είδε, ως υπαίτιο που δεν το απέτρεψε, ως ανάξιο να έχει μια άλλη αντιμετώπιση και πως τελικά, ίσως αυτή η αγάπη μόνο να υπάρχει για εκείνον.
Ενδεχομένως να φαίνεται και να είναι δύσκολο να επουλωθείς, όμως το μόνο που πραγματικά χρειάζεσαι είναι να το πιστέψεις και να κάνεις μικρά βήματα προς αυτό. Να πιστέψεις πως δε σου άξιζε ούτε ο μισός πόνος που έζησες, πως εσύ είσαι ικανός γι’ αγάπη κι αξίζεις να τη λάβεις, πως είσαι μοναδικός και σου αξίζει να χαμογελάς όταν ερωτεύεσαι κι όχι να φοβάσαι. Είναι επίσης σημαντικό ν’ αφήσεις τους δικούς σου ανθρώπους να σε βοηθήσουν, ανθρώπους που ίσως λόγω ντροπής ή ενοχής να απομάκρυνες.
Το βασικότερο μάθημα που παίρνουμε φεύγοντας από μια οποιασδήποτε μορφής κακοποιητική σχέση, είναι πως ό,τι κι αν μας συμβεί εμείς βγαίνουμε δυνατότεροι. Κατάφερες να πεις όχι, να φύγεις, ν’ αρχίσεις ξανά από το μηδέν κι αυτό από μόνο του είναι αξιοθαύμαστο. Σκέψου πως πολλοί σαν εσένα δεν είχαν καν αυτή την ευκαιρία. Έχεις πια τη ζωή σου στα χέρια σου. Κι αυτό μπορεί να μοιάζει λίγο ή κι εντελώς τρομακτικό για έναν άνθρωπο πληγωμένο, μα είναι η καλύτερη ευκαιρία να μάθεις πως αγαπώ δε σημαίνει πληγώνω. Και δε σήμαινε ποτέ των ποτών αυτό.
Θέλουμε και τη δική σου άποψη!
Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!
Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!
Συντάκτης: Ελένη Τ.
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
Επιμέλεια κειμένου: Γιοβάννα Κοντονικολάου
