Λόγοι που με εξέπληξε ευχάριστα το euphoria

Για όσους δε γνωρίζουν, μιλάω για την πολυσυζητημένη σειρά του HBO  “euphoria” που ξεκίνησε να παίζεται το 2019 και συνεχίζεται ακόμη, και μάλιστα με μεγάλη επιτυχία. Δεν μπόρεσα παρά να μπω σε περιέργεια να την παρακολουθήσω, μιας κι έβλεπα παντού διαδικτυακά να συζητιέται η αναμενόμενη πρεμιέρα της δεύτερης σεζόν, σε ένα συνονθύλευμα από βιντεάκια με γκλίτερ και σχολιασμό. Μη σας τα πολυλογώ, κατέληξα να τελειώσω την πρώτη μέσα σε δύο μέρες. Αξίζει λοιπόν να δεις το euphoria; Αξίζει και να γιατί.

Αν και στην αρχή δυσκολεύτηκα να πιστέψω πως είναι όντως όσο καλή ακουγόταν, για τον λόγο ότι μέσω των trailer και μερικών σκηνών της σειράς που τυχαία παρακολούθησα στο Instagram, παρατήρησα διάφορα κλισέ εφηβικών σειρών τύπου αθλητές, ναρκωτικά, τσιρλίντερς και πάρτι, της έδωσα μια ευκαιρία. Από το πρώτο κιόλας επεισόδιο η άποψή μου αυτή διαψεύστηκε πανηγυρικά.

Αρχικά, ο τρόπος που αντιμετωπίζει τον χρήστη είναι εντελώς ρεαλιστικός χωρίς όμως να σε κάνει ούτε λίγο να νομίζεις πως είναι αθώο το να είσαι χρήστης. Δεν πάει να σου πουλήσει την ανόητη θεώρηση του τριπάρω και παρτάρω και για κάθε τζούρα ή μυτιά ευφορίας, σου δείχνει και την τοξικότητα και παρακμή μετά από αυτή, δίνοντας ένα πανέξυπνο μύνημα “stay away from drugs” τρίβοντάς σου τα στη μούρη. Πόντος στον ρεαλισμό λοιπόν.

Κάτι που επίσης γίνεται αντιληπτό από τα πρώτα επεισόδια, είναι πως η σειρά έχει αρκετό γυμνό, κάτι για το οποίο προειδοποιείσαι εξαρχής. Δύο είναι τα τινά εδώ. Το πρώτο είναι ότι θέλοντας ίσως να σε φέρει στην πραγματικότητα, παρουσιάζει την ερωτική επαφή στην εφηβεία όπως είναι- κατά περιπτώσεις. Δηλαδή, αμήχανη, συχνά ανοργασμική, χωρίς ενασυναίσθηση και χαοτική. Σε όλη τη σειρά επικρατεί ένας ρεαλισμός σχετικά με τη σεξουαλικότητα και τα σώματα των πρωταγωνιστών, καθώς οι δημιουργοί επέλεξαν ηθοποιούς με διάφορα body types. Όλα καλά ως εδώ, συνδυαστικά με το gender fluidity που εκπροσωπείται επάξια.

Μετά όμως, έρχεται το δεύτερο κομμάτι, εκείνο που παρουσιάζει τη σωματική επαφή σχεδόν αποκλειστικά υπό τη μορφή παρενόχλησης, ενώ οι σκηνές που οι δυο πρωταγωνιστές όντως απολαμβάνουν κι οι δύο από κοινού αυτό που γίνεται είναι μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αντιθέτως, θίγεται έντονα η κουλτούρα του βιασμού, πράγμα το οποίο σε ενοχλεί, σε βάζει σε σκέψεις, σε κάνει να σφίγγεσαι. Μένει να αναρωτηθείς αν στόχος της σειράς είναι να το κανονικοποιήσει ή να το καταδικάσει, κι αν τελικά θέλει το δεύτερο, κατά πόσο το καταφέρνει.

Πίσω στα θετικά, άνετα μπορεί να χαρακτηριστεί κι ως μια κοινωνική σειρά που εκτός από τα θέματα σεξουαλικότητας και διαφορετικότητας, θίγει και το θέμα της οικογένειας και των μη υγιών προσδοκιών των γονέων, σε μια φροϊδική σχεδόν απεικόνιση των σχέσεων γονέων-παιδιών που δε βλέπουμε συχνά σε αμερικανικές παραγωγές. Αντιθέτως έχουμε συνηθίσει αυτό το φοβερά άνετο και κουλ στοιχείο των γονέων που δεν είναι σε καμία περίπτωση ρεαλιστικό. Στην περίπτωση του euphoria βλέπουμε την οικογένεια χωρίς φίλτρο, με γονείς που είναι άνθρωποι με αδυναμίες, πάθη, πολλά πολλά λάθη. Σκληρό; Ναι ίσως σε σημεία. Σίγουρα όμως στην κλειδαρότρυπα μιας οικογένειας που εντός της υπάρχει ένας χρήστης, για παράδειγμα, είναι σημαντικό να βλέπεις να εκπροσωπείται όσο το δυνατόν πιο κοντά στην αλήθεια.

Φυσικά, εκτός από την αγωνία που σου προκαλούν οι σκηνές, οι εξαιρετικές ερμηνείες και τα σημαντικά μηνύματα που περνάει η σειρά, ένας ακόμη λόγος που είναι τόσο καθηλωτική είναι όλο το aesthetic. Το έντονο make up, το γκλίτερ, η μόδα και τα outfits, η υπερβολή της εικόνας, ο σουρεαλισμός της σκηνοθεσίας, η μουσική, όλα αυτά που ταιριάζουν άψογα στους χαρακτήρες και συμβολίζουν με απίστευτη ακρίβεια την υπερβολή των συναισθημάτων στην εφηβεία και πόσο έντονα αυτά μεταβάλλονται. Υπάρχουν ολόκληρες σκηνές που χωρίς διαλόγους ή κάποια αφήγηση, σε μαγεύουν μόνο με την εναλλαγή χρωμάτων και τη προβολή κάτι τόσο απλού, όπως μια αγκαλιά, ή μια βόλτα με ποδήλατο, κάτι για το οποίο οι συντελεστές αξίζουν συγχαρητήρια. Πόσο δύσκολο, άραγε, ν’ αποδώσεις μέσω κάτι τόσο απλού ένα έντονο συναίσθημα;

Δες το, το euphoria. Είναι η σειρά που δύσκολα σε απογοητεύει, καθώς σου διδάσκει συνεχώς νέα πράγματα και σε κρατά σε αγωνία, ενώ δεν παύεις να παρακολουθείς με την ίδια προσήλωση. Δεν είναι άλλη μια κλισέ εφηβική σειρά. Για την ακρίβεια, είναι το αντίπαλο δέος.

Θέλουμε και τη δική σου ιστορία!

Στείλε το άρθρο σου στο info@pillowfights.gr και μπες στη μεγαλύτερη αρθρογραφική ομάδα!

Μάθε περισσότερα ΕΔΩ!